Καλύτερα φύγε απ’ το να πεις λόγια που πληγώνουν

Έκανες το θαύμα σου πάλι. Σε κάθε καβγά η ίδια ιστορία. Να καταλήγετε μαλλιά κουβάρια γιατί για ακόμα μια φορά θυμήθηκες παλιές ιστορίες και δεν έχασες την ευκαιρία να χτυπήσεις λόγια που στην ουσία δεν είχαν να προσφέρουν κάτι, αντιθέτως, έκαναν την κατάσταση μόνο χειρότερη.

Δε βαρέθηκες να το κάνεις αυτό; Δε βλέπεις πως φθείρεις τη σχέση σου; Αυτή η ασυγκράτητη ορμή που σε πιάνει πάνω στα νεύρα σου σε οδήγησε πάλι στο να ξεστομίσεις κουβέντες βαριές. Τι σχέση έχουν τώρα αυτές με τον νέο σας καβγά; Καμία. Είναι εκείνες οι στιγμές που δε σκέφτεσαι καθαρά και το μόνο που θες είναι να ρίξεις το φαρμάκι σου.

Γιατί; Για να πληγώσεις τον άλλο, αγγίζοντας εκείνη την ευαίσθητη χορδή που του ξυπνά μνήμες και συμπεριφορές που θέλει να αφήσει στο παρελθόν μα που όλο εσύ επαναφέρεις στο προσκήνιο. Είχατε συμφωνήσει να κάνετε μια νέα αρχή διαγράφοντας τα παλιά. Τελικά τίποτα δεν ξέχασες, ε;

Σε μια μακροχρόνια σχέση είναι λογικό να υπάρχει η οικειότητα κι η άνεση να μιλάς στο σύντροφό σου για όσα θες χωρίς φίλτρα και δεύτερες σκέψεις. Αυτό είναι το φυσιολογικό και το πιο εποικοδομητικό αν θες να υπάρχει ειλικρίνεια στην επικοινωνία σας. Το κακό με αυτό είναι πως με όση άνεση λες αυτά που θα άρεσαν στον άλλο να ακούσει, με την ίδια άνεση και ψυχρολουσία λες κι αυτά που θα τον πλήγωναν.

Ξέρεις ακριβώς τι τον πειράζει και τι όχι. Με τα χρόνια έχεις μάθει κάθε πτυχή του χαρακτήρα και προβλέπεις κάθε αντίδρασή του. Ξέρεις πολύ καλά σε ποιο σημείο ακριβώς θα λυγίσει, με ποια φράση σου θα νευριάσει, πάνω σε ποια κουβέντα σου θα σε κοιτάξει με εκείνο το βλέμμα της απογοήτευσης και σε ποια δε θα αντέξει και θα ξεσπάσει. Έχεις μάθει τα κουμπιά του και τα χειρίζεσαι τόσο καλά πια κι όταν θες μάλιστα τα εκμεταλλεύεσαι ανάλογα.

Τι είναι αυτό που μας πιάνει κι αναμασάμε τις ίδιες κουβέντες; Μπορεί για ένα δευτερόλεπτο να ικανοποιείται ο εγωισμός μας, το αμέσως επόμενο όμως πληγωνόμαστε κι εμείς οι ίδιοι. Ρίχνεις ευθύνες στον άλλο, θέλοντας να ανυψώσεις τον εαυτό σου και ταυτόχρονα να του υπενθυμίσεις πως η πληγή σου είναι ακόμα ανοιχτή για να νιώσει τύψεις. Πόσο πιο απλά θα ήταν τα πράγματα κι οι ανθρώπινες σχέσεις αν πιστεύαμε αυτά που λέγαμε, αν εννοούσαμε τη συγχώρεση. Δίνουμε υποσχέσεις που στην πρώτη κιόλας στιγμή αδυναμίας τις καταπατούμε. Τόσο εύκολα ξεχνάμε όταν θολώνει το μυαλό.

Δικαίωμά σου να μη θες να ξεχάσεις και να νιώθεις τόσο πληγωμένος που να μην μπορείς να αφήσεις πίσω σου ό,τι έγινε. Δεκτό. Μπορείς να μη δώσεις αυτή τη δεύτερη ευκαιρία, αν δεν αντέχεις να ζεις μ’ αυτό. Όμως, απ’ τη στιγμή που αποφασίζεις μαζί με το σύντροφό σου να κάνετε μια νέα αρχή, χωρίς να την επισκιάζουν τα λάθη του παρελθόντος, οφείλεις να το θάψεις μέσα σου οριστικά, χωρίς να υπάρχει ο φόβος πως σε ένα νέο σας καβγά θα το χρησιμοποιήσεις και πάλι σαν όπλο εναντίον του.

Όσα λέμε όταν είμαστε συναισθηματικά φορτισμένοι πονάνε πολύ και δύσκολα ξεχνιούνται. Γι’ αυτό πάλεψε μέσα σου. Μάθε να συγκρατείς τον εαυτό σου. Εκείνη τη στιγμή της έντασης χίλιες φορές καλύτερα να φεύγεις, αν δεν μπορείς να ελέγξεις τον εαυτό σου. Είναι ό,τι πιο σοφό μπορείς να κάνεις σε έναν γερό τσακωμό. Να φεύγεις πριν να ξεφεύγει η κατάσταση και να επανέρχεσαι όταν πια είσαι ήρεμος κι έτοιμος να ακούσεις.