Είμαστε καλύτεροι απ' ό,τι δείχνουμε

Έρχεται στη ζωή σου εκείνος ο άνθρωπος που βλέπει πίσω απ’ αυτή την αρνητική εικόνα που θες να βγάζεις προς τα έξω. Βλέπει ένα άνθρωπο με προσωπικότητα, με πολλές δυνατότητες, μα και μ’ άλλες τόσες άμυνες κι ανασφάλειες. Σου λέει, θέλοντας να σε ταρακουνήσει: «Καλά δε βλέπεις τι αξίζεις; Δε βλέπεις πως αν θέλεις εσύ μπορείς να καταφέρεις πολλά; Γιατί δεν αφήνεις τους άλλους να δουν αυτό το θησαυρό που κρύβεις μέσα σου;».

Είναι λες κι εμείς έχουμε μια εντελώς διαφορετική εικόνα για τον εαυτό μας απ’ αυτήν που έχουν οι γύρω μας. Αν μας ρωτούσε κάποιος να μας χαρακτηρίσουμε με τρία επίθετα, το μόνο σίγουρο είναι πως πιο εύκολα μας έρχονται στο μυαλό τα αρνητικά κι όλα αυτά που μας ενοχλούν πάνω μας, παρά τα προτερήματά μας.

Καμιά φορά δε χρειαζόμαστε τρίτους να μας τονίσουν κάποιο αρνητικό μας στοιχείο που θα μας χαλάσει τη διάθεση, ρίχνοντάς μας και το ηθικό ταυτόχρονα. Το κάνουμε με μεγάλη επιτυχία και μόνοι μας. Ποτέ δεν είμαστε ευχαριστημένοι με τον εαυτό μας και την εικόνα μας. Πάντα κάτι θα μας ενοχλεί. Κάτι θα μας εμποδίζει απ’ το να φτάσουμε εκεί που θέλουμε. Κι αυτό γιατί θεωρούμε πως οι άλλοι είναι καλύτεροι. Πιο εύκολο να τα ρίξεις στη μοίρα, στο ότι η ζωή είναι άδικη για μερικούς απ’ το να προσπαθήσεις περισσότερο. Σύνδρομο κατωτερότητας ή τάσεις αυτοκαταστροφής;

Αν δεν πιστέψουμε πρώτα εμείς στον εαυτό μας, πώς θα μας εμπιστευτούν κι οι άλλοι για να μας δώσουν την ευκαιρία που ζητούμε; Αν εμείς οι ίδιοι δεν επιδιώκουμε να προβάλουμε την καλύτερη εκδοχή του εαυτού μας και να την προωθούμε προς τα έξω, πώς θα δουν κι οι γύρω μας τι αξίζουμε; Είναι λογικό πως κανένας άλλος εκτός από εμάς τους ίδιους, δε γνωρίζει τις δυνατότητές μας.

Οι άλλοι γνωρίζουν μόνο αυτά που εμείς επιλέγουμε να προβάλουμε και θα προσέξουν τις ατέλειές μας μόνο αν εμείς τις υπερτονίσουμε. Είναι ανώφελο να μένουμε κολλημένοι στα ελαττώματά μας, τη στιγμή που έχουμε άλλες υπέροχες πτυχές του εαυτού μας που τα αντισταθμίζουν.

Η αυτοπεποίθηση είναι το παν. Μπορεί να μην είσαι τέλειος, είναι στο χέρι σου όμως να βγάλεις προς τα έξω τα δυνατά σου σημεία. Όλοι έχουμε ελαττώματα, αδυναμίες, ατέλειες, κάποια απ’ αυτά μπορούμε να τα αλλάξουμε, κάποια άλλα θα τα κουβαλάμε πάντα. Το θέμα είναι πώς εμείς διαχειριζόμαστε την εικόνα μας. Δική σου είναι η επιλογή.

Επιλέγεις, λοιπόν, να εστιάζεις στις ατέλειές σου, επιμένοντας σχεδόν εμμονικά να τις ξεφορτωθείς ή ακόμα χειρότερα να κλαίγεσαι γι’ αυτές ή διαλέγεις να τις κρύβεις με τόσο ταλέντο εστιάζοντας σε όλα τα θετικά σου, που ακόμα κι εσύ ο ίδιος θα ξεχάσεις ότι υπάρχουν πτυχές που υστερείς; Τι θα σε συμβούλευες αν ήσουν μάναντζερ του εαυτού σου;

Να είσαι αυστηρός μαζί σου ώστε να μην επαναπαύεσαι και να προσπαθείς συνεχώς να βελτιώνεσαι, αλλά μην το φτάνεις στα άκρα. Δες τι αξίζεις. Πίστεψέ το. Κανείς δεν είναι καλύτερος από σένα αν εσύ πιστέψεις πως δεν είσαι κατώτερος κανενός. Γιατί αν το πιστέψεις, μπορείς να κάνεις θαύματα. Είναι αυτό το μαγικό που συμβαίνει κι ευθύνεσαι εσύ, γιατί αυτό που εκπέμπεις προς τα έξω έχει αλλάξει.

Σταμάτα, λοιπόν, να σαμποτάρεις τον ίδιο σου τον εαυτό και πίστεψε πως κάθε μέρα είναι μια ευκαιρία να δώσεις την καλύτερη παράσταση της ζωής σου.