Ξέρεις, πιστεύω πως γουστάρεις τον άλλον όταν τα μάτια ξεκινούν παίζουν. Όταν σε διεκδικεί και τον διεκδικείς με τρόπο άτιμο, πρόστυχο και με μόνη σκέψη την επαφή μιας άλλης λογής, πρωτόγονης, σαρκικής που φεύγει από ομαλές νόρμες και αναιρεί κάθε όριο. Ξέρεις τι ζητάς και προφανώς τι δίνεις όταν βγαίνεις για κυνήγι τέτοιου τύπου.
Γιατί άλλο πράγμα η αγάπη και άλλο πράγμα ο έρωτας, άλλο κεφάλαιο το κόλλημα και τελείως διαφορετικό η καψούρα. Σε οποιαδήποτε κατάσταση και αν βρεθείς όμως, το σεξ είναι αυτό που από την μία μπορεί να σε μεταβάλλει σε μια άλλη. Πώς να το κάνουμε, έχει αυτή την ιδιότητα να καθορίζει πού θα βρεθείς και να είναι αυτό που θα σου υποδείξει πώς θα αντιδράσεις μετά.
Την πατάς όμως φίλε μου, την πατάς άσχημα καμιά φορά και όλη σου η κόσμο θεωρία πάει για καφέ στην παραλία. Τότε που για να γεμίσεις το οποίο κενό νιώθεις εσύ μέσα σου δίνεσαι εδώ και εκεί, πιστεύοντας ότι γεμίζοντας την λίστα των ατόμων που γνώρισαν το κρεβάτι σου ολοκληρώνεσαι. Όταν πάνω στην έξαλλη έκρηξη ορμονών των νιάτων σου νομίζεις ότι μπορείς να γεμίσεις κάθε κενό και να ανέβεις είτε κοινωνικά, είτε εσωτερικά.
Έρχεται η ριμάδα η στιγμή που θα γελούσες και εσύ με τον εαυτό σου. Ερωτεύεσαι κι ερωτεύεσαι άσχημα. Όταν κλικάρεις σαρκικά με κάποιο άτομο και δεις ότι η τρέλα σας πιάνει ουρανό και δεν μπορείς να ξεκολλήσεις από πάνω του, όταν αποζητάς το πάθος αυτό ξανά και ξανά με όποιο κόστος, γιατί αυτό έχεις να θυμάσαι μαζί του, τότε ακρινώς ξέρεις ότι την έχεις πατήσει για τα καλά.
Το σεξ είνα άγριο, δυνατό, μεθυστικό, σου τρελαίνει το μυαλό δίχως πολλά λόγια, υποσχέσεις και όνειρα στην βάση. Μόνο εσείς οι δύο και η αχόρταγη δίψα για απόλαυση, να δοκιμάσεις την γεύση του και αυτός την δικιά σου, επιβληθείς και να κατακτήσεις βάρβαρα ή να κατακτηθείς. Παιχνίδι είναι δίχως όρια το σεξ μιας νύχτας, συνήθως εκτόνωση αναγκών φυσικών αλλά και ψυχικών.
Πώς είναι δυνατόν να αποζητάς και να νοσταλγείς τον άλλον, όταν το μόνο που πρόφτασες να αντικρίσεις ήταν η άκρη του κρεβατιού του; Γίνεται να θες κάποιον κοντά σου συνεχώς γνωρίζοντας μόνο τη σάρκα του;
Είναι άλλο πράγμα η έλξη, όπως και να το κάνουμε, σε ωθεί σε μονοπάτια ξένα και παράλογα. Δε γίνεται να εμπιστευτείς σε κάποιον την ευτυχία σου, όταν γνωρίζεις πως τα συναισθήματά του και οι μεγάλες κουβέντες διαρκούν όσο κρατάει η νύχτα.
Κι αν υπάρχουν αναμάρτητοι που σου λένε να μην πέσεις με τα μούτρα γιατί δε θα βγει πουθενά, εγώ θα σου πω να τα φας τα μούτρα σου και να το ευχαριστηθείς κιόλας. Άσε αυτούς να κάνουν πως αντιστέκονται και να χάνουν όλη τη διασκέδαση σκεπτόμενοι πως κάνουν λάθος. Ζήσ’ το όπως θες εσύ και αν δε βγει, δεν πειράζει. Αν δεν αφεθείς σε μια παράνοια τώρα, πότε θα το κάνεις;
Επιμέλεια Κειμένου Θεοδόσιου Ραβανού: Σοφία Καλπαζίδου
Συντάκτης: Θεοδόσιος Ραβανός
