Δε θες να χαλάσεις χατίρι· εσένα πόσα σου χάλασαν;

Ζούμε σε μία εποχή όπου καλώς ή κακώς προσπαθούμε να ταιριάξουμε με μία ομάδα ανθρώπων ή έναν και μόνο άνθρωπο που μας έλκει ερωτικά. Κατά την προσπάθεια αυτή όμως χάνουμε τον εαυτό μας ή τον αρχικό μας στόχο. Η φράση «να είσαι ο εαυτός σου» έχει αποκτήσει περισσότερο βαθιά υπόσταση από ποτέ κι η ερώτηση είναι μία. Θες να είσαι ο εαυτός σου γιατί όντως το απολαμβάνεις ή φροντίζεις να είσαι ο εαυτός σου σε βαθμό που σου επιτρέπει να γίνεσαι αρεστός ή αποδεκτός;

Τι είναι αυτό που σε κάνει να σκέφτεσαι κάθε φορά αυτό που θα πεις αν θα αρέσει στους άλλους ή τι γνώμη θα σχηματίσουν για σένα; Αν θα είσαι ο αστείος συνάδελφος που δε βρίσκει τίποτα κακό κι όση πίεση και να δέχεται παραμένει πρόσχαρος και γεμάτος ενέργεια; Ακόμα χειρότερα, γιατί να είσαι ο σύντροφος που ποτέ δε θα φέρει αντίρρηση σ’ αυτό που του εκφράζει το ταίρι του; Έχεις μάθει άραγε να θέτεις τα όριά σου απέναντι σε τρίτους ώστε να μην καταρρακώνεις τον δικό σου εαυτό; Έχεις αναρωτηθεί ότι μπορεί και να μη θες την αποδοχή των τρίτων; Κι αν ναι, τι κάνεις γι’ αυτό;

Τόσα κι άλλα τόσα ερωτήματα που γεννιούνται μπορούν να απαντηθούν μόνο από εσένα που στο κάτω κάτω σε ξέρεις καλύτερα. Ίσως αυτό που χρειαζόμαστε ορισμένες φορές είναι να βγούμε από το comfort zone που είμαστε και να κοιτάξουμε πέρα από αυτό που μας απασχολεί. Έχουμε στόχους που θέτουμε, ο καθένας έχει διαφορετικούς, αλλά σκοπός όλων να μην παρεκκλίνουμε από αυτό που ζητάμε εν τέλει. Αν κάθε φορά αναλωνόμαστε σε οποιαδήποτε άλλη άποψη, τότε θα καταλήξουμε να ζούμε τη ζωή των άλλων κι όχι αυτή που εμείς θέλουμε. Προσπάθησε να το σκεφτείς, όλοι θα σου εκφράσουν την άποψή τους είτε τη ζητήσεις είτε όχι, το θέμα είναι πώς εσύ θα τη δεχτείς. Αν θεωρείς ότι δε χρειάζεσαι την άποψη του καθένα είναι δικό του πρόβλημα να το καταλάβει, εσύ πράττεις σύμφωνα μ’ αυτά που εσύ θες.

Δε θες να χαλάσεις χατίρι; Εσένα πόσα χατίρια σου χάλασαν; Αν φτάσεις σε σημείο να προσπαθείς να τους ικανοποιήσεις όλους τότε είναι σίγουρο πως έχεις χάσει τον στόχο σου αλλά και τον εαυτό σου. Μην καταπιέζεις αυτό που αισθάνεσαι πάντα και για όλους. Το να υπάρχει ο φόβος της έκφρασης των σκέψεών σου σε αφήνει έρμαιο των καταστάσεων χωρίς να μπορείς να επηρεάζεις τα πράγματα. Μίλα, πριν προλάβει ο οποιοσδήποτε να θεωρήσει οτιδήποτε δεδομένο. Η αποδοχή θα έρθει από τα άτομα που έχουν το ίδιο σκεπτικό με εσένα και θέλουν να σε «ακολουθήσουν» γιατί όντως αισθάνονται ο εαυτός τους, δεν παριστάνουν κάποιον άλλον, νιώθουν μιλούν και σκέφτονται ελεύθερα. Οι συζητήσεις μ’ αυτά τα άτομα έρχονται αβίαστα, χωρίς να ντρέπεσαι για την όποια σκέψη έχεις κάνει. Βλέπεις κοινά σημεία και σε κάνουν να αποκτάς περισσότερη αυτοπεποίθηση για τον εαυτό σου, για τα πιστεύω σου.

Είναι λογικό να μην ταιριάζουμε με όλους, το παιχνίδι θα το έχεις κερδίσει όταν το καταλάβεις και δε θα σε νοιάζει. Τότε θα ξεκινήσεις να κάνεις πράγματα που ευχαριστούν εσένα χωρίς κανένα ενδοιασμό. Το να χάσεις τον ίδιο σου τον εαυτό είναι χειρότερο από το να περιμένεις την αποδοχή όλων των άλλων που βρίσκονται γύρω σου, ποιο το νόημα; Μην πέφτεις στην παγίδα της αποδοχής, φρόντισε να αποδεχτείς πρώτος εσύ τον εαυτό σου και μετά όλοι οι υπόλοιποι θα είναι παιχνιδάκι.