Θα λέγαμε ότι σήμερα το facebook είναι η κατίνα της γειτονιάς. Οι περισσότεροι διατηρούμε προφίλ και φροντίζουμε να κρατάμε ενήμερους τους «φίλους» μας για οτιδήποτε μας συμβαίνει. Άλλοι το χρησιμοποιούν για να προωθήσουν τη δουλειά τους, άλλοι για να κρατήσουν επαφή με άτομα που είναι μακριά κι άλλοι απλά γιατί έχουν όλοι οι υπόλοιποι. Καλά, κακά, αστεία, απαράδεκτα γεγονότα, όλα διαδραματίζονται στον κόσμο του facebook. Κι άντε, τα καλά και τα αστεία μας αρέσουν και μας διασκεδάζουν. Τι γίνεται με τα υπόλοιπα;
Βλέπεις κάτι επιεικώς απαράδεκτες καταστάσεις και σου πέφτουν τα μαλλιά. Ο λόγος για τα ζευγάρια που δεν πρόλαβαν καλά-καλά να δεσμευτούν και βομβαρδίζουν με ανακοινώσεις το facebook. Ένας μήνας σχέση, δύο, τρεις και πρόλαβαν κι αγαπήθηκαν παράφορα! Check-in όπου κι αν βρίσκονται, συνοδευόμενα από «νιώθει ερωτευμένος» και «νιώθει ότι τον αγαπούν».
Φωτογραφίες παντού, σε μαγαζιά, εκδρομές, σπίτια, κρεβάτια, που αγκαλιάζονται και φιλιούνται. Καρδούλες ολούθε, love is in the air και ζουζουνιάρικα hashtags τύπου #ναεδώμετηναγάπημου, #ζωήμουσαγαπώ, #είσαιότικαλύτερομουέχεισυμβεί. Έχουμε και πιο βαριές περιπτώσεις βεβαίως, όσοι κάνουν κοινό προφίλ ή όσοι ανεβάζουν φωτογραφίες στο προφίλ τους το ταίρι τους μόνο του – μάλλον για να θαυμάσουμε πόσο όμορφο είναι ή να δούμε πόσο το λατρεύει.
Δεν ξέρω πώς να το πω ευγενικά, αλλά τέτοια πράγματα είναι τραγικά. Αφενός εξευτελίζεις τον εαυτό σου κι αφετέρου το νόημα της αγάπης. Όχι, δε γίνεται κάθε δίμηνο ν’ αγαπάς διαφορετικό άνθρωπο, ούτε να τον αγαπήσεις ενώ η σχέση σας μετράει εβδομάδες, ούτε ο καθένας να είναι ο έρωτας της ζωής σου. Μην περιμένεις να σε πάρει ο κόσμος στα σοβαρά όταν στο προφίλ σου κάνουν παρέλαση η μία σχέση σου μετά την άλλη, που –όλως τυχαίως– κάθε φορά ζεις τον έρωτα όπως ποτέ. Σεβάσου τον εαυτό σου, τον άνθρωπό σου, την ιδιωτική σου ζωή. Κοινώς, σύνελθε!
Ποιοι μπορεί να είναι οι λόγοι που οδηγούν σε τέτοιες εκδηλώσεις «αγάπης» με το καλημέρα σας; Η πρώτη σκέψη μάλλον είναι ο ενθουσιασμός για τη νέα σχέση. Ο ενθουσιασμός χαρακτηρίζεις τις νέες γνωριμίες. Βλέπεις ένα πρόσωπο που σε ελκύει κι αδημονείς να γνωρίσεις το χαρακτήρα, περιμένεις να στείλει, περιμένεις εξόδους. Ένα νέο πρόσωπο που μπαίνει στη ζωή σου και σε καλεί να το ανακαλύψεις. Έτσι, η σχέση, δεδομένου ότι είναι ακόμα στην αρχή, υποτίθεται είναι στα ντουζένια της.
Ο ενθουσιασμός μπορεί επίσης να προέρχεται απ’ το γεγονός ότι πέρασε καιρός απ’ την τελευταία σου σχέση. Ή ακόμη και να θεωρείς ότι ο άλλος είναι τόσο όμορφος που θες να τον δει όλος ο κόσμος – μη το γελάτε, συμβαίνουν κι αυτά. Το συναίσθημα του ενθουσιασμού είναι μοναδικό, δε μοιάζει με τα υπόλοιπα που προκύπτουν απ’ το δέσιμο με το πέρασμα του χρόνου. Οπότε, υπερισχύει της λογικής. Μερικές φορές μάλιστα σε μπερδεύει κιόλας και νομίζεις ότι είσαι ερωτευμένος κι είναι δύσκολο σε αρκετούς ανθρώπους να κρατηθούν να μην το βροντοφωνάξουν.
Υπάρχει βέβαια κι η άλλη πλευρά του νομίσματος, που δεν είναι και τόσο χαριτωμένη. Όταν δεν έχεις ξεπεράσει τον προηγούμενό σου χωρισμό κι έκανες νέα σχέση για διάφορους λόγους. Για να ξεχαστείς, από ανασφάλεια γιατί δε σ’ αρέσει η μοναξιά, από εγωισμό γιατί το πρώην ταίρι είναι μια χαρά ή προχώρησε κι αυτό σε νέα σχέση ή ακόμη και για να προκαλέσεις τη ζήλια του, μήπως και γυρίσει.
Τότε η δημοσιοποίηση της σχέσης σου στο facebook φαντάζει ο πιο εύκολος τρόπος για να γίνει γνωστό και για να δείξεις πόσο «όμορφα» περνάς και πόσο δυνατός είναι ο νέος «έρωτας». Έχε στο νου σου όμως, ότι το πιθανότερο είναι να ξεφτιλιστείς στα μάτια όσων σε γνωρίζουν και ξέρουν ότι είσαι στα πατώματα, ότι ο/η πρώην μπορεί να ξενερώσει με το πόσο εύκολα προχώρησες και ότι κοροϊδεύεις τον άνθρωπο που τώρα είσαι μαζί. Τον μετατρέπεις σε άνθρωπο δεκανίκι και δε νομίζω να ήθελε κανείς να βρίσκεται στη θέση του.
Νομίζω όμως ότι το πρόβλημα είναι γενικότερο κι έχει να κάνει με την τρέλα του facebook. Δηλαδή με την τάση να δημοσιοποιούμε τη ζωή μας. Όπου κι αν πάμε, ό,τι κι αν κάνουμε ε, «ας κάνουμε ένα check-in», «ας βγάλουμε και μια φωτογραφία». Αυτή η επιθυμία, αλλά κι όλες οι προηγούμενες συμπεριφορές που ανέφερα, μάλλον έχουν να κάνουν με την ανασφάλειά μας ως άνθρωποι.
Κολλήσαμε στο περιτύλιγμα και ξεχάσαμε την ουσία. Φταίμε εμείς, φταίει η κοινωνία και τα πρότυπα; Όπως και να ‘χει, το νόημα είναι να περνάμε στ’ αλήθεια καλά κι όχι να μόνο να δείχνουμε ότι περνάμε καλά. Να μη βάζουμε ταμπέλες σε όσους δεν ασχολούνται με τα κοινωνικά δίκτυα, τύπου «αντικοινωνικοί» ή «δεν έχουν ζωή για να δείξουν» κι ας φροντίσουμε όταν είμαστε κάπου να απολαύσουμε την παρέα και το μέρος, να μιλήσουμε, να γελάσουμε κι όχι να ψάχνουμε απεγνωσμένοι wi-fi να «κοινοποιήσουμε την παρουσία μας» και να βγαίνουμε εκατό φωτογραφίες για ν’ ανεβάσουμε. Έτσι γεμίζεις την ψυχή και το μυαλό σου με όμορφες στιγμές κι εμπειρίες που θα σε κάνουν στο μέλλον να χαμογελάς.
Ξαναγυρνάω στα ζευγαράκια και θέλω απλά να ευχηθώ να είναι αγαπημένα, να περνάνε όμορφα, να αφήσουν στην άκρη ανασφάλειες και βεβιασμένες κινήσεις και να σέβονται την ιδιωτική τους ζωή. Δε χρειάζεται να ξέρει όλος ο κόσμος τι κάνεις και με ποιον είσαι. Άλλωστε, δε λέμε ότι όσοι λιγότεροι ξέρουν για την ευτυχία σου, τόσο περισσότερο κρατάει κι ότι υπάρχει και το «κακό μάτι»; Ε λοιπόν, να προσέχεις για να έχεις.
Επιμέλεια Κειμένου Στέλλας Φρασιόλα: Πωλίνα Πανέρη
Συντάκτης: Στέλλα Φρασιόλα
