Έχουν ένα σενάριο για όλα

Όλοι μας είμαστε άνθρωποι κι αυτό μας ενώνει. Βέβαια, τα ανατομικά και, ιδίως, τα χαρακτηριστικά της προσωπικότητάς μας είναι αυτά που μας διακρίνουν απ’ τους γύρω μας, που μας προσδίδουν τη μοναδικότητά μας. Μέσα σ’ αυτά, λοιπόν, τα χαρακτηριστικά μας σημαντική θέση κατέχει η φαντασία. Κάποιοι από εμάς, όντας λιγάκι πιο δημιουργικοί σε αυτό το κομμάτι, είναι ικανοί να πλάθουν σενάρια, κι ίσως αυτός να ‘ναι ο τρόπους τους να ερμηνεύουν πολλές απ’ τις καταστάσεις στις οποίες βρίσκονται αντιμέτωποι.

Για παράδειγμα, στο φιλικό κομμάτι, μία αλλόκοτη ή διφορούμενη απάντηση, ιδίως μία σιωπή, που θα λάβουν από ένα άτομο της παρέας τους, είναι δυνατόν να αποδοθεί με πολλές διαφορετικές οπτικές. Συγκεκριμένα, ένας τέτοιος άνθρωπος θα μπορούσε να υποθέσει πως κάτι δυσάρεστο μπορεί να ‘χει συμβεί σ’ αυτήν την περίπτωση. Βέβαια, απ’ την άλλη, θα μπορούσε να ‘χει συμβεί και κάτι πολύ ευχάριστο, που είτε για προσωπικούς λόγους δε θέλει ή δεν μπορεί να μοιραστεί ακόμα το φιλαράκι του, ή ίσως για λόγους εμπιστοσύνης αποφεύγει να το εκφράσει.

Φυσικά, ειδικά αν πρόκειται για άτομο αγχώδες, η πρώτη σκέψη που θα περάσει απ’ το νου του θα είναι πως κάτι έχει αλλάξει στη μεταξύ τους σχέση (και σίγουρα όχι για καλό). Παρ’ όλα αυτά, προφανώς και μπορεί να μη συμβαίνει τίποτα απ’ τα παραπάνω και μια τέτοια κάπως διαφορετική στάση να οφείλεται απλά σε μία όχι και τόσο καλή μέρα.

Αντίστοιχα, οποιοδήποτε συναίσθημα χαράς κι ενθουσιασμού, μπορεί να ερμηνευθεί από κάποιον που μετράει τα πάντα, ως κάτι πάρα πολύ καλό που συνέβη. Ωστόσο, επειδή όπως καλά γνωρίζεις τα φαινόμενα μπορεί και να απατούν, μπορεί να υποθέσει ότι η τόσο μεγάλη ευδιαθεσία –στο σημείο αυτό, δηλαδή, που το άτομο παύει να ‘ναι καλός ακροατής– ίσως να αποτελεί και μια ένδειξη αποφυγής προς το πρόσωπό του.

Κι όσον αφορά τα προσωπικά του; Τι μπορεί να σημαίνει η στάση κάποιου που αργεί να απαντήσει; Δεν αποτελεί μέλημά του, το κάνει επίτηδες, αδιαφορεί; Ένα πιθανό σενάριο είναι ο άνθρωπος αυτός να δρα κατ’ αυτόν τον τρόπο γενικά, να ‘ναι πιο χαλαρός. Σπάνια, βέβαια, θα ‘ναι αυτή η πρώτη ερμηνεία, ειδικά αν ο υπεραναλυτικός τύπος έχει δαγκώσει τη λαμαρίνα. Μπορεί, ωστόσο, αυτό να ερμηνεύεται κι απ’ το ότι η σχέση είναι φρέσκια ακόμα. Ίσως κιόλας ο άνθρωπος να ‘χει πολλές υποχρεώσεις. Κι αν, όμως, δε νιώθει όσα κάποτε; Αν κάτι κρύβει;

Κι ακόμα κι αν όλα μοιάζουν ιδανικά και παραμυθένια σε μια επαφή, υπάρχουν δύο πιθανές σκέψεις. Η πρώτη, και προφανώς ευχάριστη, είναι αυτή που ύστερα από καιρό κι από πολλές απογοητεύσεις, νιώθει επιτέλους μια ανταμοιβή. Απ’ την άλλη, όμως, άμα είναι άλλη μία πρόσκαιρη ευτυχία; Κάτι πολύ καλό για να είναι αληθινό;

Βέβαια, τα σενάρια δε σταματούν εδώ κι άνετα μπορούν να λάβουν ανεξέλεγκτες προεκτάσεις. Έτσι, λοιπόν, ακόμη και για κάποιον τυχαίο που θα δει στο δρόμο, σε μία καφετέρια ή σε ένα μπαράκι θα μπει αμέσως στη διαδικασία, εφόσον του προκληθεί κάποιο ενδιαφέρον και παρατηρήσει λίγο καλύτερα, να πλάσει μία ιστορία γύρω απ’ το πρόσωπο ενός αγνώστου. Μπορεί να πρόκειται για κάποιον πολύ μορφωμένο, κάποιον κοσμογυρισμένο, για κάποιον που ανήκει σε μία εύπορη οικογένεια ή τελείως αυτοδημιούργητο. Ίσως για κάποιον καλλιτέχνη, αρκετά καταξιωμένο τόσο σε επαγγελματικό όσο και σε κοινωνικό επίπεδο, για έναν άνθρωπο με πολλές επιτυχίες στα ερωτικά του. Ίσως να πρόκειται για έναν καλό οικογενειάρχη. Γενικότερα για κάποιον που μπορεί να αποτελέσει πηγή έμπνευσης.

Απ’ την άλλη, κατ’ αντιστοιχία, ίσως η πρώτη του εντύπωση απ’ την όψη ενός περίεργου, διφορούμενου, σκοτεινού, σκεπτόμενου ή κι ανέκφραστου προσώπου ίσως δώσει την εικόνα κάποιου άξεστου, αγενή, ενοχικού, κάποιου που κάτι κρύβει και τον κοιτάς με καχυποψία. Ίσως να πρόκειται για κάποιον απελπισμένο, που βρίσκεται σε τέλμα. Ίσως να ‘ναι μπακούρι, άνεργος, ένας δυστυχισμένος οικογενειάρχης.

Ωστόσο. τα σενάρια αυτά δε θα περιοριστούν σε απλές υποθέσεις μιας κατάστασης. Αντιθέτως, το γεγονός ότι πολύ εύκολα και σχεδόν αβίαστα τα άτομα αυτά κάνουν σενάρια σε καταστάσεις όπως οι παραπάνω, αποτελεί ένδειξη της υπερανάλυσης που κάνουν και για όσα ζητήματα θα τους απασχολήσουν στην καθημερινότητά τους.

Έτσι, αν κάτι προκύψει –μία παρεξήγηση, μία διαφωνία, έστω κι απλά μία καθημερινή συζήτηση–, καθώς θα σκέφτονται τι άλλο μπορεί να υπονοείται γύρω απ’ το καθετί, τα σενάρια θα δίνουν και θα παίρνουν. Το μυαλό τους διαρκώς θα τρέχει και θα προτρέχει, χωρίς απαραίτητα πάντοτε αυτό να ‘ναι κάτι που διευκολύνει μία κατάσταση. Ίσως μάλιστα και να την περιπλέκει.

Γιατί ναι μεν μία πιο ευρεία οπτική, όπως η δική τους, μπορεί να ‘ναι χρήσιμη για να δώσει μία λύση και μία άκρη εκεί όπου όλα φαντάζουν αδύνατα, αλλά απ’ την άλλη είναι δυνατόν και να μπερδεύει τα πράγματα, όταν για παράδειγμα κάτι σχεδόν ασήμαντο, λόγω απίστευτης υπερανάλυσης και σκέψης, λαμβάνει ανεξέλεγκτες διαστάσεις.

Επομένως, αν κι εσύ που διαβάζεις αυτές τις γραμμές ανήκεις σε αυτήν την κατηγορία ανθρώπων, δεν έχεις παρά να νιώθεις ικανοποίηση απ’ την ικανότητά σου να ελίσσεσαι, λόγω αυτής σου της δημιουργικής ικανότητας. Παρ’ όλα αυτά, όπως και για καθετί, είναι καλό υπάρχει ένα μέτρο ώστε –μέσω της πολυδιάστατης σκέψης σου– να μην οδηγείσαι σε μονοπάτια τέτοια που σου προκαλούν άγχος και σύγχυση.