Έχουν κι οι άντρες βιολογικό ρολόι

Και ξαφνικά όταν κοντεύεις στα τριάντα αρχίζεις να βλέπεις γύρω σου κάθε θηλυκό, που προηγουμένως κατανάλωνε μαζί σου άφθονες ποσότητες αλκοόλ, να αρχίζει να φαντάζεται τον εαυτό της γύρω από πάνες, καρότσια, ξενύχτια με ντάντεμα και παιδικά παραμύθια.

Είναι η ηλικία τέτοια, είναι η εποχή που το βιολογικό ρολόι της αρχίζει να χτυπά σε ρυθμούς της ράθυμης ανατολής και σαν παλιό Σμυρναίικο τσιφτετέλι της υπενθυμίζει ότι ο σκοπός του ανθρώπου στον δρόμο προς την ολοκλήρωση, είναι να γίνει γονιός. Είναι η εποχή η ίδια με αυτήν που ξαφνικά βλέπεις κάθε μέλος της παλιoπαρέας σου να παντρεύεται, ενώ εσύ ακόμα δεν είσαι σίγουρος αν θες να αλλάξεις χρώμα στους τοίχους.

Η τρέλα λοιπόν αυτή όσο κι αν σου φαίνεται σαν μόδα που έρχεται να μείνει, παραμένει μια σταθερή αξία για κάθε γυναίκα. Βέβαια μπορούμε να πούμε ότι και το αντρικό φύλο δεν πάει πίσω. Ακολουθεί κι αυτό πίστα τις μόδες της εποχής κι αναζητά κι αυτό μια δίοδο στο δικαίωμα στην πατρότητα. Δεν είναι λίγοι οι άντρες που αποζητάν την πατρότητα. Όλο και περισσότεροι είναι αυτοί που κάνουν το πρώτο βήμα για να προσπαθήσουν μια επιτυχημένη σχέση που θα αποφέρει τον τίτλο του γονέα.

Έχουν κι οι άντρες βιολογικό ρολόι που χτυπά για να τους υπενθυμίσει πως πρέπει να αφήσουν κι αυτοί με τη σειρά τους το στίγμα τους στην ανθρωπότητα. Πως πρέπει με τη σειρά τους να αφήσουν τα γονίδια τους να περάσουν στην αιωνιότητα και να συνεχίσουν να ζουν μέσα απ’ τα παιδιά τους.

Είναι συνήθως οι άντρες αυτοί που από παιδιά δείχνουν μεγαλύτερο ενδιαφέρον προς τα μικροσκοπικά αυτά πλάσματα που φημίζονται για τη γλύκα και την αγάπη τους. Είναι οι άντρες που στο άκουσμα ενός μωρουδίστικου ήχου τρελαίνονται κι αφήνουν τα πάντα γύρω τους, αυτοί που τα μωρά τα λατρεύουν με τη μία διότι το πατρικό ένστικτο πηγάζει άφθονο και ξεχειλίζει σαν σουφλέ σοκολάτα. Είναι οι άντρες αυτοί που θα γίνουν πρώτοι απ’ όλους άψογοι νονοί και θείοι, που θα αγαπήσουν τα ξένα παιδιά σαν να ήταν δικά τους κι είναι συνήθως αυτοί που εμπνέουν το μητρικό ένστικτο σε πολλές γυναίκες.

Βέβαια ας μη γινόμαστε άδικοι, όλοι οι άντρες έχουν ρολόι βιολογικό που χτυπά, είτε νωρίτερα είτε με τον ερχομό του διαδόχου. Διότι αν σε κάποιους το πατρικό ένστικτο δεν υπάρχει φύσει, επέρχεται πάντα όταν αντικρίσουν για πρώτη φορά αυτό τους το δημιούργημα. Γιατί ας μη γελιόμαστε, δε νομίζω για έναν άντρα να υπάρχει καλύτερη κουβέντα στον κόσμο όλο απ’ τη λέξη «μπαμπάς».

Ακόμα κι οι πιο δυνατοί λυγίζουν στο άκουσμά της, ακόμα κι οι πιο σκληροί μαλακώνουν και γίνονται χαλί να τους πατήσεις. Γιατί πάντοτε, οποίος κι αν είσαι, οποία θέση και αν κατέχεις, όπως και αν βλέπεις τον εαυτό σου, για το παιδί σου, θα είσαι πάντοτε ο ήρωάς του. Θα είσαι αυτός που θα κοίτα και θα θαυμάζει, θα είσαι ο δυνατός που σηκώνει βάρη κι ο τρομερός που αψηφά τον φόβο και μπαίνει στο σκοτεινό δωμάτιο για να μη φοβηθεί το παιδί.

Και μην ξεχνάς πως κάθε άντρας, όσο και αν δεν το παραδέχεται, τιμά το άκουσμα της λέξης «μπαμπάς», πιο πολύ και απ’ την λέξη «αγαπώ» και την αποζητά περισσότερο.