Πολιτική και ιδεολογία! Για κακή σου τύχη ζεις σε μία χώρα που πάσχει από τη «νόσο της πολιτικής». Τι εννοώ; Η χώρα σου σφύζει από εκατομμύρια «πολιτικούς αναλυτές», «πολιτικούς επιστήμονες» και «πολιτικούς» γενικότερα. Αφού όταν είσαι Ελληνάρας παντού, πρέπει να ‘σαι κι εδώ. Ε, λοιπόν ο Έλληνας και πολιτικός επιστήμονας θα στο παίξει αν χρειαστεί και βαθιά πολιτικοποιημένος θα σου πει ότι είναι και ιδεολόγος από κούνια άμα λάχει. Γιατί για τον Έλληνα όταν είναι για πολιτική δεν έχει σημασία που είναι ανιστόρητος ή πιο λαϊκά πολιτικά αμόρφωτος.
Ο Mark Twain είχε πει «Όποιος έχει τους ηλίθιους με το μέρος του, έχει και την πλειοψηφία. Θα κυβερνήσει». Και το ανύπαρκτο ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα παράγει ποσότητες ηλιθίων! Κι όλα αυτά, ότι δήθεν το εκπαιδευτικό σύστημα στο σύνολό του πολιτικοποιεί, κοινωνικοποιεί και διαμορφώνει ενεργούς πολίτες δεν είναι τίποτα περισσότερο από βλακείες. Ή μάλλον λάθος, σε προετοιμάζει ελλιπώς και με αλλεπάλληλη προπαγάνδα, ποτέ σφαιρικά κι αντικειμενικά. Έτσι έχουμε τρία κράματα ανθρώπων: τους πολιτικοποιημένους με νόημα, τους δήθεν πολιτικοποιημένους και τους άβουλους.
Δεξιά, αριστερά, κεντρώα (αριστερά-δεξιά), ακροαριστερά -την ακροδεξιά τη σουτάρω για προφανείς λόγους. Εσύ λοιπόν που ανήκεις στα δύο τελευταία κράματα, πού πας ξυπόλυτος στ’ αγκάθια αγαπητέ;
Ε, λοιπόν δεν μπορείς να υποστηρίζεις οποιαδήποτε πολιτική ιδεολογία χωρίς επιχειρήματα, χωρίς βάση και υπόσταση. Όταν θες πραγματικά να είσαι ιδεολόγος και για να έχεις επί της ουσίας λόγο ν’ αντιδράς και να μάχεσαι για τα δικαιώματά σου και το σάπιο σύστημα, θα πρέπει να ξέρεις πάνω απ’ όλα τι ακριβώς είναι αυτό που ενστερνίζεσαι και πρεσβεύεις. Και φυσικά δεν εννοώ να ξέρεις ή να ‘χεις καταλάβει τους ορισμούς των πολιτικών συστημάτων. Αυτό το ξέρει κι η ογδοντάχρονη γιαγιά μου πια!
Τι θα ‘λεγες ν’ αναζητήσεις, να διαβάσεις, να εμβαθύνεις πλέον στις απαρχές όλων αυτών των πολιτικών συστημάτων, στην ιστορία τους και στην εξέλιξή τους; Και προς Θεού, μη μείνεις μόνο στην ιδεολογία που σ’ αντιπροσωπεύει, μορφώσου! Γνώρισε και όλες τις άλλες, ανακάλυψε γιατί αντιμάχονται τη δική σου, ψάξε να βρεις αυτό που χωλαίνει, δούλεψέ το στο μυαλό, κατανόησέ το, μάθε τι συμβαίνει παγκοσμίως και σιγουρέψου ότι είσαι ιδεολόγος με υπόσταση και αιτία.
Η πολιτική κι οι πολιτικές εξελίξεις έχουν έναν τεράστιο όγκο ιστορίας, ιστορία που γράφτηκε, που γράφεται και που θα γραφτεί. Διάβασε κι αναρωτήσου γι’ αυτά που έγιναν και γι’ αυτά που συμβαίνουν. Για ποιο λόγο, ποιος έφταιγε, τι άλλαξε, τι θα μείνει και τι πρέπει να αναδιαρθρωθεί; Είναι υποχρέωση σου να σώσεις τον κόσμο. Μάθε λοιπόν πώς πρέπει να το κάνεις!
Κι αφού είσαι σίγουρος πια και δεν έχεις καμία αμφιβολία ότι το κίνημα και το σύστημα που υποστηρίζεις σου ταιριάζουν, οργάνωσε την κοσμοθεωρία σου σύμφωνα μ’ αυτά. Αλλά πρώτα να ξέρεις γιατί σε εμπνέουν, γιατί αυτά και όχι κάποια άλλα, πώς θεμελιώθηκαν και πάνω απ’ όλα γιατί και αν τα έχει ανάγκη η κωλοκοινωνία που ζεις.
Να μάθεις να τζογάρεις με δυνατά χαρτιά στα χέρια. Φρόντισε δηλαδή όταν θ’ ανοίξει η πολιτική συζήτηση κι ο συνομιλητής θα προσπαθήσει να σε κολλήσει στον τοίχο, να έχεις κάτι να του πεις για να’ χει λόγο να ακούσει!
Απόρριψε αντίθετες από τη δική σου πολιτικές ιδεολογίες με επιστημονικά επιχειρήματα. Πείσε τους ότι εσύ δε στηρίζεις τα πιστεύω σου και τις αξίες σου σε λόγια του αέρα, αλλά ότι έχεις λόγο που διαμαρτύρεσαι, που επαναστατείς και συγκρούεσαι μαζί τους. Γκάμα επιχειρημάτων που να μην αντικρούονται! Οι δηθενιές του τύπου «δε συνομιλώ με τέτοια άτομα», «τέτοιοι είστε, τέτοια κάνετε», «δεν πάτε πουθενά» με το volume σου στη διαπασών, πίστεψέ με, προδίδουν την άγνοιά σου.
Να είσαι κυρίαρχος του εαυτού σου χωρίς αυθεντίες και δεδομένα. Ζεις στην εποχή του ίντερνετ, της τεχνολογίας και των βιβλίων του τάλιρου. Συνομίλησε, άκου, ψάξε, διάβασε και κρίνε! Κάθε φορά που η γνώση θα σκοτώνει την άγνοια θα ‘σαι ένα βήμα πιο κοντά στην αυτογνωσία.
Βαρέθηκα στην τελική να σε ακούω πως έχεις οργανωμένη πολιτική ιδεολογία όταν δεν μπορείς να πείσεις ούτε τον ίδιο σου τον εαυτό ότι οι πολιτικές σου επιλογές βασίζονται στις κοινωνικές ανάγκες και όχι στην ανεγκεφαλιά σου. Γι’ αυτό μη μου πουλάς μούρη με περίσσιο θράσος. Το όραμά σου είναι λειψό κι εσύ πολιτικά ανάξιος. Κι ακόμη και ομοϊδεάτες να ‘μαστε, θέλω να ξέρω πως η ιδεολογία μας έχει αξία και ισχύ και στα δικά σου χέρια.
Όπως επίσης είναι τουλάχιστον απαράδεκτο να ανήκεις στη νεολαία αυτής της κοινωνίας και να μη διαθέτεις καν πολιτική άποψη. Και είναι ακόμη χειρότερο να διαμαρτύρεσαι για τον σκατένιο κόσμο που ζεις, να αποζητάς ν’ αλλάξει και εσύ να επαναπαύεσαι περιμένοντας την ανατροπή ή στο τέλος να αποδέχεσαι την άποψη ότι ο κόσμος θα παραμείνει για πάντα ως έχει. Εσύ θα τον αλλάξεις γαμώτο, βγαίνοντας στο δρόμο κι όχι περιμένοντας στην καφετέρια!
Οι FF.C. στο «Παραμύθι» είχαν γράψει το στίχο «Κι εκείνο το σπουδαίο που το λέγανε ιδεολογία
έχει καταντήσει γραφικό κι ανήκει πια στην ιστορία». Κανείς δεν είπε ότι το ν’ αλλάξεις τον κόσμο είναι εύκολο. Πιο πολύ για ακατόρθωτο και ουτοπία σου μοιάζει. Οπλίσου με γνώση, φτιάξε ιδεολογία με γερές βάσεις κι έλα μετά να κάνουμε «την επανάσταση που μου είπαν ότι θα έκανε η δική μου η γενιά».
Γιατί ρε φιλαράκι μόνο όταν μάθεις το γιατί θα επαναστατήσεις πραγματικά!
Επιμέλεια Κειμένου Χριστίνας Σούκη: Σοφία Καλπαζίδου
Συντάκτης: Χριστίνα Σούκη
