Οι διακοπές με τους κολλητούς μας μένουν αξέχαστες

Κάθε χρόνο τέτοια εποχή, που η μέρα μεγαλώνει, η θερμοκρασία ανεβαίνει κι ο ιδρώτας αρχίζει να στάζει μόλις κάνουμε ένα βήμα παραπάνω κάτω απ’ τον ήλιο, στο μυαλό μας κάνουν δειλά την εμφάνισή τους σχέδια για τις καλοκαιρινές μας διακοπές.

Είτε επιλέξουμε κάποια απ’ τις υπέροχες παραλίες μας, είτε βρούμε την ευκαιρία για μια εξόρμηση στο εξωτερικό, είτε ξεκλέψουμε λίγες μέρες για να επισκεφτούμε το χωριουδάκι μας, όπου κι αν πάμε, η καλοκαιρινή αυτή απόδραση θα μας ξεκουράσει και θα μας αναζωογονήσει.

Μα δεν είναι όλα τα καλοκαίρια μας το ίδιο έντονα. Κάποια περνούν κομματάκι αδιάφορα, χωρίς να θυμόμαστε ούτε μια στιγμή που να ξεχώρισε. Άλλα πάλι τα τρώμε διαβάζοντας, για να περάσουμε εκείνο το καταραμένο μάθημα ή πήζουμε στη δουλειά, γιατί δεν παίζει και φράγκο για ταξίδια. Είναι όμως κι εκείνα τα καλοκαίρια που δε θα τα ξεχάσουμε ποτέ, όσα χρόνια κι αν περάσουν. Γιατί οι στιγμές τους έχουν αποτυπωθεί στην καρδιά μας σαν τατουάζ και δε σβήνουν, όσα όμορφα ταξίδια κι αν ακολουθήσουν.

Είναι εκείνα που τα περνάμε με τους κολλητούς. Εκείνα που μας γεμίζουν με εμπειρίες μέσα απ’ τις καλοκαιρινές διακοπές με τους καλύτερούς μας φίλους. Χαρακτηρίζονται από ανεμελιά, χαλάρωση, διασκέδαση και μια υπέροχη αίσθηση ότι η ζωή είναι πολύ πιο όμορφη αν την περνάς μ’ ανθρώπους που νιώθεις δικούς σου.

Απ’ τη στιγμή που κάποιος μέσα στην παρέα πετάξει την ιδέα για κοινές διακοπές, όλα αρχίζουν να κινούνται σε διαφορετικούς ρυθμούς, η έξαψη έρχεται αγκαζέ με τη χαρά κι η προσμονή μας κάνει όλους ανυπόμονους να το ζήσουμε, καθώς ρίχνουμε ιδέες για προορισμούς και τσεκάρουμε όλα τα ταξιδιωτικά πακέτα και τις προσφορές στα δωμάτια και τα ακτοπλοϊκά.

Το πρόσωπό μας πονάει απ’ το χαμόγελο που έχει εγκατασταθεί στα μούτρα μας και τεντώνει τους μύες μας ως τ’ αυτιά χωρίς διάλειμμα. Πριν ακόμη αποφασίσουμε πού θα πάμε, είμαστε τόσο ευτυχισμένοι που θα πάμε μαζί. Ακόμη κι οι γκρίνιες επειδή ο ένας θέλει χλίδα στη Μύκονο κι ο άλλος camping στην Αλόννησο, δεν έχουν κανένα στοιχείο κακίας κι εγωισμού.

Σημασία έχει που θα περάσουμε τις ωραιότερες μέρες του χρόνου μαζί και γι’ αυτό είμαστε όλοι διατεθειμένοι να κάνουμε υποχωρήσεις, να ρίξουμε λίγο νερό στο ημίγλυκό μας και να βρεθούμε κάπου στη μέση, ώστε να μείνουμε όλοι ευχαριστημένοι.

Αφού επιλέξουμε προορισμό και μέσο μεταφοράς, φτάνει η ώρα της βαλίτσας. Το τηλέφωνο παίρνει φωτιά και τα μηνύματα με φωτογραφίες απ’ τα επικρατέστερα συνολάκια πέφτουν βροχή. Οι ειδοποιήσεις έρχονται απανωτά, σαν ήχος από πολυβόλο και γενικώς επικρατεί ένας πανζουρλισμός. Μετά ξημερώνει η μέρα της αναχώρησης, που βάζουμε εκατό ξυπνητήρια, μην τυχόν κι αποκοιμηθούμε και χάσουμε τέτοια γιορτή. Κουβαλάμε τη μισή μας ντουλάπα, γιατί ποτέ δεν ξέρεις τι θα χρειαστεί κι αυτό ήταν. Οι διακοπές μας ξεκινούν επισήμως.

Με τρένα, αεροπλάνα ή βαπόρια, ακόμη και με το ΚΤΕΛ ή με το αυτοκίνητο για τους πιο καλομαθημένους, η διαδρομή, που σε άλλες περιπτώσεις θα ήταν βαρετή, κουραστική κι ατέλειωτη, μόνο ταλαιπωρία δε θυμίζει. Γέλια και πειράγματα κάνουν τις ώρες να περάσουν λες κι ήταν μόνο λίγα λεπτά. Χαιρόμαστε την κάθε στιγμή κι η διάθεσή μας δε χαλάει εύκολα.

Στη συνέχεια φτάνουμε στα δωμάτια, πετάμε τα πράγματα μας όπως-όπως και ξεχυνόμαστε στις παραλίες. Ξάπλα κάτω απ’ τον ήλιο, ν’ απολαμβάνουμε την καφεδάρα μας και μετά παιχνίδια στην παραλία. Μπάλες να εκτοξεύονται και κόλπα με μακροβούτια, λες κι είμαστε πάλι δεκάχρονα πιτσιρίκια.

Μπορεί η ζέστη να μας ζαβλακώνει, αλλά δε θα μείνουμε κλεισμένοι στο δωμάτιο ούτε μια βραδιά. Νωχελικοί περίπατοι στα στενοσόκακα και χάζεμα στα μαγαζιά με τα σουβενίρ, λίγο πριν απολαύσουμε τα κοκτέιλ μας. Κάθε βράδυ μοιάζει με πάρτι. Διασκεδάζουμε με την ψυχή μας, παρέα με τους πιο κοντινούς μας ανθρώπους, που μας ξέρουν και τους ξέρουμε καλά, που έχουμε περάσει τόσα και θα περάσουμε άλλα τόσα. Ό,τι κι αν κάνουμε δε θα μας παρεξηγήσουν και μαζί τους νιώθουμε άνετα να είμαστε ο εαυτός μας.

Όλη μέρα μαζί μέσα στο ίδιο δωμάτιο, θα έρθουμε ακόμη πιο κοντά, θα δεθούμε λίγο παραπάνω και θα νιώσουμε την αδερφική αγάπη, που μόνο με ελάχιστους ανθρώπους μπορεί κανείς να τη νιώσει. Γιατί οι διακοπές με τους κολλητούς πέρα από μια ευκαιρία για διασκέδαση, είναι και μια ευκαιρία να εκτιμήσουμε τη σχέση και να νιώσουμε ευγνωμοσύνη γι’ αυτούς που έχουμε δίπλα μας.

Κι όταν περάσουν τα χρόνια, ακόμη κι αν τα φέρει έτσι η ζωή και χαθούμε, θα κοιτάμε τις φωτογραφίες απ’ τις διακοπές μας και θα χαμογελάμε με αγάπη για όσα ζήσαμε εκείνο το καλοκαίρι. Αν πάλι είμαστε τυχεροί και συναντιόμαστε ακόμη, θα θυμόμαστε τις τρέλες που κάναμε, καθισμένοι στο μπαλκόνι με μια μπίρα στο χέρι και θα ευχόμαστε να μπορούσαμε να το ξαναζήσουμε.