Είναι κάτι στιγμές που θες να κόψεις κλήση στο χρόνο, να του αφαιρέσεις τις πινακίδες και να μην πας παρακάτω. Να παγώσεις τα δευτερόλεπτα και να μείνεις εκεί για πάντα, γιατί εκεί νιώθεις πιο ζωντανός από ποτέ. Είναι κάτι βράδια που όσα χρόνια κι αν περάσουν, δε θα διαγράψεις ποτέ απ’ τη μνήμη σου.
Εκείνα που δεν έχουν ανάγκη τον κόσμο και τη βαβούρα, αλλά μία καλή παρέα αρκεί για να μείνουν αξέχαστα. Θες η θάλασσα με την ηρεμία που σου προκαλεί, θες τα γέλια κι οι φωνές μέχρι τις πρώτες πρωινές ώρες, αλλά κι αυτή η θέα που σου έχει καρφωθεί στο μυαλό και δε λες να ξεχάσεις.
Ωραία η χλιδή ενός γκουρμέ εστιατορίου, τα ξενύχτια στα νυχτερινά μαγαζιά κι η ενέργεια της εξόδου, ακόμη κι η ζεστασιά ή η ανάλαφρη διάθεση με το παρεάκι στην ταβέρνα. Είναι δύσκολο να ξεχωρίσεις από τόσες βραδιές διασκέδασης, παρέας κι έρωτα λίγες και καλές.
Υπάρχουν όμως μερικές βραδιές αξέχαστες, κάποιες νύχτες που ενώ μοιάζουν φτωχές σε περιγραφή, ήταν πλούσιες σε συναισθήματα. Χρόνια μετά συνεχίζουν να προκαλούν γλυκές αναμνήσεις ή μελαγχολία κάθε στιγμή αναπόλησής τους.
Εκεί στο πεζούλι με θέα τη θάλασσα, ξεπροβάλλει ένα ηλιοβασίλεμα, που εκείνη τη στιγμή είναι σαν να συμβαίνει κατόπιν παραγγελίας, μόνο για σένα!
Στο τοιχάκι με θέα τα φώτα της πόλης που τρεμοπαίζουν, αψηφάς το σκοτάδι γύρω σου και νιώθεις να προστίθεται στην ησυχία της βραδιάς κάτι σχεδόν μυστικιστικό. Οι στιγμές αυτές μοιάζουν πραγματικά προσωπικές. Ιστορίες απ’ το παρελθόν καταλήγουν σε εξομολογήσεις πόθων και κρυφών ονείρων.
Φιλίες χτίζονται κι έρωτες αρχίζουν στο πεζουλάκι αυτό, ενώ ο χρόνος μοιάζει να κυλά με διαφορετικούς ρυθμούς κι ο υπόλοιπος κόσμος να τηρεί σιγή για σένα μόνο. Οι συζητήσεις που γίνονται εκείνες τις βραδιές, έχουν μία περίεργη ειλικρίνεια, μία ανάγκη να βγάλεις τα εσώψυχά σου. Οι αγκαλιές προστατεύουν κι εξαφανίζουν κάθε έγνοια, ενώ τα φιλιά σβήνουν κάθε ίχνος άλλης ύπαρξης απ’ το μυαλό.
Παραδέξου ότι τρελαίνεσαι ν’ ακούς και να λες ιστορίες γύρω απ’ τη φωτιά, να παίζετε διάφορα παιχνίδια και τα γέλια σας ν’ ακούγονται μέχρι την απέναντι όχθη. Ο ήχος απ’ τη θάλασσα σε καλεί για νυχτερινή βουτιά. Φωνές, τραγούδια ξεσηκώνουν το σύμπαν. Κι αυτή η απίστευτη ενέργεια που σε κατακλύζει, πόσο ωραίο συναίσθημα!
Στις παραλίες έχουν ακουστεί οι καλύτερες ιστορίες τρόμου, ερωτικές κι απογοήτευσης. Ξαπλωμένος κάτω απ’ το φως των αστεριών, οι σκοτούρες πηγαίνουν περίπατο και χαίρεσαι ουσιαστικά την κάθε στιγμή.
Η κιθάρα είναι το βασική συντροφιά που συνοδεύει τις νύχτες στην παραλία. Και πάντα υπάρχει στην παρέα ένας «τραγουδιστής». Το μόνο που επιθυμείτε είναι να σιγοτραγουδήσετε όλοι μαζί τα αγαπημένα σας κομμάτια, αδειάζοντας τα τελευταία κουτάκια μπίρας.
Κι εκεί που είστε αγκαλιασμένοι, έρχονται τα πρώτα βλέμματα κι αρχίζει το φλερτ με κάποιον απ’ την παρέα. Κάπως έτσι πειράζετε λίγο τους φίλους σας και συνεχίζετε να τραγουδάτε.
Τα πιο ωραία βράδια είναι αυτά που είστε εσύ κι οι αγαπημένοι σου, γεμάτα ανεμελιά και ζωντάνια. Έχουν κερδίσει μία θέση στις καλύτερες στιγμές της ζωής σου, γιατί είναι αθώα, ξέγνοιαστα και γεμάτα προσωπικές στιγμές. Αυτά τα λίγα και καλά είναι που μένουν στο άλμπουμ της ζωής.
Επιμέλεια κειμένου Αγγελικής Μαλλιάσα: Νάννου Αναστασία.
Συντάκτης: Αγγελική Μαλλιάσα
