Υπονοούμενα· σαράκι των ανθρωπίνων σχέσεων αλλά τόσο αποκαλυπτικά και με διφορούμενη σημασία, ταυτόχρονα, όταν έχουν να κάνουν με οπτικές απεικονίσεις. Τα ερεθίσματα του εγκεφάλου σε κάθε οπτική πρόκληση είναι, σαφώς, πολύ πιο έντονα κι έχουν, τις περισσότερες φορές, άμεσα αποτελέσματα.
Πάνω σ’ αυτό βασίστηκε κι η τριαντάχρονη Αμερικανίδα φωτογράφος Stephanie Sarley όταν αποφάσισε να απεικονίσει την ερωτική επαφή με όπλα της τα φρούτα, τα λαχανικά και σαν γκεστ σταρ ένα χέρι. Και σε όσες φωτογραφίες δεν υπάρχει αυτό το χέρι, αφήνεται να εννοηθεί. Εκεί όμως που συμπρωταγωνιστεί είναι το σημείο αποκορύφωσης της δουλειάς της φωτογράφου αλλά και του φρούτου που μπαλαμουτιάζεται -για χάρη της τέχνης- και περιμένουμε από στιγμή σε στιγμή να τελειώσει με τον πιο δυνατό τρόπο.
Ναι, για φρούτα μιλάμε ακόμη. Και για λαχανικά επίσης. Άθελά μας όμως κάνουμε και τον συνειρμό βλέποντας ένα, κομμένο στη μέση, πορτοκάλι να ανοίγει από δύο δάχτυλα. Ένα αγγούρι που στέκεται αγέρωχο σαν να βρίσκεται, πραγματικά, σε στύση είναι που σε κάνει να αναρωτιέσαι αν εσύ -και μόνο εσύ- το βλέπεις σαν υπονοούμενο (κι όχι μόνο) ή αν η, ενδεχόμενη, αποχή σου από το άθλημα σε κάνει να βλέπεις γεννητικά όργανα παντού.
Προσπαθώντας να δούμε σκωπτικά το καλλιτεχνικό κομμάτι της δουλειάς της φωτογράφου διαπιστώνουμε ότι προσπαθεί να αποδώσει με σουρεαλισμό, διεισδυτικότητα (κυριολεκτικά και μεταφορικά), χιούμορ και αμεσότητα να αποδώσει το φαγητό σε συνδυασμό με το σεξ χωρίς ταμπού και παρωπίδες. Άλλωστε δεν είναι λίγες οι φορές που κι εμείς οι ίδιοι λέμε ότι ένα καλό γεύμα είναι, κάποιες φορές, καλύτερο ακόμη κι από το ίδιο.
Η Stephanie έχοντας περάσει από τους δρόμους της τέχνης έχει αποδείξει ότι μπορεί να κάνει εξίσου καλή δουλειά στη γλυπτική σε πέτρα, στα τατού, αλλά και στη φωτογραφία έχει κατορθώσει να εκτίθεται η δουλειά της σε πολλά μουσεία της Ευρώπης. Το 2016 βραβεύτηκε από το κοινό σαν η καλύτερη καλλιτέχνιδα στο “Best of the Bay Artist” όπου ο κόσμος ψηφίζει διαδικτυακά για τα καλύτερα καταστήματα, γεύματα, πολιτικούς, καλλιτέχνες, σκάνδαλα και πολλά ακόμη.
Την ίδια χρονιά και μέσα σε έναν μήνα ο λογαριασμός της στο Instagram έκλεισε και ξανά άνοιξε τρεις φορές αφού πάντα και παντού θα υπάρχουν σεμνότυφοι που σοκάρονται από ένα βερίκοκο που αφήνει να εννοηθεί ότι είναι ένας πισινός. Οι 437 χιλιάδες ακόλουθοί της όμως έμειναν πιστοί και συνεχίζουν να αυξάνονται.
Η τέχνη δεν έχει όρια. Πρόσφατα μία μπανάνα κολλημένη στον τοίχο με μονωτική ταινία έγινε viral. Άλλοι τη θαύμασαν, άλλοι τη χλεύασαν κι άλλοι ούτε καν ασχολήθηκαν. Δεν είναι όλες οι τέχνες για όλους κι αυτό δεν είναι κακό. Απλώς κάτι που μπορεί να μην καταλαβαίνουμε εμείς δε σημαίνει πως δεν είναι αξιόλογο για κάποιους άλλους. Γι’ αυτό και λένε ότι η τέχνη είναι η επιδεξιότητα στην εκτέλεση μιας εργασίας. Οπότε τέχνη είναι κι η ζωγραφική κι η γλυπτική κι η φωτογραφία και ο χορός αλλά και το μαγείρεμα και το ράψιμο και το ψάρεμα. Κι όλοι το ξέρουν αυτό.
Το αν θα μας αρέσει κάτι, όμως, ή όχι έχει να κάνει αποκλειστικά με το γούστο μας, τις προτιμήσεις μας και -δυστυχώς- πολλές φορές και με τα -φυτευτά- πιστεύω μας. Άλλους τους ενοχλούν τα φρούτα που «χύνουν» κι άλλοι ανάβουν μέχρι εκεί που δεν πάει. Κρίναμε σήμερα κανέναν ή έχει έρθει η ώρα να το κάνουμε;
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου