Σαν χθες θυμάσαι κι εσύ που ξεκινούσε η φοιτητική ζωή. Ήρθε η ανεξαρτησία, η ενηλικίωση, η ολοκλήρωση, κατέβασες και μια δόση «σταρχιδιαμόλ», βγήκες στο δρόμο –θα μπορούσες και ξεβράκωτος- και φώναξες για να σε ακούσουν όλοι «Είμαι φοιτητούδι!» χεσμένος από τη χαρά σου.
Στο μυαλό σου είχες κλείσει τουλάχιστον τετραετές συμβόλαιο μ’ αυτά που στερήθηκες στα μαθητικά χρόνια και τώρα είσαι ελεύθερος να επιδοθείς. Μα τελικά όπως και κάθε φοιτητής που σέβεται τον εαυτό του, στο μοναδικό πράγμα που ενέδωσες με δόξα και τιμή ήταν η καταβρόχθιση ολόκληρου του μηνιάτικου, σε χρόνους και ταχύτητες μικρότερους κι από την ολοκλήρωση ενός επεισοδίου του «One Piece». Τα φράγκα γίνονται καπνός. Τα φράγκα τα φοιτητικά να δεις!
Δεν έχει σημασία αν σπουδάζεις στην πόλη διαμονής σου ή είσαι το «ξενιτεμένο» τέκνο της οικογένειας. Οι τελευταίες δύο εβδομάδες του μήνα είναι επιεικώς βασανιστικές. Η τρίτη εβδομάδα του μήνα είναι η «εβδομάδα προσαρμογής». Κατά τη διάρκεια αυτής, παίρνεις πρέφα ότι το κομπόδεμα έχει μειωθεί αισθητά. Γνωρίζεις ότι θα εκλείψει, αλλά υπόσχεσαι να κάνεις περικοπές την επόμενη εβδομάδα. Δεν μπορείς να χαλάσεις το πρόγραμμα. Να λες πάλι καλά που είχες διευθετήσει τις οικονομικές σου υποχρεώσεις σε λογαριασμούς, γυμναστήρια, χορούς από την αρχή του μήνα. Ή μήπως όχι;
Κι ήρθε μια καταραμένη Παρασκευή. Σκατά κι απόσκατα! Έχουν μείνει ακριβώς εφτά μέρες μέχρι την ανατροφοδότηση, μια απλή τραπεζική μεταφορά από τους γονείς ή θα πληρωθείς εν τέλει αν είσαι βιοπαλαιστής-φοιτητής. Ψυχραιμία! Τυχεροί όσοι σπουδάζετε κοντά στη μαμάκα και ας ευχαριστήσετε το Θεό όσοι τρώτε στην εστία της σχολής τζάμπα. Τώρα οι υπόλοιποι; Αντίο delivery, vamos δίαιτα!
Ως γνωστόν επειδή το Σάββατο την απαιτεί την έξοδο, δύσκολα να την αρνηθείς. Ελληνάδικα, clubs, μπουζούκια, ρακομελάδικα, ρεμπετάδικα! Τα Σάββατα είναι για να συμπαραστέκεσαι στους πονεμένους της παρέας και να διασκεδάζεις με τους τρελούς. Συνεπάγεται πολύ τσιγάρο κι απεριόριστο ποτό. Το φοιτητικό το Σάββατο –και όχι μόνο- σε ποθεί ντίρλα. Πατσάς, hot-dog ή σουβλάκι μετά; Ξηλώσου!
Είσαι και υπέρμαχος της επανένωσης των ανθρώπινων ψυχών και κοινωνικότατος, τρομάρα σου. Πλήττεις στο σπίτι και οι φίλοι είναι φίλοι. Οπότε ένα Κυριακάτικο καφεδάκι κρίνεται αναζωογονητικό, να ξεμεθύσεις και να αναλύσεις το χθεσινό ξεφτιλίκι. Ευτυχώς που έχει μείνει και καπνός από χθες. Κι η τσέπη όλο και αδειάζει!
Οι Δευτέρες σου λέει ο άλλος «είναι μέρες για να μένεις μέσα». Για τον υπόλοιπο κόσμο, mates, όχι για ένα φοιτητή. Οι Δευτέρες και οι Παρασκευές γουστάρουν τις μπίρες στα ροκάδικα και τα alternative bars και ψήνουν κολλητιλίκια με το «χαλαρό». Που ‘σαι «μετανάστη» φοιτητή, το νερό αυτό το μήνα δεν το πλήρωσες! Αλλά θα μου πεις, το νερό δεν το κόβουν και με τρία ευρώ ψιλά που έχεις στην τσέπη –ε, ας μη χαλάσεις και τα χοντρά- δεν πληρώνεται κιόλας. Φαντάσου να μην είχες πληρώσει το ίντερνετ. Go for a Beer-Bang Theory to celebrate, then!
Καλά, την Τρίτη πλέον θα κάνεις τις μαγκιές σου. Λίγο από δω, λίγο από κει, μάζωξη για ταινία ή επιτραπέζια είναι η ετυμηγορία. Αλλά και πάλι διακινδυνεύεις. Ή θα τζογάρεις κανένα δίευρω για τα τυροπιτοειδή και τα ποπ-κορν ή το budjet ανεβαίνει. Στην τελική, τι ψυχή έχει ένα μπουκάλι βότκα ή ουίσκι, ή φθηνότερα πολλά μπουκάλια κρασί; Είμαστε μπουμπουκάκια, είμαστε φοιτητές και πρέπει να το γλεντήσουμε βρε αδερφέ! Και ναι, το ξέρω ότι έχεις μείνει με δέκα ευρώ μονάχα.
Κι αν τύχει την Τετάρτη και περάσεις από τη σχολή το πρωί –λέμε τώρα- θα πιεις και μετά ένα καφεδάκι να στανιάρεις από το απαιτητικό μάθημα. Ασχέτως του καφέ που πήρες από το κυλικείο για να ξυπνήσεις. Το βράδυ δε, θα το παίξεις κι ανετίλα στο party της σχολής και μπορεί να μην πάρεις το ποτάκι σου γιατί δε βγαίνεις, αλλά τσουπ-τσουπ θα τις ρουφάς τις γουλιές από τα ποτά τον κολλητών. Καλά, μέχρι να σε δούμε ξαφνικά με το ποτό στο χέρι. Ευτυχώς είσαι δημοφιλής και σε κερνάνε!
Το φοιτητιλίκι θέλει αλληλεγγύη, μην τρελαίνεσαι! Κι ακόμη κι αν τελειώσει ο καπνός, η τράκα είναι πάντα απολαυστικότερη όλων. Άλλωστε, θα το ξεπληρώσεις όταν θα ‘χεις εσύ. Αυτά είναι δανεικά.
Δήλωσες Πέμπτη πρωί ότι είσαι «ταπί και ψύχραιμος»; Μα έχει live-άρα με είσοδο ελεύθερη! Ή μήπως τσιπουράδικο που έχετε καιρό; Τηλεφώνησε στους συντρόφους-κολλητούς και κάνε μία γύρα. Και τι εννοείς όταν λες ότι έχεις έξι ευρώ πάνω σου; Δύο είναι. Κι ένα πεντάλεπτο. Πεινούσες και παρήγγειλες σουβλάκια. Ε καλά, σήμερα δανείζεσαι απ’ τον Μήτσο ή το Μαράκι κι αύριο τους τα δίνεις.
Κοίτα, μεταξύ μας, οι χαρτοπετσέτες ως υποκατάστατο του χαρτιού υγείας καλά την έκαναν τη δουλειά τους. Και τα άπλυτα πιάτα, επειδή έχει τελειώσει το υγρό πιάτων, έδιναν άλλη νότα στο σπιτικό σου. Το ανέμελο στυλ του «θα το κουρέψω τον επόμενο μήνα» μαλλιού σου, σού πάει πιο πολύ. Τα χρειαζόσουν τα καινούρια παπούτσια, έχεις δίκιο. Άλλωστε τα παλιά είχαν ξεφτίσει.
Μα και βέβαια, εγώ το ξέρω ότι «τον επόμενο μήνα θα κάνεις οικονομία για να μην τραβήξεις πάλι τα ίδια και να μην πεινάσεις». Πού ‘σαι τρελέ μου! Είσαι φοιτητής και αυτός ξέρει καλύτερα απ’ όλους πως τα απολαυστικότερα φοιτητικά χρόνια είναι εκείνα που μετράς μέχρι και το δεκάλεπτο στην τρύπια τσέπη του παντελονιού σου.
Αχ ναι, ξέχασα! Mόλις πάρεις λεφτά θα το πας για μπάλωμα.
Επιμέλεια Κειμένου Χριστίνας Σούκη: Σοφία Καλπαζίδου
Συντάκτης: Χριστίνα Σούκη
