Αυτή η πράσινη κουκκίδα είναι ο θάνατός σου η ζωή μου. Μπορεί το πράσινο να συμβολίζει την ηρεμία αλλά όταν πρόκειται για τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης μπορεί να αποδειχθεί μοιραίο. Πόσες φορές έχουμε βρεθεί πάνω από το κινητό περιμένοντας να γίνει ενεργός ο άλλος αλλά και όταν γίνεται μπορεί να μην είσαι εσύ αυτός που θα λάβει το μήνυμα! Εσύ λοιπόν περιμένεις να σου στείλει και περιμένεις και περιμένεις και παίρνεις…. τη σιωπή.
Ξέρεις ότι υπάρχει η έλξη μεταξύ σας κι ότι φλερτάρετε καιρό αλλά δε στέλνει ούτε μια χαιρετούρα για να ξεκινήσει η κουβέντα και τα όργανα μαζί! Οπότε σκέφτεσαι πως η ζωή είναι πολύ μικρή και ξεκινάς εσύ την κουβέντα. Πόσες φορές όμως να στείλεις με δική σου πρωτοβουλία; Περνάς λοιπόν στο δεύτερο στάδιο -και πιο χαμηλό- να προκαλέσεις τον άλλο να στείλει εκείνος πρώτος. Μέσω των social μπορείς να ανεβάσεις φωτογραφίες ή ακόμα και τραγούδια τα οποία ίσως να είχατε αναφέρει σε προηγούμενες συζητήσεις σας ώστε να καταλάβει τη σπόντα. Κι ίσως πιάσει, μα κάτι μέσα σου θα ξέρει πως δεν αρκεί.
Πολλές φορές η συνεχόμενη προσπάθεια να κινήσουμε το ενδιαφέρον του άλλου που γουστάρουμε μας βάζει σε μία εγρήγορση του μυαλού που εν μέρει δεν είναι κακή μα μοιάζει με το να ψάχνεις για ψίχουλα και να φτιάχνεις ολόκληρο σχέδιο για να τα πάρεις. Πόσο ακόμα να το κυνηγήσεις αν δε βλέπεις και αποτέλεσμα; Υπάρχει και ο εγωισμός στη μέση που σε σταματάει από ένα σημείο κι έπειτα.
Το να επιδιώκεις μια επικοινωνία με τον άλλον είναι σημαντικό να συμβαίνει χωρίς να πιέζεις καταστάσεις. Το τελευταίο πρέπει να είναι συνεχώς ο παρανομαστής σε όποια προσπάθεια επιδιώξεις. Αν δηλαδή κάνεις δική σου τη λογική ότι δείχνεις ενδιαφέρον για τον άλλον χωρίς αυτό να σημαίνει ότι χρειάζεται να προσδοκάς κάτι από εκείνον τότε είσαι περισσότερο κερδισμένος από όσο νόμιζες. Ούτε κακίες, ούτε αντιζηλίες, ούτε τίποτα.
Αν δεν κάνει κίνηση να στείλει, υπάρχουν δύο περιπτώσεις. Η μία να ντρέπεται γιατί όσο είστε στην αρχή ακόμα δεν είναι σίγουρο ότι γουστάρετε και οι δύο 100%, άρα να αμφιβάλλει και λίγο για σένα όπως κάνεις κι εσύ. Θέλει λίγο χρόνο να το χωνέψει και να το δείξει, χωρίς αυτό να σε καθιστά αυτομάτως υποχρεωμένο να περιμένεις μια αιωνιότητα. Το λεγόμενο ψήσιμο βέβαια έχει τη γλύκα του κι αν είσαι από τους ανυπόμονους να είσαι σίγουρος ότι θα σε κάνει να θες να τρέξεις κατοστάρι για να μπορέσεις να γλιτώσεις από τη φόρτιση που σε κάνει να αισθάνεσαι.
Η δεύτερη περίπτωση είναι να μη γουστάρει και να θέλει έτσι χαλαρά να φλερτάρει. Μέσω των σόσιαλ είναι πιο εύκολο να γίνει, θεωρητικά είναι και λιγότερο επικίνδυνο. Κάνεις ένα reaction ή στέλνεις ένα μήνυμα απαντώντας στο story του άλλου και ξεκινάει το παιχνίδι. Το θέμα είναι να καταφέρεις να διατηρήσεις το ενδιαφέρον και πέρα από το story, πράγμα που συχνά δε συμβαίνει.
Αν στέλνεις μόνο εσύ, τότε μάλλον υπάρχει θεματάκι που δεν ήταν εξ αρχής φανερό, οπότε στο δίνει να το καταλάβεις. Δε χρειάζεται να στο πει ξεκάθαρα, άλλωστε, φτάνει που δεν εμφανίζεται όταν αναζητάς την επαφή σας. Σε περίπτωση που φτάσετε σε αυτό το σημείο δε χρειάζεται να περιμένεις και πολλά. Μια πικρία ίσως να την αισθάνεσαι γιατί χάλασε όλο αυτό που είχες πλάσει στο κεφάλι σου, αλλά μην ξεχνάς ότι ήταν στο κεφάλι σου κι ο άλλος δεν είναι μέσα σε αυτό.
Τα social έχουν καταφέρει να συρρικνώσουν τον χρόνο που χρειάζεται κάποιος για να κάνει το επόμενο βήμα ενώ έχουν κατορθώσει να κάνουν skip ορισμένα ραντεβού γνωριμίας για να καταλάβεις αν όντως θες. Μπορείς ανέξοδα θα λέγαμε να καταλάβεις αν ο άλλος σου κάνει, μόνο κοιτώντας το προφιλ του αλλά και τα stories που ανεβάζει. Μπορεί στην αρχή να υπάρχει η αίσθηση του flirting με τον άλλον αλλά μπορεί γρήγορα να αλλάξει σε ό,τι έχει ανάγκη ο καθένας.
Το tip που θα δίναμε σε κάποιον που προσπαθεί να φλερτάρει είναι να καταφέρει να κρατήσει το μυστήριο και την περιέργεια σε όλη τη διάρκεια της επικοινωνίας ακόμα και μέσα από την προβολή του στα social, αντίστοιχα εκείνος που δέχεται το φλερτ καλείται να αναγνωρίσει όλα εκείνα που τον ικανοποιούν ώστε να προχωρήσει παρακάτω. Τα social είναι το μέσο, ο άνθρωπος όμως είναι ο πρωταγωνιστής στην όλη κατάσταση κι αυτό δεν πρέπει να το ξεχνάνε οι δύο πλευρές.
Συντάκτης: Ιωάννα Μελά
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου
