Το «σ’ αγαπώ» κάποτε ακούγεται ως «σου μαγείρεψα»

«Αγαπώ»∙ ρήμα ψυχικής διάθεσης που φανερώνει συναισθήματα όπως στοργή, συμπάθεια, τρυφερότητα, αφοσίωση, σύμφωνα με τα λεξικά. Λέξη μικρή, απλή, περιεκτική και κατανοητή, φαινομενικά τουλάχιστον, όσον αφορά το πρώτο της άκουσμα. Λέξη χιλιοειπωμένη, ουσιαστικά και μη, που έχει υμνηθεί όσο καμία άλλη. Σε τραγούδια, ποιήματα, λογοτεχνικά έργα, φιλοσοφικές αναζητήσεις. Ωστόσο, αποτελεί λέξη μη πλήρως αποκωδικοποιημένη μέχρι σήμερα. Για το λόγο αυτό δεν είναι λίγες οι φορές που προτιμούμε, πέραν της άρθρωσής της, να καταφεύγουμε σε πράξεις αντάξιες της σημασίας της. Μία μικρή μεν, καθόλου ασήμαντη δε, τέτοια πράξη, που μπορεί να δηλώσει τα συναισθήματά σου απέναντι στο αντικείμενο του πόθου σου, είναι το μαγείρεμα για χάρη του.

Όταν, λοιπόν, η πράξη αυτή δε γίνεται ούτε από υποχρέωση ούτε ως ένα ακόμη task, που για λόγους βιολογικούς πρέπει να διεκπεραιωθεί, αλλά, αντιθέτως, γίνεται με ενθουσιασμό και μεράκι, αποτελεί ισχυρή ένδειξη νοιαξίματος, ουσιαστικού ενδιαφέροντος. Δείχνεις στο ταίρι σου ότι το σκέφτεσαι, μέσω αυτής της απλής μα καθόλου αυτονόητης κίνησης.

Κι αυτό γιατί όταν νοιάζεσαι πραγματικά για τον άνθρωπό σου φροντίζεις να προσέχεις τις λεπτομέρειες. Ξέρεις, λοιπόν, ποιες γεύσεις προτιμάει, ποιο είναι το αγαπημένο του φαγητό και ποιες οι γαστρονομικές παραξενιές που ενδεχομένως να ‘χει και φροντίζεις, έτσι, να τις αποφύγεις. Εφόσον, δηλαδή, γνωρίζεις το σύντροφό σου, ξέρεις και τι είναι αυτό που τον ικανοποιεί, τι του αρέσει, και τι όχι· κι αν όχι πλήρως, έχεις κάνει μία μικρή έρευνα στο φιλικό ή συγγενικό του περιβάλλον, μιας κι οποιαδήποτε νέα πληροφορία μπορεί να σου φανεί χρήσιμη.

Αυτό σημαίνει ότι δεν περιορίζεσαι σε πρόχειρα γεύματα. Ναι, μπορεί να τύχει κι αυτό, γιατί άνθρωποι είμαστε κι οι υποχρεώσεις είναι, συχνά, χαοτικές, όμως και πάλι θα έχεις φροντίσει να γίνει με τρόπο τέτοιο που να δείχνει ότι έδωσες την απαραίτητη προσοχή, δεν το ξεπέταξες. Η οικειότητα, λοιπόν, που υπάρχει μεταξύ του ζευγαριού μπορεί, με την κατάλληλη μαεστρία, να χρησιμοποιηθεί ως ατού για κάτι που θα ωφελήσει και τους δύο.

Έτσι λοιπόν, όταν αγαπάς, το κομμάτι «κουζίνα» είναι δυνατόν να αποτελέσει για ‘σένα ιεροτελεστία ολόκληρη. Αφιερώνεις στη διαδικασία αυτή το χρόνο που της αρμόζει, πράγμα που σημαίνει ότι ξεκινάς ώρες πριν για να κάνεις τόσο τις απαραίτητες προετοιμασίες σε ψώνια, όσο και για να αφιερωθείς στο μαγείρεμα αυτό καθαυτό. Δε θέλεις, άλλωστε, το αποτέλεσμα να ‘ναι βιαστικό αλλά κάτι αξιοπρεπές που θα εκτιμηθεί, ενώ σημαντικό μέλημά σου είναι να φροντίζεις να μην ξεμένεις ποτέ από ιδέες. Και –πού ξέρεις– μπορεί να αποτελεί κι ένα πολύ καλό λόγο επιβράβευσης ή πρόκληση για επιδόρπιο στην κρεβατοκάμαρα στο τέλος της ημέρας. Εξάλλου, ο έρωτας περνάει απ’ το στομάχι, σύμφωνα με πολλούς.

Επίσης, αυτονόητο είναι το γεγονός ότι μία τέτοια κίνηση αγάπης οφείλει να ‘ναι τακτική –γιατί τίποτα δεν είναι δεδομένο· ούτε τα συναισθήματά μας ούτε ο άνθρωπός μας πρέπει να λαμβάνεται ως τέτοιος– και, ίσως, απροσδόκητη (μιας κι οι μικρές αναπάντεχες στιγμές είναι αυτές που δίνουν πνοή στη σχέση). Για παράδειγμα, κάποιες μέρες, μπορείς να φτιάξεις ένα πλουσιοπάροχο πρωινό που θα γευτείτε στο κρεβάτι αγκαλιά. Κάποιες άλλες φορές, μάλιστα, μπορεί να επιλέξεις να κάνεις μια έκπληξη στη δουλειά, με ένα μικρό πρόχειρο κολατσιό· ό,τι πρέπει για να συνεχίσει πιο αποδοτικά αυτό που κάνει. Και το βασικότερο· τι καλύτερο απ’ το, με το που γυρίσει σπίτι, ειδικά αν έχει κουραστεί στη δουλειά, να βρει έτοιμο ένα ζεστό φαγητό φτιαγμένο απ’ τα χεράκια σου, πόσο μάλλον αν είναι ένα απ’ αυτά που προτιμά, να μοσχομυρίζει; Πιστεύεις ακόμη ότι δε θα έχεις κάποια θέση στην καρδιά του, και, ίσως, την πιο αξιοζήλευτη;

Άλλωστε, από αρχαιοτάτων χρόνων, το φαγητό, απ’ τη στιγμή της παρασκευής του έως τη στιγμή εκείνη όπου, αρχικά, το ζευγάρι και, μετέπειτα, η οικογένεια θα μαζευτεί στο τραπέζι, αποτελεί πράξη ιερή για πολλούς πολιτισμούς. Επιπλέον, ας μην ξεχνάμε ότι το φαγητό ανέκαθεν, πέρα απ’ την απόλαυση που μας προσφέρει, ήταν κι είναι ανάγκη πρωταρχική.

Έτσι, λοιπόν, έχει διαχρονική αξία κι αποτελεί κρυφή(;) αδυναμία όλων· βρίσκεται πάντα στη ζωή και στο μυαλό μας, και πολλές φορές ακόμη και στον ύπνο μας. Μεταξύ μας, πόσες φορές δεν έχεις σηκωθεί με μεταμεσονύκτια λιγούρα κι ενώ μισοκοιμάσαι για να τσιμπολογήσεις κάτι; Σίγουρα, λοιπόν, αποτελεί ένα σημαντικό μέσο για να δείξεις σε κάποιον το ενδιαφέρον, την προσοχή και τη φροντίδα σου.

Το μαγείρεμα για χάρη κάποιου, επομένως, αποτελεί μία μόνο απ’ τις μικρές, πλην τρυφερές, γεμάτες νοιάξιμο κι αγάπη κινήσεις που δείχνουν στο σύντροφό μας πόσο ενδιαφερόμαστε γι’ αυτόν. Αποτελεί ίσως κίνηση δεδομένη κι άρα άκαρπη, χωρίς ιδιαίτερη πηγή έμπνευσης για πολλούς. Ωστόσο, αν κατορθώσεις με τον απλό αυτό τρόπο να τον αιφνιδιάσεις, αυτή θα ‘ναι η πιο ευχάριστη ήττα του καθώς, ευχαρίστως, θα ρίξει αντιστάσεις. Είναι η μετουσίωση της αγάπης και της τρυφερότητας που περνά απ’ τον ουρανίσκο του με στόχο την καρδιά του.

Καλές απολαύσεις, λοιπόν!