Κακό πράγμα οι εξαρτήσεις. Κάποιες φορές, καταστροφικό. Αλλά εντάξει, άνθρωποι είμαστε κι αυτό σημαίνει ότι είμαστε ευάλωτοι κι επιρρεπείς σε λάθη. Το θέμα είναι, σ’ όλες τις περιστάσεις της ζωής σου, να ‘χεις δύο πολύ σημαντικά εφόδια: καθαρό μυαλό κι αξιοπρέπεια. Ειδικά σε περιπτώσεις χωρισμού.
Δεν είναι επικριτέο να δένεσαι στη σχέση σου. Ίσα-ίσα, αν δε δεθείς, μάλλον κάτι δεν πάει καλά. Η σχέση θα ‘ναι χλιαρή, εκτός βέβαια κι αν είναι αυτό που ζητάς. Ακόμη όμως κι αν δεθείς, όσο και ν’ αγαπάς τον άλλον, όταν σε χωρίζει, σε χωρίζει. Μπορεί να μη θες να το αποδεχτείς, να μην καταλαβαίνεις το γιατί, αλλά είναι ακριβώς το σημείο που χρειάζεσαι το καθαρό μυαλό και την αξιοπρέπεια που λέγαμε.
Χωρίζω δε σημαίνει κάνω πείσματα, ούτε διάλειμμα, ούτε δοκιμάζω τον άλλον πόσο θ’ αντέξει μακριά μου. Τουλάχιστον τις περισσότερες φορές που οι άνθρωποι φερόμαστε ώριμα. Όταν ο σύντροφός σου σε χωρίζει, σημαίνει ότι για κάποιους λόγους δε θέλει άλλο πια να είναι μαζί σου. Παύεις να είσαι κομμάτι της καθημερινότητάς του, παύουν και οι επαφές.
Γι’ αυτό, λοιπόν, δεν μπορείς σε καμία περίπτωση να ζητήσεις παρηγοριά απ’ αυτόν! Ούτε την επόμενη μέρα που μάλλον θα είσαι του θανατά, ούτε καμία μέρα. Είναι απλά παρανοϊκό, εντελώς μακριά από τη λογική. Έχεις συνηθίσει να απευθύνεσαι σ’ αυτόν τον άνθρωπο για τα προβλήματα και τις έννοιες σου. Όμως, είναι δυνατόν να πάρεις την επόμενη μέρα τηλέφωνο και να πεις «δεν είμαι καλά επειδή με χώρισες, πάμε για ένα καφέ;» Κι όμως, υπάρχουν άτομα που το κάνουν.
Όσο κι αν πονάς, πρέπει να σεβαστείς την απόφαση του άλλου. Να σταθείς στα πόδια σου, όχι μόνο σ’ ό,τι αφορά ερωτικές σχέσεις αλλά και σε κάθε είδους σχέση που συνάπτεις. Να βασίζεσαι στον εαυτό σου. Μην ψάχνεις για ανθρώπους-δεκανίκια. Σαφώς και οι άνθρωποί σου είναι σημαντικοί και τους θες στη ζωή σου να χαρούν με τη χαρά σου και να σε στηρίξουν στη λύπη σου. Αλλά πρώτα εσύ ο ίδιος είσαι που θα παρηγορήσεις τον εαυτό σου, που θα δεις με καθαρό μυαλό και ανοιχτά μάτια την κατάσταση ως έχει, χωρίς υστερίες και μοιρολατρίες, που θα χαϊδέψεις τις πληγές σου.
Όταν ένας άνθρωπος επιλέγει να φύγει από τη ζωή σου και ειδικά όταν σου εξηγεί τους λόγους οφείλεις να το δεχτείς και να προχωρήσεις. Μην αναζητάς ντάντεμα από αυτόν τον άνθρωπο γιατί μετά δικαίως θ’ ανήκεις στην κατηγορία των «καημένων».
Δε σου αξίζει να σε λυπούνται ούτε να σε υποτιμούν. Αν όμως ζητάς να σε κάνουν καλά αυτοί που σ’ έδιωξαν μακριά, τότε είσαι άξιος της μοίρας σου. Μάζεψε το μυαλό σου, πακέταρε τα όνειρά σου, βάλ’ τα σε μια βαλίτσα με το όνομα του πρώην έρωτά σου, στείλε και μια ευχή ως ανώτερος άνθρωπος να’ ναι καλά όπου και να’ ναι. Και προχώρα. Έχεις την οικογένειά σου και τους φίλους σου να σε παρηγορήσουν για ό,τι κακό σου συμβεί. Όσοι σ’ αγαπούν πραγματικά θα’ ναι δίπλα σου χωρίς καν να το ζητήσεις.
Επιμέλεια Κειμένου Στέλλας Φρασιόλα: Κατερίνα Κεχαγιά
Συντάκτης: Στέλλα Φρασιόλα
