Εσύ πιστεύεις στην αντιπάθεια με την πρώτη ματιά; Πέρα από τον έρωτα με την πρώτη ματιά, υπάρχει και το αντίθετο της συμπάθειας. Βλέπεις τον άλλον, ξινίζει η μούρη σου και ανατριχιάζεις ολόκληρος. Λες πως με το συγκεκριμένο πρόσωπο δε θα μπορούσες να σε φανταστείς ακόμα κι αν ήταν ο τελευταίος άνθρωπος στον κόσμο ή αν έπρεπε να συνυπάρξετε οι δυο σας σ’ ένα ερημικό νησί. Υπάρχει μεταξύ σας ένταση κι ανταγωνισμός, δεν μπορείς να το δεις αλλιώς το πράγμα, δεν ταιριάζετε σε πολλά και οι απόψεις σας συγκρούονται, οπότε το ενδεχόμενο για σχέση είναι κάπου βαθιά θαμμένο και ούτε σου περνά απ’ το μυαλό.

Πριν προλάβετε όμως να ορκιστείτε αιώνιοι εχθροί, κάτι σκιρτάει μέσα σου. Βλέπεις ότι όλα όσα σας χωρίζουν αρχίζουν πλέον να σας ενώνουν και είστε λιγότερο απότομοι ο ένας απέναντι στον άλλο. Τι κάνεις τώρα που ενώ ορκιζόσουν πως δεν πρόκειται ποτέ να δεις το συγκεκριμένο πρόσωπο σοβαρά, οι σκέψεις σου κάνουν τρελό χορό ώστε να σου αποδείξουν το αντίθετο; Πώς να ξεπεράσεις τον εγωισμό και να παραδεχτείς ότι κάνεις πονηρές σκέψεις για ένα πρόσωπο που αρχικά δεν ήθελες ούτε να βλέπεις;

 

 

Τώρα αρχίζουν τα δύσκολα. Τώρα που έδαφος χάνουμε, για πες μου, τι κάνουμε; Τι συνέβη ξαφνικά και η αντιπάθεια άρχισε να μετατρέπεται σε έρωτα και ανάγκη να βρίσκεσαι κοντά στον άλλο; Η αντιπάθεια έγινε επιθυμία και διακαής πόθος να συναντηθείτε. Όσο κι αν προσπαθείς να τα βάλεις κάτω, συνειδητοποιείς ότι δεν υπάρχει εξήγηση στο γιατί αγάπησες τον άνθρωπο που αντιπαθούσες. Συνήθως αυτό που κοροϊδεύουμε και δε θέλουμε, στο τέλος το λουζόμαστε. Έτσι γίνεται και στους έρωτες που ξεκίνησαν ως αντιπάθεια.

Στην αρχή βλέπεις στον άλλο όλα τα αρνητικά και σταδιακά πιάνεις τον εαυτό σου να τον ερωτεύεσαι γι’ αυτόν ακριβώς τον λόγο, για τα μειονεκτήματά του. Τον βλέπεις τόσο υπέροχα ελαττωματικό που δεν μπορείς να εξηγήσεις στον εαυτό σου τι αλχημείες κάνει ο εγκέφαλος και σου βγαίνει αυτό το συναίσθημα. Είστε τόσο διαφορετικοί και αυτό είναι που σε ιντριγκάρει, κάθε σας συζήτηση και μία νέα έκρηξη και κάπως έτσι καταλήγετε τρελά ερωτευμένοι.

Μερικές φορές προσποιούμαστε ότι αντιπαθούμε το πρόσωπο που έχουμε ερωτευτεί. Τρελό; Απολύτως! Σκέφτεσαι πως αφού δεν μπορείτε να είστε μαζί, καλύτερα να το παίξεις αδιάφορος, ώστε αν γίνει καμία στραβή να βγεις κι από πάνω. Πόσο περίπλοκο όλο αυτό μπροστά σε ό,τι αισθάνεσαι… Έτσι σκέφτονται τα άτομα που δεν μπορούν με τίποτα να κάνουν στην άκρη τον εγωισμό τους ώστε να δείξουν τα πραγματικά τους αισθήματα. Θες να μου πεις δηλαδή ότι προτιμάς να απωθήσεις τον άνθρωπο που θες ώστε να μην καταλάβει τι νιώθεις;

Πολλές φορές μας τραβάει περισσότερο να πηγαίνουμε κόντρα στον άλλον και να δημιουργούμε αντιπαραθέσεις γιατί θέλουμε να τραβήξουμε λίγη παραπάνω την προσοχή του. Ας μην ξεχνάμε ότι όταν ήμασταν στο δημοτικό, συνήθως το παιδάκι που του τραβούσαμε τα μαλλιά ήταν κι εκείνο που θέλαμε να μας ζητήσει να τα φτιάξουμε. Φυσικά το να προσπαθείς να απωθήσεις κάποιον και μαζί και τα αισθήματά σου γι’ αυτόν, φωνάζει συνήθως ανασφάλεια γιατί θεωρείς ότι ο εαυτός σου δεν είναι αρκετός για να καλύψει το πρόσωπο που αγάπησες.

Η αντιπάθεια μπορεί να ξεκινάει κι απ’ το γεγονός ότι δεν έχεις γνωρίσει ακόμα τον άλλο καλά. Ακούς κάτι που πιθανόν να μην ταιριάζει με όσα έχεις στο μυαλό σου ή να σε εκνευρίζει και βγάζεις βιαστικά συμπεράσματα. Μένεις στην επιφάνεια γιατί δεν έχετε προλάβει να γνωριστείτε καλά και καμιά φορά πέφτεις εντελώς έξω στις προβλέψεις σου. Άρα μπορεί όντως η πρώτη εντύπωση να μην είναι θετική, αλλά στην πορεία να γοητευτείς από τα στοιχεία του χαρακτήρα του προσώπου που αντιπάθησες.

Κι ενώ τρέχεις πανικόβλητος να βρεις την πραγματική αιτία που ερωτεύτηκες το πρόσωπο που δεν ήθελες, αυτό θα παραμείνει άλυτο μυστήριο, καθώς δεν ξέρουμε τους αλγορίθμους που κάνουν ένα μυαλό να ερωτευτεί και δύο σώματα να αισθανθούν έλξη. Είτε ξεκινήσει από αντιπάθεια είτε από θυελλώδη έρωτα, αναπόφευκτα θα καταλήξετε μαζί -αν φυσικά το θέλουν κι οι δύο πλευρές.

 

Συντάκτης: Ιωάννα Μελά
Επιμέλεια κειμένου: Βασιλική Γ.