«Όλα είναι στο μυαλό». Θα το λέμε και θα το ξαναλέμε μέχρι να το εμπεδώσουμε. Όλα από εκεί ξεκινάνε κι αν δεν τελειώσουν εκεί, δεν τελειώνουν γενικά. Αυτό σε ανεβάζει κι αυτό σε ρίχνει. Ειδικά όταν κάποιος ή κάτι σε ταλαιπωρεί και σε στενοχωρεί, το μυαλό κάνει πάρτι με σκέψεις, σενάρια, αναλύσεις, αναμνήσεις. Το θέμα είναι πώς να βάλεις φρένο σ’ όλο αυτό το νοσηρό παιχνίδι.
Να σταματήσεις εντελώς να σκέφτεσαι είναι αδύνατον. Πολλοί λένε ότι ο ύπνος είναι μια λύση, κοιμάσαι κι έτσι δε σκέφτεσαι. Ακόμη και τότε όμως, τα υποσυνείδητο δουλεύει και μερικές φορές βλέπεις κάτι όνειρα, μα τι όνειρα, που λες ας με ξυπνήσει κάποιος τώρα! Aπαπα, απορρίπτεται κι ο ύπνος!
Κάπου εδώ έρχεται η εργασιοθεραπεία να σου δώσει ένα χέρι βοηθείας. Δεν είναι λίγοι αυτοί που το ρίχνουν στη δουλειά για να ξεχαστούν. Πολλές φορές με επιτυχία μάλιστα, όταν πάει κάπως έτσι: αυξάνεις τις ώρες εργασίας ή αφοσιώνεσαι περισσότερο, άρα κουράζεσαι πιο πολύ και ο ελεύθερός σου χρόνος λιγοστεύει. Κι επειδή συνήθως θες να είσαι σωστός επαγγελματίας, φροντίζεις στη δουλειά να μην αφήνεις το μυαλό σου να πετάει από ‘δω κι από ‘κει και συγκεντρώνεσαι σ’ αυτήν. Γυρνώντας σπίτι, λογικά έχεις κουραστεί αρκετά, οπότε δεν αργείς να κοιμηθείς. Την επόμενη μέρα, ξανά απ’ την αρχή.
Αν πάλι δεν μπορείς να αυξήσεις τις ώρες της βασικής σου δουλειάς, ξεκινάς άλλα πράγματα. Όπως τον εθελοντισμό ή ένα χόμπι. Ανήκουν κι αυτά στην ευρύτερη έννοια της εργασιοθεραπείας και μάλιστα αποσκοπούν στο να περάσεις κάποιες ποιοτικές ώρες, προσφέροντας σε άλλους ή στον ίδιο σου τον εαυτό. Στους περισσότερους ανθρώπους, η προσφορά δίνει μεγάλη ικανοποίηση.
Το θέμα της κούρασης είναι το βασικό μειονέκτημα της εργασιοθεραπείας. Ας δούμε τη θετική πλευρά, πέρα από το ότι απασχολείς το μυαλό σου με σκέψεις διαφορετικές από αυτές που σε πληγώνουν. Δουλεύοντας παραπάνω, λογικά θα βγάζεις περισσότερα χρήματα. Ίσως και να βελτιωθείς στη δουλειά σου, να αποκτήσεις περισσότερο κύρος και, γιατί όχι, μια ανώτερη θέση ή να σου ανοίξει κάποιος δρόμος για προαγωγή. Πέρα από το βιοποριστικό όμως, ίσως μέσα από την ενασχόληση με νέα πράγματα να ανακαλύψεις ακόμη και κάποιο ταλέντο που δεν είχε έρθει μέχρι τώρα στην επιφάνεια. Μια τέτοια διαδικασία σου δίνει την ευκαιρία να επαναπροσδιορίσεις τον εαυτό σου, τι σου αρέσει, τι ζητάς, ποια θες να είναι η εξέλιξή σου.
Ας μη γελιόμαστε όμως, η εργασιοθεραπεία είναι λύση ανάγκης, βοηθητική και δε χτυπάει το πρόβλημα στη ρίζα του. Με το να δουλεύεις πιο πολύ, σπρώχνεις απλώς το εκάστοτε πρόβλημα κάτω από το χαλί, και ναι, είναι πολύ πιθανό να ξεχαστείς για ένα διάστημα. Παρ’ όλα αυτά, κάποια στιγμή θα ξαναεμφανιστούν οι ίδιες σκέψεις στο μυαλό σου. Ίσως χρειάζεσαι την εργασιοθεραπεία μέχρι να περάσει αυτό που λέμε η μεγάλη μπόρα, μέχρι να ηρεμήσεις λίγο και να καθαρίσει το μυαλό. Μετά θα πρέπει να αντιμετωπίσεις τα ζητήματά σου.
Γιατί, όπως είπαμε και στην αρχή, ό,τι δεν τελειώνει στο μυαλό, δεν τελειώνει γενικά.
Επιμέλεια Κειμένου Στέλλας Φρασιόλα: Κατερίνα Κεχαγιά.
Συντάκτης: Στέλλα Φρασιόλα
