Εύχονται το φιάσκο του συντρόφου τους για να παραστήσουν το στήριγμα

Οι σχέσεις κανονικά χρειάζονται δύο παίκτες που να παίζουν με ίσους όρους, έχοντας κοινούς στόχους, κοινή αντίληψη στα πράγματα, κοινή αντιμετώπιση αλλά και ίδια δικαιώματα κι υποχρεώσεις. Μια ομάδα δηλαδή, όπου ομάδα σημαίνει συνεργασία κι ανιδιοτέλεια ανάμεσα στα μέλη της.

Αυτό είναι το ιδανικό αλλά δε συμβαίνει πάντα, αφού σε κάποιες σχέσεις μπαίνει το στοιχείο της εξουσίας και της κυριαρχίας. Υπάρχουν κι αυτοί που δεν κουβαλούν και τα πιο αγνά συναισθήματα κι αρέσκονται στο να νιώθουν πως έχουν το πάνω χέρι, ασκώντας επιρροή πάνω στο ταίρι τους, ικανοποιώντας έτσι το εγώ τους.

Σχέσεις εξουσίας, δύναμης κι ελέγχου. Πολλές φορές για να αισθανθούμε εμείς ισχυροί, ικανοποιούμαστε όταν ο σύντροφός μας καλείται να αντιμετωπίσει κάποια αποτυχία στον επαγγελματικό τομέα, γιατί αυτόματα αυτό τον κάνει αδύναμο συναισθηματικά (ίσως ακόμη κι οικονομικά), με αποτέλεσμα να πέφτει στην ανάγκη μας. Αυτές οι σχέσεις εξάρτησης δεν είναι τόσο εμφανείς, αλλά πιο ύπουλες, αφού δείχνεις έμμεσα στον άλλο να καταλάβει πως δεν μπορεί χωρίς εσένα.  Έτσι, μπορείς και τον χειραγωγείς, κατευθύνοντας τη συμπεριφορά και τις πράξεις του χωρίς να έχει το περιθώριο να κάνει αλλιώς.

Πού να κάνει βήμα μακριά σου; Δεν έχει τη διάθεση αλλά ούτε την ψυχική δύναμη να σκεφτεί κάτι άλλο πέρα απ’ τη δύσκολη φάση που περνά. Τελευταία του σκέψη είναι να αποφασίσει να φύγει. Γιατί να το κάνει άλλωστε, αφού νιώθει πως εσύ είσαι το στήριγμά του, ο άνθρωπος που θα του σταθεί στα δύσκολα χωρίς να περιμένει αντάλλαγμα, γιατί έτσι είναι οι σχέσεις, ανιδιοτελείς, δεν περιμένεις ανταπόδοση της χάρης.

Αυτή, όμως, τη στήριξη δεν την παρέχουν όλοι σκεφτόμενοι κατ’ αυτόν τον τρόπο, αφού αυτή η βοήθεια μπορεί να λειτουργήσει άνετα σαν μέσο ψυχολογικού εκβιασμού την κατάλληλη στιγμή κι αυτός που θέλει να κερδίσει κάτι να το εκμεταλλευτεί αναλόγως. Εύκολα αυτός που θέλει να έχει τον έλεγχο, μπορεί στα μάτια σου να φαίνεται ευεργέτης, σωτήρας και φύλακας άγγελος, γιατί είναι εκεί στα δύσκολα, σου συμπαραστέκεται, δίνοντάς σου χέρι βοήθειας, μα στην ουσία αυτό δεν το κάνει με τις πιο αγνές προθέσεις αλλά γιατί θέλει να χρησιμοποιήσει τη στιγμή αυτή που ήσουν επιρρεπής για να σε κρατά δεμένο στο μέλλον.

Ακόμα, όταν είναι σε ευάλωτη θέση ο σύντροφός σου, τότε μπορείς εύκολα να τον κάνεις να νιώθει μειονεκτικά, υποτιμώντας τον κι υπενθυμίζοντάς του την κατάσταση που βρίσκεται με αποτέλεσμα να τον οδηγείς σε μια ακόμη πιο δύσκολη θέση. Αυτός όμως, δεν έχει το σθένος να σταθεί στα πόδια του, ούτε καθαρό μυαλό να αντιδράσει κι είναι τόσο θολωμένος και δυστυχισμένος που νιώθει τόσο λίγος και πως δεν του αξίζει κιόλας που σ’ έχει στη ζωή του. Κι εσύ ξαφνικά νιώθεις ο καλύτερος του κόσμου, ικανοποιώντας κάθε ίχνος εγωισμού που σε διακατέχει.

Μα οι ερωτικές σχέσεις δεν είναι σχέσεις ισχύος, ούτε κάποιο είδος ανταγωνιστικού παιχνιδιού με νικητή και χαμένο, δυνατό κι αδύναμο. Οι σχέσεις για να είναι βιώσιμες θέλουν δυο ανθρώπους πρόθυμους να πετάξουν από πάνω τους οποιεσδήποτε χειριστικές κι εγωιστικές τάσεις κι αν τους διακατέχουν. Σε μια υγιή σχέση αυτό που θέλεις είναι να βλέπεις τον άνθρωπό σου να γίνεται κάθε μέρα καλύτερος.

Το πιο μαγικό που συμβαίνει στις αληθινές σχέσεις αγάπης είναι που η πρόοδος κι η επιτυχία του συντρόφου σου σε κάνει χίλιες φορές πιο χαρούμενο απ’ τη δική σου, αφού τον βάζεις πιο πάνω κι απ’ τον εαυτό σου.