Νέα τάξη πραγμάτων απ’ την πρώτη στιγμή που την πήρες αγκαλιά. Μπορεί να μην έχετε μεγάλη διαφορά ή μπορεί να σας χωρίζει κυριολεκτικά χάσμα γενεών. Πάντως όπως και να ‘χει η άφιξη της «μικρότερης αδερφής» έφερε τα πάνω-κάτω κι εκείνη σου πήρε τον αέρα θριαμβευτικά!
Και ξαφνικά μεγάλωσες κι ύστερα έτρεχες και δεν έφτανες. Ήθελες να προλάβεις να είσαι ένα βήμα μπροστά απ’ αυτήν. Ώστε να μη χρειαστεί να πέσει, να χτυπήσει, να πληγωθεί, να στενοχωρηθεί και να πονέσει. Ή τουλάχιστον να πέσει στα «μαλακά». Βασανιζόσουν να ξορκίσεις το κακό για να μην την αγγίξει. Αφού το «μικρό» σου θα θέλει στοργή και προδέρμ αιωνίως. Κι εσύ ο «προστάτης» θα της δώσεις κάθε καβάτζα για να εξελιχθεί σε γυναικάρα με τα όλα της.
Βέβαια την πατήσατε ανεπιστρεπτί στον πρώτο ανεμοστρόβιλο που έγινε στο στομάχι της. Εκεί που το «σκατό» αρχίζει να σου περιγράφει ένα συναίσθημα πρωτόγνωρο για τα μέτρα της και στο μεταφέρει τόσο παραστατικά που σου προκαλεί κι εσένα πεταλούδες και πονοκέφαλο. Η «μικρή» ερωτευμένη;
Αγχώνεσαι κι εσύ μαζί της κάθε φορά που τυχαίνει να συνομιλήσουν. Συμβουλή στη συμβουλή. Να απαντήσει έξυπνα, να μην τη θεωρήσει χαζή. Κοινώς, να τον εντυπωσιάσει. Καμιά φορά βέβαια πλανιέσαι κι εσύ η ίδια σε σκέψεις. Αναπολείς τον πρώτο σου έρωτα, τα κλεφτά φιλιά που δεν ήξερες να δίνεις, τα καρδιοχτύπια και το τρέμουλο στη φωνή. Κι εκεί, λίγο να την αφήσεις, βυθίζεται και χάνει επικοινωνία με το περιβάλλον. Αλλά δεν παραβιάζεις τη φαντασία της. Κάπου τα ξέρεις αυτά τα σημάδια!
Εσύ να τσιλιμπουρδίζεις με γκομενάκια και μπίρες κι αυτή να σε παίρνει τηλέφωνα, κλαμένη από συγκίνηση και χαρά, γιατί τον συνάντησε τυχαία στο δρόμο. Σου κόβονται τα ήπατα στις περιγραφές της που είναι γεμάτες από λυγμούς και στριγκλιές. Θα χάσετε τον ύπνο σας απόψε, γιατί δε θα βγάζει το σκασμό. Ένταση στην ένταση, πάθος στο πάθος. Χαμογελάς που για παρθενική της φορά το ζει με την καρδιά της.
Φίλε, έχουμε πρόβλημα! Κοίτα πώς κατάντησε το «μαγκάκι» να κλαίει με σπαραγμούς, ακούγοντας κάθε ερωτοτράγουδο, κοιτάζοντας φωτογραφίες κι αναλύοντας αγγίγματα, ματιές και λέξεις. Κάπου εκεί την αγκαλιάζεις και πετάς και καμιά «μαλακία» για να την κάνεις να χαμογελάσει.
Αυτά τα συναισθήματα τα αθώα που κάποτε ένιωσες κι εσύ χαράζονται βαθιά. Κάθε δάκρυ της κι ένας παλμός σου. Συγκινείσαι. Μέσα στον κόπο της να σου εξηγήσει τι είναι αυτό που αισθάνεται, εσύ έχεις ήδη βγάλει τη διάγνωση. Χορηγείς αντίδοτο την αγάπη σου, το κέφι σου, το σαρκασμό σου και την εμπειρία σου και το βιώνεται μαζί απ’ την αρχή. Ταχυκαρδίες, ταχύπνοιες, ρίγη. Όλα!
Στέκεσαι πίσω από τις κινήσεις της, την ωθείς και τη συγκρατείς ταυτόχρονα. Της διδάσκεις να είναι αξιοπρεπής, ξύπνια κι αποφασιστική κάθε φορά που βρίσκεται «τυχαία» στο σημείο που αράζει ο μπαγάσας της για να κάνει αισθητή την παρουσία της . Αχ, πού να ‘ξερε εκείνος πόσες πρόβες κάνατε μέχρι να μάθει να διατηρεί την ψυχραιμία της!
Εσύ οφείλεις να την προειδοποιήσεις πως όταν θεωρηθεί περιττή πρέπει να αποσυρθεί. Παρ’ όλο που γνωρίζεις καλά πως δε θα το κάνει. Κι όχι μόνο αυτό, αλλά θα βάλει μεγαλύτερο πείσμα κι εγωισμό για την πολυπόθητη κατάκτηση. Την οδηγεί το ένστικτο τώρα. Γυναικείες κινήσεις, προσεγμένη εμφάνιση. Σε παρατηρεί και σου ζητάει βοήθεια για να είναι σίγουρη ότι γίνεται γυναίκα.
Αλλά εκείνη είναι πλάσμα από άλλο υλικό. Σε κάνει να φαίνεσαι χαζή που βγήκε σοφότερη από ‘σένα. Ξαφνικά μουλαρώνεις κι εσύ μαζί της. Τρέμει η καρδούλα σου κάθε φορά που έχει κόμπους στο λαιμό και τη γεμίζεις με ενέργεια και θάρρος. Κι ας έχουν βουρκώσει τα μάτια της!
Σου ανατινάζει το μυαλό με παραληρήματα κι απορίες που δεν προλαβαίνεις και πάντα μεταπίπτοντας από το γέλιο στο κλάμα χωρίς λόγο κι αιτία. Υποφέρεις κάθε φορά που κλείνεται στο δωμάτιο της. Σαν να μοιράζεστε τη μοναξιά της. Κεκεδίζει, ξεχνάει τα λόγια της και κοκκινίζει. Ξεφυσάς μπροστά της και το παίζεις σοβαρή. Μα γελάς από μέσα σου, γιατί ξέρεις ακριβώς τι ανακατωσούρα έχει προκληθεί στο μυαλό και την ψυχούλα της.
Και μπορεί αυτός ο έρωτας να είναι ολοκληρωτικά δικός της και την ισχύ του να τη νιώθει μόνο αυτή, αλλά κι η αδυναμία της «μεγάλης αδερφής» είναι επίσης δικιά της. Και κάπως έτσι, εσύ είσαι ορκισμένη να κουβαλάς τον πόνο της στην πλάτη σου, γιατί σε κομματιάζει να τη βλέπεις να στενοχωριέται.
Δε γινόταν να την αφήσεις μόνη να κολυμπάει σε ερωτιάρικες ιστορίες. Βούτηξες μαζί της στα συναισθήματα, όχι για να την αποτρέψεις να τα νιώσει, αλλά γιατί φοβόσουν γι’ αυτούς που θα συναντούσε εκεί έξω. Στάθηκες μακριά και ζήτησες από τον έρωτα να κυριεύσει κάθε κύτταρο του οργανισμού της για να μάθει.
Αλλά αυτό το μάθημα θα το διδασκόσασταν μαζί. Γιατί ο πρώτος της έρωτας θα τη σημαδέψει για πάντα. Ερωτεύτηκες κι εσύ μαζί. Ερωτεύτηκες τις αντιδράσεις της, αυτό που αισθάνθηκε, τον τρόπο που το βίωσε κι όρισε για λίγο τη ζωή της. Το φύλαξε στην καρδιά της τακτοποιημένο κι όμορφο. Και κάπως έτσι έκανε την αρχή της!
Α, και πού ‘σαι «έρωτά» της! Μπορεί να μη σε ξέρω, αλλά σ’ ευχαριστώ που μ’ άφησες να το ζήσω μαζί της κι αυτό. Γιατί για εμένα εκείνη θα ‘ναι πάντα η «μικρή» μου, όσο κι αν μεγαλώσει!
Επιμέλεια Κειμένου Χριστίνας Σούκη: Πωλίνα Πανέρη
Συντάκτης: Χριστίνα Σούκη
