Αν κάνεις ένα σύντομο και πρόχειρο απολογισμό, είσαι βέβαιος πως όλοι οι άνθρωποι με τους οποίους συνδιαλέγεσαι, είναι άνθρωποι οι οποίοι θα τους ακούσεις και θα σε ακούσουν με προσοχή; Θα μιλήσετε και θα προσπαθήσει να πείσει ο ένας τον άλλον με στοιχεία κι επιχειρήματα; Ή μήπως όχι;
Ας επιχειρήσουμε, λοιπόν, να σκιαγραφήσουμε το προφίλ των ανθρώπων οι οποίοι επικοινωνούν, κυρίως, με τελεσίγραφα. Πρόκειται για εκείνους οι οποίοι χρησιμοποιούν το συναισθηματικό εκβιασμό ως μέσο επίτευξης των στόχων τους. Είναι αυτοί οι οποίοι ποντάροντας στην καλοσύνη και τη δοτικότητα κάποιου δικού τους -ίσως και συγγενικού τους προσώπου- θα επιδιώξουν να πετύχουν ό,τι έχουν κατά νου· από το πιο μικρό κι ασήμαντο μέχρι το πιο μεγάλο και συχνά, δύσκολα πραγματοποιήσιμο.
Με την πρώτη ευκαιρία θα κοιτάξουν να προκαλέσουν σύγχυση στο πρόσωπο εκείνο που ξέρουν ότι θα επηρεαστεί ώστε να επιτύχουν αυτό που μηχανεύονται. Θα το φέρουν σε δύσκολη θέση, μη επιτρέποντάς το, έτσι, να δράσει ελεύθερα.
Ένα άλλο μέσο που μπορούν να επικαλεστούν είναι η χρήση της υπεροχής τους· ειδικά όταν θέλουν να κερδίσουν κάτι. Συγκεκριμένα, αν βρίσκονται σε καλή οικονομική θέση ή σε κάποια καλή επαγγελματική θέση, δεν είναι απίθανο να καβαλήσουν το καλάμι. Τους δημιουργείται η ψευδαίσθηση ότι μια καλή οικονομική κατάσταση ή η καταξίωση στον επαγγελματικό χώρο είναι αρκετά, ή και υπέρ-αρκετά, για να πετύχουν ακόμη και τις πιο μύχιες επιθυμίες τους. Θα πιέσουν, κατ’ αυτόν τον τρόπο το συνομιλητή τους για να κερδίσουν καταστάσεις. Δρουν έτσι μιας κι είναι πεπεισμένοι πως, με ελάχιστη προσπάθεια, μπορούν να κατακτήσουν τα πάντα.
Είναι άνθρωποι για τους οποίους κυρίαρχη θέση κατέχει το συμφέρον. Επιδιώκουν την προσωπική τους ικανοποίηση κι ευχαρίστηση κι αυτό είναι εμφανές από κάθε τους πράξη, από κάθε τους φράση, από κάθε τους κίνηση. Μάλιστα, σε περιόδους που μπορεί να νιώθεις ανασφάλεια, έλλειψη σιγουριάς ή αποφασιστικότητας για κάποιο συγκεκριμένο θέμα, ακόμη και για τον ίδιο σου τον εαυτό, είναι πολύ πιθανό να εκμεταλλευτούν αυτή σου την αστάθεια.
Με τελεσίγραφα θα σου ασκήσουν κριτική για την αδράνειά σου, για λάθη που έχεις κάνει και γενικότερα, για πράγματα τα οποία μειώνουν εσένα κι ανυψώνουν τους ίδιους. Είναι άνθρωποι που θεωρούν ότι έχουν δικαίωμα να ασκούν κριτική με μισόλογα, σε σχέση με τις πράξεις σου, θεωρώντας πως έτσι δίνουν μεγαλύτερη βαρύτητα στις πεποιθήσεις τους. Προκειμένου μάλιστα να πετύχουν το σκοπό τους είναι δυνατόν, με τον τρόπο αυτό, να καθοδηγήσουν ακόμη και τις σκέψεις σου.
Οι άνθρωποι αυτοί αδιαφορούν για τους άλλους. Θα μπορούσαμε να τους χαρακτηρίσουμε ως στυγνούς εκτελεστές. Είναι αμείλικτοι κι αδίστακτοι στις επιδιώξεις τους. Δεν ενδιαφέρονται για το ποιον θα πληγώσουν στην προσπάθειά τους να πετύχουν κάτι. Δεν ξέρουν τι σημαίνει προσωπικός χώρος κι ανεξαρτησία, ενώ ο παρασιτισμός αποτελεί φυσιολογική κι αποδεκτή, γι’ αυτούς, κατάσταση.
Είναι άνθρωποι με τσαμπουκά, απίστευτη αυτοπεποίθηση, σε βαθμό τέτοιο που να τρέπεται σε θράσος. Θα μουρμουρίσουν και θα χιλιοεπαναληφθούν. Συνήθως, θα υψώσουν την ένταση της φωνής τους, προκειμένου να φοβίσουν το συνομιλητή τους και να κάνουν ακόμη πιο εμφανή τη δύναμή τους. Θεωρούν πως έτσι αυξάνεται περαιτέρω η υπεροχή τους και είναι ακόμη πιο βέβαιη η όποια νίκη τους.
Στην πραγματικότητα όμως, μια τέτοια στάση και συμπεριφορά δε δείχνει τίποτα άλλο παρά αδυναμία. Τελεσίγραφα αυτού του είδους αποτελούν ένδειξη μικρότητας και ξεπεσμού. Αποτελούν ακράδαντη ένδειξη ενός δειλού ανθρώπου. Κι αυτό γιατί οι νίκες τους στηρίζονται αποκλειστικά στην υπεροχή τους, στον κάθε είδους εκβιασμό και γενικότερα σε αθέμιτα μέσα.
Όχι δεν είναι αυτοί οι οποίοι θα επιχειρήσουν να συνδιαλλαγούν ή να κερδίσουν κάτι μέσω της πειθούς, μέσω επιχειρημάτων, μέσω μιας ορθής, λογικά, επαγωγικής πορείας. Κι αυτό διότι δεν είναι καλοί συνομιλητές για να μπουν σε μια τέτοια διαδικασία, ενώ είναι πιθανό να γνωρίζουν εκ των προτέρων ότι κάτι τέτοιο θα τους φέρει σε δύσκολη θέση και δε θα μπορέσουν να αντικρούσουν την αντίθετη άποψη.
Αν έχεις ποτέ την τύχη να συναντήσεις/ γνωρίσεις/ χρειαστεί να συνεργαστείς με έναν τέτοιο άνθρωπο, με το που τον αναγνωρίσεις -όσο πιο γρήγορα τόσο καλύτερα-, φρόντισε να πάρεις αποστάσεις. Προσπάθησε να κρατήσεις τις αποστάσεις που χρειάζονται, ώστε να μείνεις όσο το δυνατόν λιγότερο ανεπηρέαστος, εξασφαλίζοντας έτσι την ψυχική σου ηρεμία.
Βάλε τα όρια εκείνα που σε προφυλάσσουν και κρατούν τους τοξικούς αυτούς ανθρώπους έξω απ’ τη ζωή σου. Δε σου πρέπουν!
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου