Στο ρεπό σου να σε καλομαθαίνεις

Day off  επιτέλους! Μια ολόκληρη μέρα δική σου κι ας ξεκινάει μετά τη μια. Όσο είναι, φιλαράκι μου, μην κολλάς στις λεπτομέρειες. Η αλήθεια είναι ότι προσωπικά ποτέ δεν είχα εκτιμήσει το ρεπό έως τώρα. Θες λόγω εργασιομανίας, λόγω βλακείας, αυτό το μία μέρα μόνο για σένα, δεν καταλάβαινα τι σημαίνει. Πάντα μου αρκούσαν κάποιες στιγμές, αλλά τώρα όχι. Όχι στο λίγο, όχι στις στιγμές, θέλω ολόκληρη τη μέρα, εγώ κι η καλύτερη παρέα, ο εαυτός μου.

Δεν ξέρω αν το έχει κάνει ποτέ κανείς αυτό, αλλά πραγματικά αξίζει να του αφιερώσετε μια μέρα, να τον βγάλετε έξω, να τον πάτε για μπάνιο. Μπείτε στο αυτοκίνητο και τραβήξτε ίσια (όχι κυριολεκτικά και μας πάρουν με τις πέτρες), για την αναζήτηση της πιο όμορφης παραλίας και με το επίθετο «όμορφη» εννοώ να έχει μια άνετη ξαπλώστρα, κοκτέιλ και φυσικά καταγάλανα νερά. Μην ψάξετε κάτι πολυσύχναστο, αράξτε το κορμάκι σας κάπου ήσυχα και για σπάσιμο να πάρετε δυο ξαπλώστρες -εξάλλου, δύο είστε αν το καλοσκεφτείτε.

Οφείλετε να χαλαρώσετε αυτό το ταλαίπωρο κορμί, πιείτε κάτι διαφορετικό, κεραστείτε χωρίς την ανάγκη να το κάνει κάποιος άλλος για σας. Αφήστε το μυαλό σας να ταξιδέψει στο απέραντο γαλάζιο και να ονειρευτεί. Πόσο καιρό είχατε να κλείσετε τα μάτια και να το κάνετε αυτό;

Πάρτε μαζί σας κι ένα βιβλίο, όχι δακρύβρεχτα μυθιστορήματα, βιβλία που διευρύνουν το μυαλό, τη σκέψη, ν’ ανοίξει το μάτι σας, να ρουφήξετε γνώσεις, αισιοδοξία, παράλληλα με το ιώδιο και το οξυγόνο της θάλασσας. Το καλύτερο τονωτικό ever! Κάντε αυτή τη μέρα αξέχαστη, μη μείνετε για ώρες κάτω απ’ τον ήλιο μέχρι να γίνεται σαν τους αστακούς και πάθετε καμιά ηλίαση.

Όχι, κάποια στιγμή σηκωθείτε και πηγαίνετε παραλιακά όπως είσαστε, όχι πολύ μακριά, όχι μεγάλες αποστάσεις και περιττά χιλιόμετρα, εδώ είναι ο παράδεισος, παίδες, όλα στα πόδια σας, ώρα λοιπόν για φαγητό. Έλα, ξεκολλάτε τώρα, αυτή την καραμέλα του «Εγώ για φαγητό μόνος αποκλείεται. Όλοι θα με κοιτάζουν». Ε, και; Μαγκιά σας!

Θαλασσινά αυτό, μωρέ, πεθύμησα τόση ώρα στην παραλία. Αμάν πια, θα πάω να με περιποιηθούν κι οι άλλοι μια φορά. Μου αξίζει στην τελική. Βολικός ο εσωτερικός μου τυπάς, κοίτα να δεις κι αυτός θαλασσινά θέλει. Κι είχα αρχίσει ν’ ανησυχώ τον τελευταίο καιρό γιατί δεν τα πηγαίναμε και τόσο καλά. Άσπρο εγώ, μαύρο αυτός. Δεν τα βρίσκαμε σε τίποτα. Πιο αναποφάσιστο άτομο, πεθαίνεις.

Ήθελε κι αυτός, τελικά, τα καλοπιάσματά του, το χρόνο του. Στοργή και προδέρμ. Λίγο χρόνο να ηρεμήσει, να μην τον ταράζει η καθημερινότητα, οι γκρίνιες, οι γνωστοί, οι άγνωστοι. Λίγο χρόνο ήθελε, τελικά, μαζί μου, να μου θυμίσει ποιος είμαι και τι θέλω, να μου δείξει ότι οι άνθρωποι έχουν ανάγκες κι ο χρόνος που αφιερώνουμε στους εαυτούς μας είναι απαραίτητος εκτός απ’ το να δουλεύουμε ολημερίς κι ολονυχτίς.

Κι όταν κάνετε όλα τα παραπάνω και σκάσετε απ’ το πολύ φαΐ, πηγαίνετε και βρείτε φίλους, γνωστούς, φαμίλια. Χαμογελάστε τους και δώστε τους λίγη απ’ την ενέργειά σας, δε θα τη δεχτούν απαραίτητα, αλλά όλα καλά. Μα προς θεού, μη μοιραστείτε αυτή τη μέρα με κανέναν, κρατήστε το μυστικό δικό σας και του εαυτού σας. Ας είναι αυτή η μέρα η δική σας αξέχαστη μέρα.

Και σε μια τέτοια μέρα οφείλετε να χαρίσετε για κατακλείδα ένα χαλαρό, βραδινό ποτάκι. Να πάτε κάπου, να καλαμπουρίσετε, να αλληλεπιδράσετε και γιατί όχι, να φλερτάρετε. Χαμογελάστε εσείς κι η τύχη σας δουλεύει. Έτσι αβίαστα θα ‘ρθουν όλα. Μόλις τα βρείτε με τον εαυτό σας γίνεται το κλικ παντού.

Όχι, όλα δε θα αλλάξουν απ’ τη μισή μέρα που βρήκατε λίγο χρόνο, αλλά είναι μια αρχή, μια ρεζέρβα, να φορτίσετε λίγο τις άδειες  μπαταρίες σας. Κι εύχομαι να είναι απ’ τις καλές, τις επαναφορτιζόμενες και να ‘χει μια απήχηση στο εσωτερικό σας, γιατί αν είναι ληγμένες μάλλον πρέπει να σκεφτείτε σοβαρά ν’ αλλάξετε δουλειά, όχι τώρα στη μέση της σεζόν, αλλά σύντομα, γιατί η ζωή είναι μικρή.

Σταματήστε να μιζεριάζετε και ξεκινήστε να την απολαμβάνετε. Να θυμάστε πάντα ότι η πραγματική ευτυχία πηγάζει από μέσα μας. Αυτός ο μικρός μάγος που λέγεται εαυτός μας έχει πολλές ιδιότητες, απλά δώστε του φωνή κι αφουγκραστείτε όσα σας λέει, δώστε του χρόνο να δράσει. Θα δείτε ότι ακόμα και το πρόσωπό σας μεταμορφώνεται μόλις κοιταχτείτε στον καθρέφτη και σας χαμογελάσετε.

Μη φοβάστε, με το να εκτιμάμε και να σεβόμαστε τις ανάγκες μας δε γινόμαστε εγωκεντρικά πλάσματα που θαυμάζουμε απλώς το φαίνεσθαι, αλλά εξελισσόμαστε σε ισορροπημένα άτομα που συμπορεύονται με το είναι τους.

Καλό ρεπό, λοιπόν!