Αν κάτι αξίζει να αναλυθεί και να ψαχτεί περισσότερο για το πώς θα εξαλειφθεί πλήρως από τη ζωή μας, αυτό είναι ο σεξισμός. Πεποιθήσεις -που σχετίζονται με τo φύλο του ανθρώπου-, κάποιων, οι οποίες ενώ δεν έχουν καμία λογική επιχειρηματολογία παρ’ όλα αυτά έχουν καταφέρει να διαιωνίζονται εις τους αιώνας των αιώνων.

Τώρα τελευταία θα τολμούσαμε να πούμε πως καταφέρνουμε με αργούς αλλά σταθερούς ρυθμούς να εντοπίζουμε και να αντιμετωπίζουμε εγκαίρως κάποιες καταστάσεις. Υπάρχουν όμως κι εκείνες οι καλά ριζωμένες συμπεριφορές που κρύβουν -εμμέσως πλην σαφώς- σεξισμό κι ας μην είναι ξεκάθαρος με την πρώτη ματιά.

 

1. «Αυτή ρε; Δεκάρι χαλαρά»!

Κι ενώ αράζουμε με το κολλητάρι για καφέ έχει αρχίσει η «οντισιόν» κι όσοι περνούν από μπροστά μας βαθμολογούνται ως προς την εξωτερική τους εμφάνιση. Και ποιος μας λέει ότι το δέκα πρέπει να πάει στον πιο καλοφτιαγμένο άνθρωπο; Και φυσικά ποιος μας έδωσε κι αυτό το δικαίωμα; Ρώτησε κανείς από όλους αυτούς τη γνώμη μας; Και τελικά μόνο πόσο βαριόμαστε τη ζωή μας δείχνει όλο αυτό αφού με μικρή ή μεγάλη παρέα εμείς δε βρίσκουμε άλλα κοινά θέματα συζήτησης παρά μόνο να σχολιάζουμε τις φάτσες -κι όχι μόνο- του κόσμου;

 

 

2. «Φλώρος είσαι να φορέσεις ροζ;»

Ας παραδεχτούμε πως δεν μας ενοχλεί όταν η Γιουβέντους μπορεί να παίζει με ροζ φανέλα κι όταν εκείνος ο τενίστας μπορεί να φοράει και λιλά μπαντάνα όταν θέλει ο χορηγός του, αλλά αν το φιλαράκι μας αποκτούσε ροζ γκαρνταρόμπα δε θα το βλέπαμε και με πολύ καλό μάτι. Κι όμως αυτός ο κρυφότατος σεξισμός στα στερεότυπα κάνει θραύση κι είναι από τους πιο δύσκολους να «σπάσει». Οπότε πριν κράξουμε το φιλαράκι ας το σκεφτούμε διπλά.

 

 

3. «Αυτό είναι επάγγελμα για άντρες!»

Μην κάνεις οχτώ φορές τον σταυρό σου επειδή πιλοτάρει το αεροπλάνο -που ταξιδεύεις- γυναίκα κι άσε τον ξάδερφό σου να γίνει κομμωτής αφού του αρέσει. Ποιος είπε ότι το ανάποδο είναι το αποδεκτό; Κανένα επάγγελμα δεν καθορίζει το ποιοι είμαστε. Απλώς είναι η ενασχόληση που διαλέξαμε -συνειδητά ή ασυνείδητα- για να βγάζουμε τα προς το ζην. Το ιδανικό είναι όταν αυτό που κάνουμε δεν το βλέπουμε ως δουλειά. Κι αυτό επιτυγχάνεται μόνο όταν διαλέγουμε να ασχοληθούμε με πράγματα που αγαπάμε. Οπότε αν η φίλη σου θέλει να γίνει αστροναύτης κι ο κολλητός σου χορευτής το μόνο που έχεις να κάνεις είναι να τους ενθαρρύνεις.

 

 

4. «Πρώτα τα γυναικόπαιδα.»

«Αθώα γυναικόπαιδα», ακούμε -δυστυχώς- συχνά. Δηλαδή τα αγόρια και οι άντρες είναι ένοχοι; Δε χρήζουν προστασίας; Ποιος το λέει; Πού το βασίζει; Αθώοι είμαστε όλοι κι έχουμε επίσης την ανάγκη να μας προστατεύουν. Δεν είναι μόνο προνόμιο των παιδιών και των γυναικών αυτό. Κι ας προσπαθήσουμε να το εφαρμόσουμε και στην πράξη σιγά-σιγά. Κανείς δεν είναι αναλώσιμος.

 

 

5. Τμήμα μάρκετινγκ ακούει;

Δε γίνεται κατανοητό πως όσα κορμιά και να βάλετε στις διαφημίσεις σας, έχει -ελπίζω- περάσει εκείνη η εποχή που αυτό θα έκανε περιζήτητο το προϊόν. Δεν είμαστε όλοι πλασμένοι για μοντέλα και δεν έχουμε όλοι και τη διάθεση να γίνουμε. Οπότε το να μας κοτσάρετε σε κάθε διαφήμιση, για κάθε προϊόν, κάποιον άνθρωπο που μοιάζει το λιγότερο με ημίθεο απλώς υποτιμάται η νοημοσύνη μας. Σταματήστε να μας υποδεικνύετε τι είναι όμορφο και θελκτικό και τι όχι. Είναι αστείο πια. Και κάτι ακόμα. Επειδή έχω μάτια που καιν’ δε σημαίνει ότι είμαι μανεκέν, να τα λέμε κι αυτά!

 

 

6. «Μην κάνεις σαν γυναικούλα!»

Και κάνοντας ψιλά τον χαρακτηρισμό «γυναικούλα» κάνουμε αμέσως τον συνειρμό με φοβητσιάρη άνθρωπο, αυτόν που υποχωρεί εύκολα, εκείνον που δεν έχει γνώμη. Πόσο πιο προσβλητικό να γίνει ένα επίθετο που αφορά τις γυναίκες; Ποιος είπε ότι όλα τα προηγούμενα είναι χαρακτηριστικά μόνο των γυναικών; Για να ξανακοιταχτούμε.

 

 

7. «Κάν’ το σαν άντρας!»

Δηλαδή αν δεν είσαι άντρας μην το κάνεις. Τι δεν καταλαβαίνεις; Ή και αν δεν είσαι άντρας κι αποφασίσεις να το κάνεις τουλάχιστον κάν’ το σαν να είσαι. Κι ελπίζω να καταλαβαινόμαστε. Γιατί αν είναι να το κάνεις σαν άντρας θα πρέπει να είσαι θαρραλέος, τολμηρός, μαχητικός, ειλικρινής και η λίστα δεν έχει τελειωμό. Γιατί αν δεν είσαι όλα τα προηγούμενα είσαι δειλός, άβουλος, ψεύτης και μετά βεβαιότητας δεν είσαι άντρας. Πετάει ο γάιδαρος; Έχει κι επιβάτη!

 

 

8. «Δε φταίει για τις (ερωτικές) προτιμήσεις του, τον παρέσυραν!»

Θηλυκό VS Αρσενικού σημειώσατε Χ! Κανείς δεν είναι γυναίκα αν δεν επιθυμεί να είναι και κανένας δε χρειάζεται να δηλώνει άντρας αν δεν το πιστεύει. Κάποιοι ακόμη ψάχνουν, κάποιοι άλλοι κατασταλαγμένοι υποστηρίζουν την άποψή τους με επιχειρήματα σεβαστά. Επειδή το κάνουν οι πολλοί δε σημαίνει ότι είναι καλό για όλους. Αν καταλάβουμε, κατανοήσουμε κι αποδεχτούμε τη διαφορετικότητά μας όλα θα γίνουν πιο απλά. Δε χαρακτηρίζει προσωπικότητες κανένα ερωτικό ενδιαφέρον προς τον οποιονδήποτε. Κάποτε πρέπει να το κατανοήσουμε.

 

 

9. «Ξανθιά χαζή γυναίκα.»

Όλοι μας έχουμε δεξιότητες και κάποιοι, μάλιστα, έχουμε τέτοιες που εκπλήσσεται το ευρύ κοινό όταν τις ανακαλύπτει. Γιατί ποιος να πιστέψει ότι εκείνος ο γλυκός τύπος με τα πιασίματα ήταν τόσο καλός στο παρκούρ; Ή κοίτα να δεις που εκείνη η ξανθιά κοπέλα που γνώρισες δεν είναι χαζή! Το λες και θαύμα. Τι θα λέγατε να σκεφτόμασταν λίγο περισσότερο και να μαθαίναμε να κοιτάζουμε το δάσος κι όχι το δέντρο; Θα είχε πολύ περισσότερο ενδιαφέρον.

 

 

10. «Όλοι είναι γουρούνια. Όλες είναι (τα συμπεράσματα δικά σας).»

Κανένα φύλο δεν είναι βαρίδι στον χαρακτήρα μας. Δεν είναι όλοι κακοί αλλά δεν είναι και καλοί. Καμιά φορά οι καλοί γίνονται και κακοί και το ανάποδο. Όλα μέσα στο παιχνίδι είναι αρκεί να μη χαρακτηρίζουν κανέναν οι ερωτικές του προτιμήσεις, ο τόπος καταγωγής, το χρώμα το φίλο και πάει λέγοντας, γιατί πολλά έχουμε δει τις τελευταίες μέρες, αν όχι χρόνια, αν όχι αιώνες.

 

Θέλει μακρόχρονη συγχρονισμένη προσπάθεια από όλους μας για να σπάσει αυτό το κουκούλι που λέγεται σεξισμός. Χρειάζονται συνεχείς υπενθυμίσεις και προσπάθεια να μείνουν χαμηλά οι τόνοι. Το χιούμορ καμιά φορά βοηθάει αλλά δε λύνει προβλήματα, ειδικά τόσο σοβαρά. Ας αναλογιστεί ο καθένας από μας τι μπορεί να κάνει για να απαλλαγούμε από αυτή την αρρώστια κι ας προσπαθήσουμε να το πράξουμε. Πού ξέρετε; Μπορεί κάποια στιγμή να τα καταφέρουμε.

Συντάκτης: Σοφία Σοφιανίδου
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου