Υπάρχουν τόσο τρόποι να πεις «σ’ αγαπώ» χωρίς λέξεις

Αγάπη· λέξη κι έννοια που μας απασχολεί όλους, συχνά δύσκολα προσεγγίσιμη, συχνά αμφισβητήσιμη. Όλοι μας θέλουμε να αγαπάμε και να μας αγαπούν, καθώς έτσι νιώθουμε ζωντανοί. Πόσες φορές δεν έχουμε παραπονεθεί επειδή δεν έχουμε ακούσει αυτό το περιβόητο «σ’ αγαπώ» και πόσες άλλες φορές αυτό έχει ακουστεί σε στιγμές τέτοιες που το υποτιμούσαν, που δεν ανταποκρινόντουσαν στη βαρύτητά του; Αυτός που σ’ αγαπάει πραγματικά δε χρειάζεται να στο πει –τουλάχιστον όχι πάντα–, μπορεί να σου το δείξει και με άλλους τρόπους -καμιά φορά ουσιαστικότερους απ’ την ίδια τη φράση.

Φαίνεται στο πιάτο φαγητό που σου ετοίμασε και το βρίσκεις έτοιμο μόλις γυρίσεις απ’ τη δουλειά να σε περιμένει αχνιστό. Μπορεί να ‘ναι το αγαπημένο σου ή και όχι, λίγη σημασία έχει. Μπορεί ο άνθρωπος αυτός να μην το έχει με την κουζίνα, αλλά παρ’ όλα αυτά να προσπάθησε πολύ για να σε ευχαριστήσει. Η κίνηση μετράει, άλλωστε. Μπορεί να ‘ναι ακόμη και το απλό κολατσιό που σου ετοίμασε για τη δουλειά, εκείνο το απλό σάντουιτς που όμως θα ‘χει φροντίσει να συνοδεύεται από κάποιο σημείωμα αγάπης, από κάποιο σημείωμα που σου εύχεται από καρδιάς να έχεις μια γεμάτη, όμορφη, ημέρα.

Φαίνεται στο ζεστό νερό που θα έχει φροντίσει να ‘ναι έτοιμο και να σε περιμένει, γιατί σκέφτεται τις ανάγκες σου. Θέλει με κάποιον τρόπο να σε βοηθήσει να χαλαρώσεις, πράγμα το οποίο έχεις τόση ανάγκη. Ίσως και να σε περιποιηθεί, να σε κακομάθει, να σου κάνει μασάζ. Γιατί όταν είσαι προτεραιότητα κάποιου, δε γίνεται να αγνοείς τις λεπτομέρειες.

Φαίνεται απ’ το πάπλωμα που θα σε σκεπάσει για να μην κρυώσεις, όταν κοιμάσαι, κι ας παραπονιέται ότι συνέχεια του το παίρνεις και τον ξεσκεπάζεις μες στον ύπνο σου. Μπορεί να τον εκνευρίζει και να τον ξεβολεύει, αλλά πιο πολύ πασχίζει να μην ξεβολεύεσαι εσύ.

Φαίνεται από τότε που αρρώστησες κι ήρθε να σε φροντίσει χωρίς δεύτερη σκέψη. Να σου φτιάξει μια σούπα να φας, κάτι ζεστό να πιεις κι ας μην έχει ξαναδοκιμάσει ρόλο νοσοκόμου. Ήρθε έστω και για την ψυχολογική υποστήριξη που τόσο χρειαζόσουν, αδιαφορώντας για το αν θα κολλήσει. Δεν ήταν κάτι που θα τον απέτρεπε απ’ το να ‘ναι κοντά σου -ίσως και το τελευταίο πράγμα που θα σκεφτόταν. Κι ενώ ήσουν γεμάτος ανασφάλειες απ’ το πώς μπορεί να φαινόσουν μπροστά στα μάτια του λόγω της ασθένειάς σου, εκείνος συνέχισε να βλέπει πάνω σου την ίδια ακαταμάχητη ομορφιά. Στο ‘λεγε, μα και να μη στο ‘λεγε φαινόταν απ’ τον τρόπο που σε κοίταζε.

Ή τότε που ένιωθες μόνος, συναισθηματικά συντετριμμένος, τρομερά ανασφαλής για δικά σου θέματα –επαγγελματικά, φιλικά, οικογενειακά, ίσως και για το μεταξύ σας– ήταν εκεί για να σε ακούσει, να σε κατανοήσει, να σε υποστηρίξει, να σου δώσει μια αγκαλιά, να σε κάνει να νιώσεις οικεία, άνετα ακόμα και για να κλάψεις πάνω του. Ήταν εκεί με όλη τη σημασία της λέξης.

Είναι ο άνθρωπος που προσέχει τις λεπτομέρειες∙ τι σου αρέσει, τι δε σου αρέσει, αυτό που του είπες κάποτε ψιθυριστά μεταξύ σοβαρού κι αστείου, απ’ την πιο χαζή μέχρι την πιο σοβαρή ιστορία, απ’ το πιο μικρό μέχρι το πιο ουσιαστικό. Είναι ο άνθρωπος εκείνος που αγκαλιάζει τα ελαττώματα και τις παραξενιές σου, ίσως και να τα θαυμάζει περισσότερο απ’ τα προτερήματά σου. Είναι αυτός που θα σε υπερασπιστεί, όταν κάποιος άλλος θα σου επιτίθεται.

Θα σου πει ότι σε αγαπάει με ένα βλέμμα, κοιτώντας σε στα μάτια, μέσα απ’ τη σιωπή εκείνη που δείχνει ότι μπορεί να νιώθει οικεία κι άνετα μαζί σου, ακόμη κι αν δεν έχετε να πείτε κάτι άλλο, γιατί πολύ απλά εκείνη τη στιγμή προέχει να ‘στε ήρεμοι μαζί. Μετράει μόνο το ότι είστε μαζί ο ένας δίπλα στον άλλον. Δε χρειάζεται να ειπωθούν περιττά πράγματα, γιατί κάποιες φορές τα συναισθήματα είναι τόσο έντονα που είναι πια αυταπόδεικτα.

Και να σου πω και κάτι; Το «σ’ αγαπώ» είναι μία φράση που κρύβει πολλά νοήματα, είναι μία πολυδιάστατη φράση που καλό θα ‘ναι να λέγεται όταν πραγματικά σημαίνει αυτό που εκφράζει. Δε χρειάζεται να ειπωθεί για να ειπωθεί ή για να νιώσεις ασφάλεια, εκείνη της στιγμής. Γιατί πλέον ζούμε σε μία εποχή που έχει γίνει καραμέλα και γιατί αρθρώνοντάς την συνεχώς χάνει τη βαρύτητά της. Γίνεται μια ακόμη φράση.

Αρκεί να νιώθεις την αγάπη, την οικειότητα και το δέσιμο με τον άλλον, κι ας είναι με τα μάτια κι ας είναι με πράγματα μικρά. Εκεί φαίνεται η πραγματική αγάπη κάποιου.