Έλα, κόπιασε. Άνοιξε το ντουλάπι της κουζίνας, πάρε ένα ποτήρι και φέρε το ανοιχτήρι απ’ το συρτάρι. Κρασάκι έφερα εγώ μαζί με την παρέα μου. Σήμερα θα το ξενυχτίσουμε. Να βγάλουμε τα εσώψυχά μας, βρε παιδάκι μου, μπας κι αγαλλιάσει λίγο η ψυχή μας. Τα ‘χουμε περάσει όλοι μας λίγο-πολύ.
Συζητήσεις και κουβέντες ατελείωτες πάνω σε αναπάντητα γιατί. Βράδια αμέτρητα παρέα με ενοχλητικά ερωτηματικά. Μα γιατί; Γιατί να φερθεί έτσι; Δεν μπορώ πραγματικά να καταλάβω. Στύβουμε το μυαλό μας από ‘δω και από ‘κει προσπαθώντας να κατανοήσουμε καταστάσεις που μας άφησαν με ένα τεράστιο ερωτηματικό.
Πράξεις δίχως την παραμικρή λογική. Αψυχολόγητες κι αναπάντεχες ενέργειες ανθρώπων που μας άφησαν μία πικρία. Μηνύματα που δεν απαντήθηκαν ποτέ. Κλήσεις που προωθούνται εσαεί. Κι οι σκέψεις εκεί για να σε βασανίζουν προσθέτοντας συνεχώς αναπάντητα γιατί. Συμπεριφορές που όσο και να προσπαθήσαμε, δεν καταφέραμε να καταλάβουμε.
Φιλίες που χάθηκαν χωρίς λόγο κι έρωτες που σβήσανε πριν καλά-καλά ανάψουν. Η κολλητή είναι πλέον μία που ήξερες κι η καψούρα ένας ξένος. Η ψύχρα αισθητή κι οι απορίες μαζεμένες. Κάνεις 1002 σενάρια για το τι πραγματικά μπορεί να έγινε και να μην πήρες χαμπάρι. Εξετάζεις προσεκτικά τις πράξεις μία προς μία για να βρεις το λάθος. Ενδελεχής έλεγχος, αποτέλεσμα μηδέν. Αλλοπρόσαλλοι άνθρωποι VS λογική: 1-0.
Λες και ξαναλές τα ίδια πράγματα στους δικού σου ανθρώπους προσπαθώντας να λάβεις την επιβεβαίωση και μια στιγμιαία ανακούφιση πως δεν μπορούσες να κάνεις κάτι γι’ αυτήν την κατάσταση ή ευελπιστώντας ότι θα ανακαλύψεις καινούρια σενάρια και διαφορετικές σκέψεις που ίσως δώσουν ένα διαφορετικό φως στην όλη υπόθεση.
Ο προορισμός κοινός ανεξαρτήτως διαδρομής: αδιέξοδο. Χιλιοειπωμένο αλλά αλήθεια: μόνο ο χρόνος θα απαλύνει τα συναισθήματά σου. Μόνο ο χρόνος θα σβήσει αυτές τις φωτιές. Εκείνες που σε βασανίζουν μέρα με τη μέρα χωρίς πραγματικά να ξέρεις τι τις προκάλεσε.
Σε πιάνει τρέλα που δεν μπορείς να καταλάβεις τι στο καλό συνέβη. Πώς κατέληξαν έτσι τα πράγματα και γιατί. Μα η αλήθεια είναι μία: προσπαθώντας να καταλάβεις τον απέναντί σου χάνεις εσένα. Στο λαβύρινθο του μυαλού ενός ανθρώπου δε χωράνε σκέψεις λογικής.
Αλλοπρόσαλλοι άνθρωποι φύγανε με το χειρότερο τρόπο και μας άφησαν με ένα γαμημένο γιατί πίσω. Η στιγμή αυτή θα ερχόταν. Ένας άνθρωπος με αδικαιολόγητη συμπεριφορά θα φανεί είτε στις συνθήκες που τον ευνοούν είτε και σε μία πιο ξαφνική στιγμή.
Μην τα βάζεις λοιπόν με τον εαυτό σου. Δεν έφταιγες εσύ. Δε γίνεται για όλα να φταις εσύ. Μπορεί να ήτανε άνθρωποι που γνώριζες χρόνια και το σοκ να ήταν μεγάλο, μπορεί πάλι να ήτανε άνθρωποι που να γνώριζες λίγο και να απορείς πώς αυτό το λίγο κατάφερε να σε μπερδέψει και να σε πονέσει τόσο πολύ.
Στην πραγματικότητα όμως ήσουν τυχερός. Τυχερός, ναι. «Τύχη βουνό» μουρμουράς τώρα αλλά μέσα σου ξέρεις πως έχω δίκιο. Ξεφορτώθηκες ή μάλλον σου ξεφορτώθηκε ένας τοξικός άνθρωπος που σκόπευε να σε παιδέψει με τα καψόνια του και να σου προκαλέσει πολύ μεγαλύτερη ταραχή από αυτήν που σου ‘χει ήδη προκαλέσει.
Μην κρίνεις εξ ιδίων τα αλλότρια. Μη σκέφτεσαι γιατί δε σου φέρθηκε κάποιος όπως θα φερόσουν εσύ στη θέση του. Μη σπαταλάς εκεί την ενέργειά σου. Αντ’ αυτού επένδυσε σε άλλους ανθρώπους και σίγουρα μέσα σ’ αυτούς θα βρεθούν αυτοί που θα αξίζουν το χαμόγελό σου!
Επιμέλεια Κειμένου Έλενας Αργύρη: Πωλίνα Πανέρη
Συντάκτης: Έλενα Αργύρη
