Μπες ξανά στο παιχνίδι του φλερτ

Οι υποχρεώσεις κι η ρουτίνα καθημερινά μας απομυζούν είναι η αλήθεια, κι έτσι το παιχνίδι του φλερτ και του έρωτα συχνά μπαίνει σε δεύτερη μοίρα. Έχουμε εθιστεί στο να πατάμε το κουμπάκι της αναβολής κάθε φορά που έρχεται και μια νέα ευκαιρία. Λίγο η κούραση, λίγο η έλλειψη χρόνου, λίγο η συνήθεια, λίγο η δυσκολία του να ξαναμπείς στο παιχνίδι, πόσο μάλιστα όταν έχει περάσει καιρός από την τελευταία φορά που είχες κάποια σχέση, όλα κάνουν πιο εύκολο το να αποστασιοποιηθείς για λίγο ακόμα.

«Φλερτ;» θα αναρωτηθείς. Πιστεύεις πως ξέχασες να φλερτάρεις. Έχεις πάψει να βγαίνεις, να αναζητάς το παιχνίδι, ενώ στις μετρημένες εξόδους σου θα αποφύγεις να ασχοληθείς με το σπορ. Κι ας σε πρήζουν οι φίλοι να κάνεις κίνηση. Εσύ έχεις βγει απλά και μόνο για να ευχαριστηθείς εκείνους και την παρέα τους. Άλλωστε, πού να προλάβεις; Μεταξύ μας, βέβαια, γνωρίζεις πως αυτή σου η πεποίθηση κάθε άλλο παρά αληθινή δεν είναι. Το φλερτ θέλει λίγες μονάχα στιγμές για να ξεκινήσει∙ βλέμματα να διασταυρώνονται, μια δόση χιούμορ, αμήχανα αγγίγματα, έναν χορό. Μάλιστα, απίστευτα σέξι κι ελκυστικά μπορούν να ‘ναι τα υπονοούμενα, που μοιάζουν με πειράγματα που τσιγκλούν το απέναντι πρόσωπο κατά τρόπο τέτοιο που απ’ τη μία να εισπράττει το ενδιαφέρον κι απ’ την άλλη να αγκαλιάζει την αμφιβολία.

Αυτά τα «αν» και τα «μήπως», λοιπόν, που αφορούν τις προθέσεις σου, κάνουν το άλλο πρόσωπο να τσουρουφλίζεται. Τι πιο πετυχημένο; Τα ξέρεις, ωστόσο, αυτά. Όχι μόνο σίγουρα τα ‘χεις ακούσει κάποτε, αλλά και τα έχεις ξανακάνει -άλλοτε περισσότερο κι άλλοτε λιγότερο επιτυχημένα. Άλλοτε με περισσότερη κι άλλοτε με λιγότερη αυτοπεποίθηση. Τι περιμένεις λοιπόν; Βρες το τσαγανό που κρύβεις μέσα σου κι ανάλαβε δράση. Το ρινγκ σε περιμένει!

Η αμέσως επόμενη, βέβαια, σκέψη που θα σε κυριεύσει είναι το ενδεχόμενο μιας απόρριψης. «Κι αν φάω Χ; Αν χάσω τα λόγια μου; Αν τα κάνω μαντάρα;». Όπα, ψυχραιμία. Ναι, μπορεί να συμβεί κάτι από αυτά ή κι όλα αυτά μαζί, ή και πολλά περισσότερα. Αλλά ξεκινώντας με το σκεπτικό αυτό το ‘χεις χάσει το νόημα. Και στο κάτω-κάτω, στη χειρότερη, αυτό που μπορεί να συμβεί είναι να φας μία χυλόπιτα ακόμη. Στην καλύτερη όμως;

«Άσε που δε θυμάμαι καν πώς γίνεται. Έχει περάσει καιρός, έχω ξεχάσει. Κι ύστερα, πού καιρός γι’ αυτά πια. Υπάρχουν σοβαρότερα πράγματα που με απασχολούν!». Αρχικά, λοιπόν, να ξεκαθαρίσουμε ότι το φλερτ δεν είναι πυρηνική φυσική· είναι κάτι σχεδόν έμφυτο. Ο καθένας έχει τον δικό του μοναδικό τρόπο τον οποίο θα επιστρατεύσει σχεδόν ενστικτωδώς. Επομένως, και μόνος σου ξέρεις ότι όλο αυτό, λίγο-πολύ, είναι μία δικαιολογία. Ναι, μπορεί να υπάρχει ένα κενό διάστημα και να έχεις ξεσυνηθίσει, αλλά σίγουρα θυμάσαι.

«Κι ύστερα, τι λένε; Πώς προχωράει η συζήτηση; Κι αν πάει καλά, πώς προτείνω μια επόμενη έξοδο;». Αρχικά, το σημαντικό είναι να χαλαρώσεις. Όλα με τη σειρά τους και στον χρόνο τους. Αναλόγως με το πώς κυλάει το πράγμα, κρίνεις τις επόμενες κινήσεις σου. Σε καμία περίπτωση δεν υπάρχει λόγος να προτρέχεις -θετικά ή αρνητικά. Όχι, δε θα πάτε και για γάμο! Take it easy, λοιπόν. Άλλωστε, η μόνη στιγμή που διαθέτουμε είναι το παρόν.

Ας πάψουμε να επιφορτίζουμε οποιαδήποτε κατάσταση με σχέδια και προσδοκίες. Ας σταματήσουμε να κάνουμε ποικίλα σενάρια, που το μόνο που καταφέρνουν είναι να επιτείνουν τις ανασφάλειες και να δημιουργούν έναν φαύλο κύκλο ο όποιος μπορεί να καταστρέψει μία σχέση· πολλές φορές πριν καν αυτή αρχίσει.

Η αλήθεια είναι ότι ο άνθρωπος, εκ γενετής ακόμη, τρέφει φόβους κι ανασφάλειες που στην πορεία συχνά μεγεθύνονται. Ζούμε τη ζωή μας σε μικρές δόσεις. Φοβόμαστε να μην πληγωθούμε, με αποτέλεσμα –στην καλύτερη των περιπτώσεων– να μένουμε στάσιμοι, ενώ πολύ συχνά προτιμούμε να κάνουμε βήματα πίσω, παρά να προχωράμε μπροστά.

Επιλέγουμε το comfort zone μας, δρούμε και μιλάμε τόσο όσο να νιώθουμε προστατευμένοι, τόσο όσο να γινόμαστε αποδεκτοί απ’ το περιβάλλον μας. Οι ίδιοι αντικαθιστούμε τις επιθυμίες με «πρέπει», οριοθετούμε και φυλακίζουμε τους ίδιους μας τους εαυτούς. Δηλώνουμε ευτυχισμένοι και δραστήριοι ενώ στην πραγματικότητα απλά υπάρχουμε, με τρόπο τέτοιο μάλιστα που απλά μας παρασέρνουν οι καταστάσεις.

Άλλωστε, αυτό που ξεχνάς είναι και το βασικότερο όλων· φλερτ σημαίνει παιχνίδι, διασκέδαση, εγκεφαλική έλξη. Είναι ένα μέσο να αυξήσεις την αυτοπεποίθησή σου, να νιώσεις αρεστός. Είναι μία πρόκληση που δεν ξέρεις πώς θα εξελιχθεί, κακά τα ψέματα. Όμως αυτή είναι κι η μαγεία του. Δεν είναι δεδομένο ότι θα υπάρξει συνέχεια -ούτε κι ότι δε θα υπάρξει φυσικά. Είναι, όμως, σίγουρα ένα μέσο ανανέωσης κι αναζωογόνησης για τον καθένα, καθώς νιώθει πως ξαναμπαίνει στο παιχνίδι.

Έτσι, λοιπόν, αντιμετώπισέ το όπως ακριβώς του πρέπει. Μην το μεγεθύνεις, αλλά και μην το υποτιμάς! Γιατί καταλήγεις να μην το ευχαριστιέσαι και, αντί να κερδίζεις, να χάνεις.

Κέρδισε το στοίχημα να αποδεσμευτείς απ’ τα ίδια τα δεσμά σου και δε θα χάσεις!