Καλοκαίρι θα πει ωτοστόπ

Καλοκαίρι. Μία λέξη, εκατοντάδες σκέψεις, χιλιάδες εικόνες. Το συνδέουμε με ευχάριστες, κυρίως, αναμνήσεις. Πάνω απ’ όλα, όμως, είναι συνυφασμένο με τη χαλάρωση και την ανεμελιά. Όλα μοιάζουν ευκολότερα το καλοκαίρι. Ακόμη και το χαμόγελο σχηματίζεται πιο εύκολα στα χείλη μας, με τον ήλιο να λάμπει και να χαϊδεύει τους γυμνούς μας ώμους.

Φυσικά απ’ την ώρα που θα μπει το καλοκαίρι -και πολύ νωρίτερα, για να λέμε την αλήθεια- μετράμε αντίστροφα για την έναρξη των καλοκαιρινών μας διακοπών. Είναι εκείνες οι ιερές μέρες, κατά τη διάρκεια των οποίων αφήνουμε πίσω οτιδήποτε έχει να κάνει με δουλειά και ξεχνάμε το άγχος, τις προθεσμίες και τον προγραμματισμό.

Με σημαία το yolo, εμείς που είμαστε τόσο πηγμένοι όλο τον προηγούμενο καιρό, αφήνουμε τα πράγματα λίγο στην τύχη κι έτσι αραχτοί ξεκινάμε τις αποδράσεις μας. Μα πόσο χαλαροί θα ήμασταν αν είχαμε σχεδιάσει κάθε διαδρομή εκ των προτέρων και κλείναμε εισιτήρια για τον κάθε προορισμό ή αν, ακόμη χειρότερα, είχαμε μαζί μας το δικό μας μεταφορικό μέσο;

Δε μας απασχολεί ούτε το παρκάρισμα ούτε η εύρεση του φθηνότερου βενζινάδικου. Αυτές τις έγνοιες τις αφήσαμε πίσω μας, φεύγοντας απ’ την πόλη και τη ρουτίνα της. Ποδαράτοι θα πάρουμε το δρόμο για την παραλία, ν’ απολαύσουμε κάθε μικρή ομορφιά που έχει να μας προσφέρει το τοπίο. Άλλωστε δε βιαζόμαστε· το ρολόι δε μας κυνηγά εδώ. Όταν μας κάψει το λιοπύρι, θα στραφούμε στην παλιά, καλή λύση του οτοστόπ.

Πολλοί οδηγοί θα μας προσπεράσουν, κάποιος, όμως, θα βρεθεί να σταματήσει και να μας πετάξει λίγο παρακάτω, μέχρι εκεί που τον βολεύει, ώστε να γλυτώσουμε αρκετά χιλιόμετρα ποδαρόδρομου. Και κάθε φορά που θα σταματά κάποιος για να μας μεταφέρει και να μας ξεκουράσει, εμείς θα γνωρίζουμε κι ένα νέο πρόσωπο, με τον ξεχωριστό του χαρακτήρα και τη δική του αύρα, τον δικό του αέρα.

Άλλοι θα είναι πιο ομιλητικοί, άλλοι πιο περίεργοι, άλλοι διακριτικοί κι άλλοι πραγματικά παράξενοι τύποι. Με τον τρόπο αυτό θα έρθουμε σ’ επαφή με πολύ κόσμο. Όλοι θ’ αποτελέσουν κομμάτια της διαδρομής μας και θα εμπλουτίσουν το ταξίδι μας. Το οποίο ξέρουμε από πού θα ξεκινήσει και πού θα τελειώσει, αλλά δεν έχουμε ιδέα μέσα από ποια μονοπάτια θα περάσει και τι γνώσεις θα μας χαρίσει.

Οι καταστάσεις που θα ζήσουμε πολλές φορές θα είναι σουρεαλιστικές, πάνω σε αγροτικό, δίπλα σε κλουβιά με κότες ή στριμωγμένοι τρεις μαζί σε διθέσιο με καρότσα.  Ίσως να συναντήσουμε και τουρίστες που προτίμησαν τη σιγουριά του αυτοκινήτου τους, όμως, έχουν λίγο χώρο για τους οτοστόπερς.

Μα τις περισσότερες φορές αυτοί που θα φιλοτιμηθούν να μας πάρουν για συνεπιβάτες θα είναι οι οδηγοί νταλίκας. Με τις τεράστιες αποστάσεις που έχουν να διανύσουν ολομόναχοι, συχνά χαίρονται περισσότερο απ’ τους οτοστόπερς, όταν δουν σηκωμένο αντίχειρα. Δεν παλεύεται η μοναξιά στο τιμόνι κι η παρέα, έστω και για ένα μικρό μέρος της διαδρομής, είναι ευχής έργον.

Μπαίνοντας σε κάθε φορτηγό, μπαίνεις σ’ ένα σπιτικό. Εκεί κι αν μαζέψεις εμπειρίες! Απ’ όσα θ’ αντικρίσεις και καθρεφτίζουν την προσωπικότητα του οδηγού, αλλά κι απ’ όσα θ’ ακούσεις, μέσα από τις ιστορίες που θα έχει να διηγηθεί ένας άνθρωπος που γυρίζει όλο τον κόσμο.

Το ωραίο με το οτοστόπ είναι ότι δεν ξέρεις πού θα σε βγάλει. Ξεκινάς για Εύβοια και μπορεί να βρεθείς στην Αλεξανδρούπολη. Αφού σου μένουν τα χρήματα που θα ξόδευες για τις μετακινήσεις, μπορείς να παρατείνεις το ταξίδι. Όλα τα σενάρια παίζουν.

Φυσικά είναι φρόνιμο να μην ταξιδεύεις μόνος και να παίρνεις κάποια μέτρα, γιατί όσο κι αν «κόβεις» φάτσα, ποτέ δεν μπορείς να είσαι σίγουρος. Με την τεχνολογία να κάνει άλματα, βγάλε μια φωτογραφία την πινακίδα πριν μπεις και στείλε τη στο φιλαράκι που έμεινε πίσω στην πόλη, just in case.

Εννοείται πως όταν βρεθείς στη θέση του οδηγού, βοηθάς κι εσύ τα παιδιά με το τεντωμένο χέρι στην άκρη του δρόμου. Είναι το αίσθημα της αλληλεγγύης. Ξέρεις πόση απογοήτευση νιώθει κάποιος που βλέπει τ’ αμάξια να περνούν και να τον αγνοούν. Έτσι κι αλλιώς δε σε βγάζουν απ’ το δρόμο σου. Άσε που στο τέλος το «ευχαριστώ» που θ’ ακούσεις, θα είναι η μεγαλύτερη ανταμοιβή για την καλή σου πράξη.

Το καλοκαίρι όλα μοιάζουν πιο απλά. Είτε, λοιπόν, οδηγείς το αυτοκίνητο είτε περιμένεις με αγκυλωμένο αντίχειρα κάποιον να σε περιμαζέψει, έχεις πολλά να κερδίσεις όταν βρεθείς μ’ έναν μέχρι πρότινος άγνωστο μέσα σ’ έναν τόσο μικρό χώρο. Καλοκαίρι θα πει, μέσα σ’ όλα τ’ άλλα, οτοστόπ κι οτοστόπ θα πει εμπειρίες. Γιατί να τις χάσεις;