Πόσο πιο όμορφη θα ήταν η ζωή κι η καθημερινότητά σου αν ξυπνούσες ευτυχισμένος κάθε πρωί. Αν πήγαινες με χαμόγελο κάθε μέρα στη δουλειά. Αν έλεγες καλημέρα και την εννοούσες. Αν αντιμετώπιζες τη δουλειά σαν ευλογία κι όχι σαν αγγαρεία. Ουτοπικό; Για σένα που έχεις μόνιμα αρνητική στάση στα πράγματα ναι.
Η ζωή περνά από μπροστά μας και χάνεται με ταχύτητα φωτός. Βρισκόμαστε μονίμως σε μια αναμονή. Περιμένουμε τα Σαββατοκύριακα για να διασκεδάσουμε, τις καλοκαιρινές διακοπές για να απολαύσουμε λίγες στιγμές ευτυχίας και χαλάρωσης, λες και μόνο τότε δικαιούμαστε να είμαστε καλά. Μα η ζωή δεν είναι μόνο οι δυο μέρες της βδομάδας κι οι δυο βδομάδες του καλοκαιριού. Ούτε ξεκινά μετά τη δουλειά. Ένα σημαντικό κομμάτι της ανήκει στη δουλειά κι επηρεάζει άμεσα την υπόλοιπη ζωή μας, μα δεν είναι το παν. Η ευτυχία κατοικεί αλλού.
Τι να το κάνεις όταν έχεις χτίσει μια καριέρα, επενδύοντας όλο το χρόνο σου εκεί, μα όταν ανοίγεις την πόρτα του σπιτιού σου το βράδυ δεν υπάρχει κανείς να σε περιμένει παρά μόνο η μοναξιά σου; Αν δεν υπάρχει κανείς να μοιραστείς την επιτυχία σου; Αν το πρωί δεν έχεις μια αγκαλιά να χωθείς μέσα και να πεις αυτή την πρώτη καλημέρα; Από πού θα αντλήσεις δύναμη να συνεχίσεις αν εσύ μέσα σου δε νιώθεις πλήρης; Αν υπάρχει αυτό το κενό στη ζωή σου, τότε τι περιμένεις; Δεν πρόκειται να γεμίσει με παραπάνω ώρες στο γραφείο. Κάνε στροφή κι άλλαξε ό,τι δε σε εκφράζει.
Κοίταξες να βρεις τι σου φταίει; Τι σου λείπει; Γιατί για κάποιο λόγο ξυπνάς κάθε πρωί μες τα μούτρα και τα νεύρα, χωρίς καθόλου όρεξη για δουλειά. Κι όταν είσαι εκεί λειτουργείς μηχανικά. Πόσο διαφορετικά θα ξυπνούσες αν κοιμόσουν ήρεμος το βράδυ, αν ήσουν ευχαριστημένος με τη ζωή σου, έχοντας κατασταλάξει σε αυτά που εσύ χρειάζεσαι.
Πόσο σημαντικό είναι να κοιτάζουμε τις προσωπικές μας ανάγκες πρώτα. Να μας φροντίζουμε και να μας αγαπάμε περισσότερο. Να νοιαζόμαστε πρώτα για την ψυχική μας υγεία, αφού αν είμαστε καλά μέσα μας όλα τα άλλα έρχονται. Εμείς ορίζουμε την ευτυχία μας. Κανένας άλλος δε θα νοιαστεί για να είμαστε εμείς ευτυχισμένοι αν οι ίδιοι δεν το κυνηγήσουμε. Δεν το καταλαβαίνουμε όμως. Καμιά φορά, μας παρασύρουν οι ρυθμοί της καθημερινότητας και τρέχουμε να τα προλάβουμε όλα μες στο άγχος, σε σημείο που ξεχνάμε να ζήσουμε. Δε συνειδητοποιούμε πως αυτοί οι ρυθμοί κάποια στιγμή θα εξαντλήσουν την ενέργειά μας.
Από εμάς εξαρτώνται τα πάντα. Γιατί η δύναμη κι η ενέργεια πηγάζουν από μέσα μας. Κι όταν το μέσα μας είναι ολοκληρωμένο κι ισορροπημένο, τότε μπορούμε να αποδώσουμε καλύτερα, γιατί πολύ απλά είμαστε γεμάτοι κι έτοιμοι να διοχετεύσουμε όλη αυτή την ενέργεια στη δουλειά μας. Έχουμε τη διάθεση να δημιουργήσουμε και την τρέλα να κατακτήσουμε τον κόσμο. Μπορούμε να κάνουμε θαύματα άμα θέλουμε.
Το μυστικό είναι να βρεις εκείνη τη λεπτή γραμμή ανάμεσα στην προσωπική κι επαγγελματική σου ζωή και να περπατήσεις πάνω σ’ αυτή με σταθερά βήματα. Δώσε τη βαρύτητα που αρμόζει στο καθετί. Η προσωπική ευτυχία, η ψυχική υγεία κι η επαγγελματική κατάρτιση είναι αλληλένδετα. Κι όταν βρίσκονται σε ισορροπία όλα δουλεύουν αρμονικά, συμπληρώνοντας το ένα το άλλο.
Οι ευτυχισμένοι άνθρωποι είναι αυτοί που δίνονται με όλο τους το είναι. Έχουν, βλέπεις, ανεξάντλητα αποθέματα. Κι η στάση τους αυτή είναι που τους δίνει το σθένος να παλεύουν κάθε μέρα για να κάνουν ό,τι καλύτερο μπορούν και να φτάσουν εκεί που ονειρεύονται. Γιατί στα όνειρά τους δεν υπάρχουν όρια.
Εκεί αρχίζει κι η μαγεία της ζωής.
Συντάκτης: Σταύρια Κωνσταντίνου
Επιμέλεια κειμένου: Πωλίνα Πανέρη
Επιμέλεια κειμένου: Πωλίνα Πανέρη
