Κατάρα στʼ άρλεκιν και στην κάθε εκκολαπτόμενη Χρυσηίδα –το επώνυμο της οποίας είναι τόσο απαγορευμένο, όσο τʼ όνομα του Άρχοντα του Σκότους– που προσπαθούν να μας πείσουν, πως ο έρωτας αναζωπυρώνεται, αν κολυμπήσεις με τον σύντροφό σου σε λίμνες δράματος, ίντριγκας κι αλλαξοκωλιάς.
Ανάθεμα και στο Χόλιγουντ με τις πενήντα αποχρώσεις του, που οδήγησε τα ζευγάρια νʼ αλληλομαστιγώνονται αλύπητα με καλώδια τηλεόρασης και τηλεφώνου (θερίζει η οικονομική κρίση και στις τιμές των sex toys) γιατί, τάχα μου, οι μελανιές και τα καρούμπαλα θα κάνουν τη σπίθα πυρκαγιά.
Σας έχω νέα! Δε χρειάζεται να παριστάνεις πια τη Μαριμάρ, ούτε να κάνεις τον κώλο του συντρόφου σου μαύρο απʼ τις βουρδουλιές. Ο έρωτας ποτέ δεν αγάπησε την υπερβολή. Βρήκε καταφύγιο στις μικρές καθημερινές στιγμές και ρίζωσε στα θεμέλια των δωματίων του σπιτιού.
Αν τα δολοπλόκα δίχτυα της μελό βιομηχανίας δεν απλώνονταν παντού, κι αν δεν ήταν μόδα το μανιφέστο του «ξεσκιστείτε για νʼ αγαπηθείτε», μπορεί να είχες καταλάβει πως καψουρεύτηκες λίγο παραπάνω τον δικό σου, όταν σας έφτιαξε φραπέ και σε προσκάλεσε σε μια παρτίδα ασσόδυο στη βεράντα.
Αν δε βασάνιζες το μυαλό και το πορτοφόλι σου για το ποια είναι τα πιο καυλωτικά εσώρουχα της αγοράς, θα θυμόσουν ότι το καλύτερο κρεβάτι της ζωής σας το κάνατε τότε, που επιχείρησες νʼ αναβιώσεις στο καθιστικό σας τη σκηνή του στριπτίζ από τις 9 ½ εβδομάδες. Θυμάσαι φόραγες εκείνο το τραγικό βρακί με τον Tweety.
Εσύ, φίλε μου, που αναγκάστηκες νʼ αποστηθίσεις το Αθηνόραμα για να βγάλεις το «πρόσωπο» στα πιο μοδάτα μπαράκια του κέντρου και των περιχώρων, αν πρόσεχες λίγο παραπάνω το χαμόγελό της, θα έβλεπες πως ήταν πιο αληθινό και πλατύ τη μέρα που τη βοήθησες να πλύνει τα πιάτα.
Ωραίο το μπόουλινγκ, φάση έχει το σινεμά, αλητεία το μπιλιάρδο. Ποτέ όμως κανένα απʼ αυτά, δεν ανέβασε τον πήχη της διασκέδασης σε τόσο υψηλό επίπεδο, όσο τα σπινιαρίσματα στο κερωμένο πάτωμα. Παραδέξου το: γέλασες μέχρι δακρύων, όταν σε μια αποτυχημένη προσπάθεια να πάρει φόρα, πήγε και καρφώθηκε με το κεφάλι μέσα στο τζάκι. Νευρικά χάχανα έπιαναν και τον ίδιο, όταν επί μια εβδομάδα δυσκολευόσουν να καθίσεις στην καρέκλα, εξαιτίας της ανώμαλης προσγείωσής σου στο πάτωμα.
Οι μέρες γρίπης αποκτούν μορφή ιεροτελεστίας στο σπίτι. Εντριβές με βιξ, σουπίτσες με κοτόπουλο, τʼ αντιβιοτικά σειρά πάνω στο κομοδίνο, κι εσείς κάνετε αγκαλιές μυξιάρικες κάτω απʼ τα σκεπάσματα κι ανταλλάζετε τρυφερά τα μικρόβιά σας, με χείλη που καίνε απʼ τον πυρετό. Μην κρύβεσαι πίσω απʼ το δάχτυλό σουˑ τις αγαπάς αυτές τις μέρες φροντίδας κι έχεις ευχηθεί πολλές φορές νʼ αρρωστήσεις, προκειμένου να σε νταντέψει ο άνθρωπός σου.
Βάλε στο καντάρι της ζυγαριάς το κυριλέ γεύμα στο ιταλικό εστιατόριο και τʼ οικογενειακό παγωτό που τσακίσατε μʼ ένα κουτάλι μπροστά απʼ την τηλεόραση. Ποιο απʼ τα δυο προτιμάς; Με βεβαιότητα θʼ απαντήσεις το δεύτερο, γιατί μακριά από τύπους ευπρέπειας και σαβουάρ βιβρ, πασαλείψατε τα μούτρα σας με σοκολάτα κι ευχαριστηθήκατε την κάθε μπουκιά.
Ύστερα, οι τσακωμοί. Οι σπιτικοί έχουν μια τσιμπιά πιπέρι παραπάνω. Διαφωνείτε για το χρώμα που θα βάψετε τον τοίχο και καβγαδίζετε ο ένας από την τουαλέτα κι ο άλλος από το υπνοδωμάτιο. Τα αίματα ανάβουν και δίνετε ραντεβού στο σαλόνι, για να κονταροχτυπηθείτε με τα μαξιλάρια. Πόσες φορές αλήθεια εξιστόρησες το ιστορικό αυτού του καβγά στην παρέα σου; Άπειρες! Κι αυτό γιατί εκτός του ότι τον γούσταρες όσο κανέναν άλλον, την ξεφτίλα του δεν την μοιραστήκατε με ακροατήριο. Ήταν για την πάρτη σας και μόνο.
Λες πως το σπίτι σου φαίνεται βαρετό και σε πνίγει. Αλήθεια; Για θυμήσου πόσο σκατένια πέρασες τη μέρα που βγήκατε για ποτό και πώς ξίνιζες τα μούτρα σου από ζήλια μʼ εκείνη τη χαρχάλω με τʼ ασφυκτικά διτούρμπινο ντεκολτέ, που κάρφωνε το καμάρι σου με μάτια και βυζιά μαζί; Κι εσύ, αγόρι μου, πόση πίεση ανέβασες, όταν το κλαρινογαμπρίδι στην καφετέρια έπεφτε «κατά λάθος» πάνω στην δικιά σου; Δεν ήταν πιο γλυκιά η ζήλια για το γάτο σας και το ποιον αγαπά περισσότερο;
Μη βρείτε ποτέ την πόρτα του σπιτιού. Ξαμοληθείτε να βρείτε τον έρωτα σε λόφους και λαγκάδια. Να δείτε όμως ότι θα νοσταλγήσετε τις στιγμές βαρεμάρας σας σʼ αυτό. Η βαρεμάρα φέρνει ιδέες, κι η ασφάλεια των τοίχων δίνει θάρρος στο κάψιμο του εγκεφάλου. Πού αλλού θʼ απολαύσεις το σύντροφό σου να δίνει ρεσιτάλ μαλακίας ενώ εσύ μιλάς στο τηλέφωνο; Πού αλλού θα έχεις την ευκαιρία να τον δεις να σκάει ντυμένος με το σεντόνι και να σου απαγγέλει Πλάτωνα ενώ εσύ λες στη μάνα σου πόσο σοβαρό είναι το παιδί που έχεις μπλέξει;
Δεν είναι προηγμένα μαθηματικά ο έρωτας κι ούτε πρέπει να καταταγείς στην NASA για να τον ψάξεις με δορυφόρο. Είναι άσκοπο νʼ αναλώνεσαι με φτηνιάρικα τερτίπια για να τον γεννήσεις. Δώσε σημασία στα μικρά πράγματα που τον πλαισιώνουν, και θʼ οδηγηθείς αυτόματα στα μεγάλα. Κι αν νιώσεις πως σε κάποιο σημείο της κοινής σας πορείας απομακρύνεστε από την ευτυχία, κατεβάστε τηλέφωνα, κλειδώστε πόρτες και τρυπώστε για ένα Σαββατοκύριακο στο σπιτικό σας λαγούμι.
«Το σπίτι είναι ιερό κι έχει τη μαγεία να λύνει όλα τα προβλήματα» έλεγε η μάνα σου όταν ήσουν παιδάκι.
Ε, να την ακούς!
Κάτι παραπάνω θα ξέρει, αφού ακόμα και στα γεράματα βιώνει σχολική καψούρα με τον πατέρα σου.
Συντάκτης: Έλενα Φλώρου
