To ριάλιτι μπορεί να σε κάνει πιο έξυπνο;

Μετά από μία κουραστική μέρα στη δουλειά επιστρέφεις σπίτι κι είσαι ένα ερείπιο.Ύστερα από ένα χαλαρό ντους αποφασίζεις να καθίσεις ήσυχα στον καναπέ του σαλονιού να τσιμπήσεις κάτι και να παρακολουθήσεις ένα πρόγραμμα στην τηλεόραση να σε χαλαρώσει. Πολλοί είναι εκείνοι που αργούν να αποφασίσουν τι σειρά θα δουν οπότε επιτρέπουν σε κάποιον άλλο να κάνει την επιλογή. Στην περίπτωση της τηλεόρασης, τα τελευταία δέκα χρόνια η επιλογή των θεαμάτων στην prime time ζώνη είναι κατά κύριο λόγο ριάλιτι.

Έρευνες δείχνουν ότι τέτοιου είδους εκπομπές δημιουργήθηκαν για να ικανοποιήσουν ηδονοβλεπτικές επιθυμίες των θεατών και μάλιστα είναι στοχευμένες σε συγκεκριμένες ηλικιακές ομάδες. Αυτό που κάνουν λοιπόν είναι να εισβάλλουν στις ζωές των πρωταγωνιστών ώστε να δημιουργηθούν δράματα, ίντριγκες, τσακωμοί και ρομάντζα τα οποία θα μοσχοπουλήσουν στον μέσο τηλεθεατή μαζί με επιπλέον διαφημίσεις όπου και πλουτίζουν μέσα από αυτές. Πολλοί είναι αυτοί οι οποίοι κατακρίνουν αυτού του είδους τις εκπομπές καθώς θεωρούν ότι προβάλλουν λάθος πρότυπα στις μικρότερες ηλικίες που σπεύδουν να παρακολουθήσουν και κατ’ επέκταση να μιμηθούν.

Από την άλλη πλευρά του νομίσματος είναι εκείνοι οι οποίοι θεωρούν ψυχαγωγικές τέτοιου είδους εκπομπές και δε χάνουν ευκαιρία να τα παρακολουθήσουν γιατί θα τους δώσουν ψωμί να σχολιάσουν και να ασχοληθούν. Παθιάζονται με τα ριάλιτι και περιμένουν όλη την ημέρα τη στιγμή της προβολής τους, ορισμένες φορές κανονίζουν και μαζώξεις για να σχολιάσουν, να γελάσουν και να ταυτιστούν με τους προβαλλόμενους.

Υπάρχει λοιπόν η γνώμη ότι αυτοί που επιλέγουν να εκτεθούν σε τέτοιου είδους ψυχαγωγικές εκπομπές έχουν κι αυξημένη νοημοσύνη. Αυτό το παράδοξο η αλήθεια είναι ότι δεν το περιμέναμε. Αν το καλοσκεφτείς, η περιέργεια είναι κάτι το οποίο χαρακτηρίζει τους ευφυείς ανθρώπους. Το να ενημερώνονται δε σημαίνει ότι τους γίνεται πλύση εγκεφάλου, ίσα ίσα που έχουν την ικανότητα να φιλτράρουν όλα αυτά που βλέπουν και καταλαβαίνουν πότε φτάνουν στα όρια της υπερβολής.

Η διαφορετική αντιμετώπιση απέναντι σε πολλά ζητήματα είναι ένας ακόμη λόγος που μπορεί κανείς να εντωπίσει βλέποντας ένα ριάλιτι. Έχουν ανάγκη να ακούσουν το διαφορετικό, όχι για να το υιοθετήσουν απαραίτητα αλλά για να δουν πόσες διαφορετικές απόψεις υπάρχουν. Τα ριάλιτι είναι ένα μέσο που τους επιτρέπει να εξετάσουν προσωπικότητες με τις οποίες δεν έχουν συναναστραφεί τόσο, άρα δεν είναι τόσο γνώριμες κι αυτό αποκτά κάποιο παραπάνω ενδιαφέρον. Μέσα από τις εκπομπές αυτές δημιουργούνται τάσεις κι ίσως να καθιερώνονται πρότυπα. Πώς λοιπόν να μην ενδιαφερθεί κάποιος για το καινούριο που παρουσιάζεται μπροστά στα μάτια του.

Ίσως μέσα από τα ριάλιτι, πέρα από τους φανατικούς υπέρ αυτών, υπάρχουν κι εκείνοι που κοιτάνε να βελτιωθούν και να κατανοήσουν τα κίνητρα, ίσως μέσα από την προβολή της λάθος συμπεριφοράς προκύπτει η ανάγκη να την αναγνωρίσουν σε μια δική τους παρόμοια κατάσταση. Τίποτα δεν μπορεί να βλάψει ως προς τη γνώση, οποιαδήποτε μορφή αυτή παίρνει. Το θέμα πάντα είναι η διαχείρισή της.

Το τι επιλέγει να δει κάποιος είναι καθαρά δικό του μέλημα κι ίσως θα έπρεπε επιτέλους να κόψουμε την κριτική. Αυτό που πρέπει να απασχολεί ατομικά τον καθένα μας, είναι πώς το χωνεύει ο οργανισμός μας αυτό που βλέπει και πώς το φιλτράρει, ώστε να περνάει όσο το δυνατόν πιο ουσιαστικά, παίρνοντας μαθήματα μέσα από αυτό.