Τι κρύβεται πίσω απ' το μαύρο που επιλέγεις να φοράς

Γεύση, αφή, ακοή, όσφρηση και όραση. Οι πέντε αισθήσεις που έχουμε -αν είμαστε τυχεροί-, οι οποίες είναι συνυφασμένες με τις σωματικές αλλά και ψυχικές μας ανάγκες. Εκείνη όμως που παίζει ίσως τον βασικότερο ρόλο και αποκρυπτογραφεί όλα όσα απλόχερα εμφανίζονται μπροστά μας είναι αυτή που βγάζει ένα κομμάτι της ψυχής μας προς τα έξω. Αυτή που δίνει ή μαθαίνει να δίνει ερμηνείες σε ό,τι βλέπει, εκείνη που βοηθάει τα χρώματα να ξεχωρίζουν και σαφώς το εργαλείο των περισσοτέρων προτιμήσεών μας. Και είναι τόσα πολλά τα χρώματα που ακόμη και ο ζωγράφος δυσκολεύεται να ονομάσει όλες τις αποχρώσεις την ώρα που ζωγραφίζει.

Η ψυχολογία έχει ειδικό κλάδο για τα χρώματα και δίνει στο καθένα ερμηνείες που βασίζονται κυρίως στο συναίσθημα. Αν λοιπόν κάποιος φοράει χαρούμενα χρώματα είναι ευχάριστος άνθρωπος κι εκείνοι που προτιμούν τα πιο σκούρα είναι πιο κλειστοί, πιο απόμακροι και πιο μοναχικοί. Οι χρωματικές προτιμήσεις μας σύμφωνα με τους ψυχολόγους είναι ισχυρά συνδεδεμένες με τις παρελθοντικές μας εμπειρίες και φυσικά με τα προσωπικά γούστα του καθενός. Αυτό ισχύει για όλα τα χρώματα, ακόμα και για το μαύρο.

Αν δούμε μια παλέτα χρωμάτων θα διαπιστώσουμε την έλλειψη του μαύρου. Δεν υπάρχει πουθενά. Δηλαδή όχι μόνο δεν είναι βασικό χρώμα, όπως νομίζουμε, αλλά δεν είναι καν χρώμα. Για την ακρίβεια είναι όλα τα χρώματα μαζί ή -πιο επιστημονικά- η απορρόφηση του φωτός στο χρωματικό φάσμα. Γιατί όμως κάποιοι να επιλέγουν μαύρο σαν μοναδικό χρώμα στην ντουλάπα τους;

Οι εύκολες εξηγήσεις που δίνουμε πέρα απ’ το ότι τα μαύρα και καλά αδυνατίζουν είναι η έλλειψη κοινωνικότητας, η οικονομική κατάσταση, το περιβάλλον στο οποίο μεγαλώσαμε, οι εμπειρίες που μας διαμόρφωσαν και μας έκαναν τους σκοτεινούς τύπους των ενδυματολογικών κανόνων. Ακόμη, από άποψη συνδυασμών θεωρείται ασφαλής επιλογή, αφού τίποτα δεν μπορεί να πάει στραβά όταν φοράει κάποιος μαύρο με μαύρο. Από το κλασικό μαύρο φόρεμα που έχει κάθε γυναίκα στην ντουλάπα της μέχρι το μαύρο κοστούμι που κάθε άντρας έχει στην γκαρνταρόμπα του, το χρώμα αυτό αποτελεί και ασφαλή επιλογή σε επαγγελματική συνάντηση. Να μη μιλήσουμε και για το μυστήριο που φημολογείται ότι περιβάλλει τους μαυροντυμένους. Η αλήθεια είναι πως ο απλούστατος λόγος που κάποιος φοράει μόνο μαύρα είναι επειδή του αρέσει και καμία διάθεση δεν έχει να εντυπωσιάσει κανέναν.

Αν αφήσουμε στην άκρη, όμως, όλες τις εύκολες και χιλιοειπωμένες εξηγήσεις που αναφέρθηκαν παραπάνω και ψάξουμε λίγο καλύτερα και χωρίς παρωπίδες τον λόγο που κάποιος επιλέγει αποκλειστικά τα μαύρα ρούχα, θα βρούμε εκείνους που επειδή η προσωπικότητά τους είναι τόσο έντονη διαλέγουν -ή έτσι πιστεύουν- να μείνουν στην αφάνεια του περιβάλλοντος που κινούνται ώστε να έρχεται σε ισορροπία το μέσα με το έξω τους. Ή ακόμη πιο απλά προτιμούν να δίνεται έμφαση στο ποιοι είναι παρά στο τι φοράνε.

Θα συναντήσουμε εξαιρετικά δυναμικούς ανθρώπους, οι οποίοι χρησιμοποιούν το μαύρο για να δηλώσουν πως δε δίνουν σημασία στη γνώμη που έχουν οι άλλοι για αυτούς. Είναι και αυτοί που έχουν έντονα συναισθήματα και προτιμούν να κρύβουν τις ευαισθησίες τους, τις ανασφάλειές τους και τα αδύνατα σημεία του χαρακτήρα τους φορώντας τη μαύρη πανοπλία τους. Κατά βάθος, όμως, στο λεξικό και στις λέξεις «ρομαντικός» κι «ευαισθησία» υπάρχει η πιθανότητα να βρεις φωτογραφία τους.

Είναι εκείνοι οι τολμηροί και σίγουροι για τη φυσική τους εμφάνιση που δεν έχουν καμία πρόθεση να αναδειχθούν ή να τραβήξουν την προσοχή αφού είναι αυτάρκεις και γεμάτοι αυτοπεποίθηση. Συνήθως σε αυτή την γκάμα των ανθρώπων θα βρούμε και κάποιους που ο λόγος τους δεν έχει πολλά φρου-φρου κι αρώματα, αφού ό,τι έχουν να πουν το λένε χωρίς περιτυλίγματα. Πολλές φορές αυτό μεταφράζεται σε σκληρότητα αλλά για εκείνους έχει σημασία η αμεσότητα και η ειλικρίνεια.

Άνθρωποι του καθήκοντος, περήφανοι για τις επαγγελματικές τους επιτυχίες και ταγμένοι σε έναν σκοπό. Γι’ αυτό μισούν τις μισοτελειωμένες υποθέσεις και γνωρίζουν ακριβώς πότε μπορούν και πότε όχι να εκπληρώσουν κάποιον στόχο. Πολλές φορές δυσκολεύονται να χαρούν τα απλά πράγματα και ζορίζονται να χαλαρώσουν αλλά εκεί παίζει ρόλο και η προσαρμoστικότητά του καθενός. Κάποιοι είναι επαναστάτες και κάποιοι άλλοι δεν μπορούν να δεχτούν εύκολα εντολές.

Φυσικά και βρίσκουμε ανθρώπους που ανήκουν στις παραπάνω κατηγορίες σε κάθε ενδυματολογική τους προσωπικότητα αλλά έχουμε σκεφτεί γιατί ασχολούμαστε τόσο πολύ με κάποιον που φοράει μόνο μαύρα και όχι με κάποιον που φοράει συνέχεια πολύχρωμα; Δε θα έπρεπε να συμβαίνει το αντίθετο; Μήπως αδυνατούμε να το κατανοήσουμε και γι’ αυτό επιλέγουμε τα προφανή από τους βαθύτερους λόγους; Το μαύρο δεν είναι χρώμα. Είναι όμως το δικό μας χρώμα και όπως έχει πει και ο Γερμανός επιστήμονας Hermann von Helmholz «Το μαύρο είναι αυθεντική αίσθηση, ακόμη κι αν προέρχεται από την απουσία του φωτός. Η αίσθηση του μαύρου είναι σαφώς διαφορετική από την έλλειψη κάθε αίσθησης.»

Ποτέ το περιτύλιγμα δε χαρακτήρισε την προσωπικότητα κανενός. Και θα ήταν ευχής έργον αν δεν ασχολούμασταν κι εμείς με το τι φοράει και τι δε φοράει ο καθένας. Για όλα υπάρχει μια εξήγηση αλλά έχουμε σκεφτεί γιατί μας νοιάζει τόσο πολύ;