Ποιο είναι το χειρότερο σενάριο που μπορείς να κάνεις για μια σχέση; Το «πού θα καταλήξει» είναι η επικρατέστερη απορία που δημιουργείται όταν το πράγμα αρχίζει και σοβαρεύει κι από τις δύο μεριές. Ο μεγαλύτερος φόβος αν είστε ερωτευμένοι, είναι αν κάποιος από τους δύο εγκαταλείψει την προσπάθεια και βρεθείτε χωρισμένοι.
Τι είναι αυτό λοιπόν που μας βγάζει την ανασφάλεια για το αν ο άλλος μας γουστάρει ή όχι στην πραγματικότητα, ενώ είμαστε μαζί; Δεν είναι λίγες οι φορές που η πρώτη αλλαγή βάζει το μυαλό μας να δημιουργεί απαισιόδοξα σενάρια για την κατάσταση, ενώ στην πραγματικότητα τον άλλον μπορεί να τον απασχολούν άλλα ζητήματα όπως η δουλειά ή κάποιο οικογενειακό θέμα. Η φαντασία ωστόσο γίνεται πιο ανεξέλεγκτη από ποτέ, μπαίνουν σκέψεις που ούτε καν θα περνούσαν από το μυαλό μας αν καθόμασταν να σκεφτούμε τα πράγματα πιο λογικά. Η ανάγκη που έχουμε να δραματοποιούμε τις καταστάσεις χωρίς να έχουμε ένα χειροπιαστό παράδειγμα είναι η ανασφάλεια που υπάρχει μέσα μας και με την πρώτη ευκαιρία ξεπηδάει για να μας πανικοβάλει.
Ο αιώνιος φόβος της απόρριψης είναι κάτι που μας στοιχειώνει και μας κάνει πιο ευάλωτους σε όποια προσπάθειά μας με έναν άνθρωπο. Στον έρωτα παρανοείς, όπως λέει και το άσμα. Πέρα από τη ζήλια που είναι ένα συχνό φαινόμενο, υπάρχει και ο φόβος για το τέλος της σχέσης. Μπορεί εκεί που είσαι ήρεμος και γαλήνιος να ξυπνήσει το ταίρι σου κι απλώς να μην του κάνει η σχέση σας και να μην μπορεί να μείνει άλλο. Αυτό είναι ένα σενάριο που περνάει από το μυαλό του ανασφαλή ερωτευμένου, που σαφώς δεν έχει καμία λογική και καμία σχέση με την πραγματικότητα.
Το κακό στην όλη υπόθεση είναι ότι πάντα σε μια σχέση σκεφτόμαστε το χειρότερο: τι μπορεί να συμβεί για να μην πάει καλά κι όχι πώς μπορούμε να απολαύσουμε τη σχέση μας με τον άνθρωπο που γουστάρουμε. Στην πρώτη στραβή έρχεται ο πανικός, η καχυποψία και η στρατηγική ως προς το τι κάνουμε για να κρατήσουμε τα πράγματα όπως ήταν στην αρχή. Έχουμε την εμμονική σκέψη ότι όλα πρέπει να παραμείνουν ακριβώς όπως όταν γνωριστήκατε, μα το ζήτημα είναι να μην είναι όπως στην αρχή. Η σχέση εξελίσσεται κι ωριμάζει και ο χαρακτήρας του άλλου, καθώς και ο δικός σου, ξεδιπλώνεται ώστε να γνωριστείτε ακόμη καλύτερα για να δείτε αν θέλετε να προχωρήσετε ή όχι.
Είναι κατανοητό όταν γουστάρουμε τον άλλο να υπάρχει μια αγωνία για το πόσο μας θέλει κι αν μας θέλει κι ίσως να είναι το αλατοπίπερο στη σχέση αλλά όχι και να πεθάνουμε ψάχνοντας την απάντηση ή φτιάχνοντας τρελά σενάρια στο μυαλό μας. Η ανάγκη αυτή ίσως να προκύπτει γιατί είναι το ευαίσθητο σημείο μας και μας ενδιαφέρει πώς σκέφτεται για εμάς, όμως κάπου σταματάει η σκέψη κι αρχίζει το αυτοσαμποτάζ. Δίνοντας διάσταση σε οτιδήποτε μας φαίνεται επίφοβο, μπορεί να μας σώσει από αναίτιες δυσκολίες, μπορεί όμως και να μας κάνει να βλέπουμε φαντάσματα και δράκους εκεί που δεν υπάρχουν. Ακόμη και σωστά vibes πιάνουμε, για να μπορέσουμε να αντιδράσουμε χωρίς να χάσουμε το δίκιο μας, θέλει μια πιο χαλαρή ματιά.
Προσπάθησε στην πρώτη αρνητική σκέψη να το εκλογικεύσεις και να ζυγίσεις τις καταστάσεις, αν δε βλέπεις κάτι πρακτικά αρνητικό. Κράτα τη σκέψη, όμως φίλτραρέ την και συνέχισε χωρίς να σε επηρεάζει. Αν συμβεί κάτι τρανταχτό, δε θα έχεις φοβία ή υποψία, θα το ξέρεις. Σταμάτα να φοβάσαι ότι θα τελειώσει, γιατί έτσι θα το κάνεις εσύ να τελειώσει. Η ηττοπάθεια και η καχυποψία είναι κακοί σύμμαχοι κι όχι μόνο στις ερωτικές σχέσεις. Όσο για τη σχέση σου, σκέψου ότι μπορείς να κάνεις πολλά πιο ενδιαφέροντα με τον άνθρωπο που έχεις δίπλα σου, από το να τρέμεις πότε κι αν δε θα είναι.
Συντάκτης: Ιωάννα Μελά
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου
