Κάθε φορά που σε χωρίζουν μαθαίνεις να (σε) αγαπάς πιο σωστά

Η αλήθεια είναι ότι ο χωρισμός είναι μια διαδικασία στην οποία παλεύεις με το πραγματικό κι αυτό που με τίποτα δεν μπορείς να αποδεχθείς πως είναι πραγματικό. Δεν μπορείς να διανοηθείς ότι πλέον το άτομο που ξυπνούσες μαζί του κάθε πρωί ή συναντιόσασταν μέρα παρά μέρα, δε θα σε ξαναπάρει τηλέφωνο ή δε θα ξαναδείς το πρόσωπό του κάποιο πρωινό, έπειτα από μια νύχτα που κοιμηθήκατε μαζί. Δεν το χωράει η σκέψη σου ότι δε θα αγκαλιαστείτε, δε θα φιληθείτε ή δε θα κάνετε έρωτα ξανά. Κι έτσι, μια σε χτυπάει η άρνηση και μια ο ρεαλισμός, το δεδομένο του τέλους που καλείσαι να κάνεις κτήμα σου, εφόσον επιλέξατε για τους δικούς σας λόγους να έχετε χωριστούς δρόμους.

Μετά από έναν χωρισμό, η αλήθεια είναι πως, η καρδιά σου βαραίνει λίγο. Δε θες να φας, να πιεις, παρά μόνο να κάτσεις στον καναπέ να κλάψεις τη μοίρα σου ή να κοιτάς το ταβάνι, μέχρι να έρθει η ώρα να πας στο κρεβάτι και να κοιμηθείς μουδιασμένος. Με το ζόρι ζεις κι ανασαίνεις, δεν αισθάνεσαι ο εαυτός σου κι απλά βουλιάζεις, λες και βρίσκεσαι σε κινούμενη άμμο. Αναρωτιέσαι πότε θα έρθει η μέρα που θα ξυπνήσεις και δε θα πονάς πλέον στο στήθος, δε θα αισθάνεσαι κενός. Μέσα, όμως, σε όλη αυτή την παράνοια του πόνου, είναι λυτρωτικό να σκεφτείς πως ένας χωρισμός, μπορεί να σε βοηθήσει να πας ένα βήμα παρακάτω και να βρεις τη χαρά εκείνη που έλειπε, όταν ήσασταν μαζί.

Αυτή η μέρα δε θα έρθει από τη μια στιγμή στην άλλη, βέβαια, αυτό είναι σίγουρο. Μπορεί να γίνει σύντομα, μπορεί κι όχι, αναλόγως το τραύμα και τη στάμινα έχεις χτίσει για να το επουλώσεις. Μετά από το στάδιο της άρνησης που είχες όλο το πρώτο διάστημα, αφού χωρίσατε, μπαίνεις σιγά σιγά στη διαδικασία να σηκώνεις κεφάλι- δειλά όμως. Όλα ξεκινούν από τη στιγμή που αντιλαμβάνεσαι ότι έχεις ξανά την ελευθερία και την ανεξαρτησία να χτίσεις πάλι από το μηδέν. Όταν το δεις ως ευκαιρία. Τότε, είναι που θα φύγουν κι οι ενοχές για όσα άφησες πίσω σου, που με τη σειρά του θα οδηγήσει στο να μαλακώσει η λύπη.

Νέες εμπειρίες και περιπέτειες θα ξεκινήσουν να σε συναρπάζουν και θα θες να τις ζήσεις όσο πιο γρήγορα μπορείς. Και τότε, δε θα έχεις τίποτα να σε σταματάει. Οργανικά κι αυτόματα θα βρεθείς πιο κοντά με φίλους και οικογένεια- βασικό πλεονέκτημα ενός χωρισμού. Οι σχέσεις θα επαναπροσδιοριστούν και θα γίνουν πιο δυνατές, γιατί θα είναι μια δύσκολη φάση που περνάς, άρα θα θες άτομα να σε στηρίζουν και να σου δείχνουν την αγάπη τους. Τι καλύτερο από την οικογένεια που σε καλοδέχεται με καφέ και φαγητό μοσχομυριστό, ή τους φίλους σου να σε περιμένουν να δείτε ταινία ή να ξεφύγετε ένα σαββατοκύριακο; Είναι σωτήριο να μοιράζεσαι το φορτίο με κάποιον άλλον που σε νοιάζεται και θέλει να σε βλέπει καλά. Κι αυτό, ο χωρισμός σου θα στο κάνει δώρο.

Ένας χωρισμός, επίσης, σου μαθαίνει πώς θα μπορέσεις, τα λάθη που έκανες, να μην τα ξανακάνεις. Ποιος είπε ότι δεν μπορεί να καταλήξει ως ένα μάθημα καλής συμπεριφοράς; Σε κάθε χωρισμό αγκαλιάζουμε τα λάθη μας εκπαιδευόμαστε στη διαχείρισή τους και προχωράμε με περισσότερη αυτοπεποίθηση. Βέβαια και θα ξαναγίνουν λάθη, όμως το ζήτημα είναι να μην είναι τα ίδια με τις προηγούμενες σχέσεις. Παλιές συνήθειες που δε σε οδήγησαν πουθενά, θα δεις πως σχεδόν μαγικά θα σε βοηθήσουν να κάνεις ένα restart στο πώς να διαχειρίζεσαι πρόσωπα και καταστάσεις, με περισσότερη συμπόνια και κατανόηση από όση στο παρελθόν.

Το να σε χωρίζουν, κόντρα σε όσα λέγονται, είναι και ένας τρόπος να σε αγαπήσεις πιο σωστά. Να σε καλοπιάσεις κι έπειτα να δομήσεις τα θέλω σου με πιο σαφή κριτήρια. Κι έτσι, όταν βρεις ξανά τον έρωτα, που θα τον βρεις, είναι το μόνο σίγουρο, θα έχεις τόσο μεγάλο θαυμασμό στο πρόσωπό σου κι αγάπη για τον εαυτό σου, που και να μην πάνε τα πράγματα όπως θα ήθελες, θα ξέρεις πώς να περνάς καλά και μόνος σου και πως ένας χωρισμός ποτέ δεν είναι απλά ένα τέλος. Μα μαζί και μια αρχή.