Είναι γνωστό ότι στην Ελλάδα δεν έχουμε παιδεία, περίθαλψη και σύγχρονο οδικό σύστημα.
Μια Θεσσαλονίκη θες να πας και βλαστημάς την ώρα και τη στιγμή που αποφάσισες να κάνεις οικονομία στ’αεροπορικά.
Και άντε πες στο «πήγαινε», έχεις και την προσμονή του προορισμού.
Στο «έλα» όμως, τα πράγματα είναι αφόρητα.
Αν ταξιδεύεις με γονείς, μπατζανάκηδες, φίλους ή ωτοστόπ, παράτα αυτό το άρθρο τώρα.
Η ώρα είναι βραδινή. Νωρίς ή αργά, δεν έχει σημασία.
Έχει πάντως σκοτεινιάσει σίγουρα.
Εσύ στη θέση του συνοδηγού, χαζεύεις αδιάφορα έξω από το παράθυρο και μουρμουρίζεις κάτι από Muse.
Ξαφνικά νιώθεις μια θερμότητα.
Ξεκινάς να γδύνεσαι.
Η διαδρομή στο λεπτό, έχει αποκτήσει άλλη προοπτική.
Το γδύσιμο δεν πρέπει να είναι ούτε αργό και αισθησιακό, ούτε όμως νευρικό και γρήγορο.
Ελοχεύει ο κίνδυνος να μπλεχτεί κανένα σουτιέν στο λεβιέ των ταχυτήτων και να μην προλάβεις καν να χαρείς το κυρίως πιάτο.
Αυτό δεν το θέλουμε.
Καθώς το αντικείμενο του πόθου σου, στη θέση του οδηγού, πατάει τα εκατόν είκοσι, εσύ του πατάς ένα ελαφρύ δάγκωμα στο λοβό.
Η φούστα σου είναι ήδη παραπεταμένη κάπου μεταξύ μπροστινού και πίσω καθίσματος.
Μην του επιτρέπεις να σε κοιτάει. Σκοπός είναι να γίνει η διαδρομή πιο ευχάριστη. Όχι να μην φτάσετε ποτέ στον προορισμό σας.
Δυνάμωσε τους Muse στα ηχεία, κατέβασε λίγο τα παράθυρα, μαζί τους και το παντελόνι του.
Ζήτησέ του να πιάσει δεξιά λωρίδα, καθώς το χέρι σου κατευθύνεται χαμηλότερα.
Μειώστε ταχύτητα στο αμάξι, αύξησε όμως στην παλάμη σου.
Φίλησε του απαλά το στήθος, καθώς τα πόδια σου θ’ακουμπάνε στο ταμπλό και τα χέρια σου θα χαϊδεύουν το σβέρκο του.
Στρίψτε για Λάρισα ή για Βόλο.
Ευκαιρία να δείτε κάτι νέο.
Μην πάτε για κοψίδια, τρέξτε στο πρώτο ξενοδοχείο που θα βρείτε μπροστά σας.
Οι ατρόμητοι μπορείτε να συνεχίσετε στο ίδιο μοτίβο μέχρι την Αθήνα.
Εμείς όμως δε σας το προτείνουμε, γιατί έχουμε ήδη πάρει πολλά στο λαιμό μας και δε χωράνε άλλα.
Όπως και να ‘χει, είναι μια διαδρομή που θα θυμάστε για καιρό.
Προσοχή:
Διπλοτσεκάρετε τα φερμούαρ σας, πριν βγείτε απ΄το αμάξι.
Καλές βόλτες!
