Η μπίρα είναι θρησκεία

Για κάποιους μπύρα, για άλλους μπίρα, ελληνιστί ζύθος. Όπως και να την αποκαλέσεις, σε γεμίζει με χιλιάδες παγωμένα συναισθήματα. Μια λέξη λοιπόν με πέντε γράμματα συνδεδεμένη με οποιαδήποτε στιγμή χαλάρωσης κι ευεξίας, συνδεδεμένη με κάθε στιγμή που πραγματικά χρειαζόμαστε λίγο χρόνο για τον εαυτό μας, με κάθε στιγμή που θέλουμε να μοιραστούμε με τους φίλους μας.

Η ιστορία της μας πηγαίνει πολλούς αιώνες πίσω στην αρχαιότητα και μάλιστα στην εποχή των Σουμερίων. Έχει, λοιπόν, ανακαλυφθεί μια επιγραφή με τη διαδικασία παραγωγής της μπίρας, θεωρείται μάλιστα κι η πρώτη συνταγή της μπίρας περί το 4000 π.Χ. Από εκεί και πέρα, πέρασε από πολλές περιοχές μέχρι να φτάσει στη δική μας εποχή.

Αναφέρεται μάλιστα και στον κώδικα του χαμουραμπί, ένα απ’ τα πρώτα δείγματα δικαίου, η ελευθερία πόσης μπίρας. Στην Ελλάδα δεν άργησε να φτάσει, κατέχοντας βέβαια δευτερεύοντα ρόλο ενάντια στον οίνο, διότι το κριθάρι γι ‘ αυτούς μέχρι τότε είχε να κάνει μόνο με το αλεύρι ενώ το σταφύλι κατείχε θέση εξέχουσα στην τότε κοινωνία.

Μέρα με τη μέρα και χρόνο με τον χρόνο και περνώντας από διάφορους λαούς, κατέφθασε μια περίοδος ορόσημο για την πορεία της, αυτή του 1516 και τη διαταγή του δούκα Γουλιέλμου Δ’ της Βαυαρίας. Μια διαταγή ή αλλιώς ευρέως γνωστή ως ο νόμος της καθαρότητας κατά τον οποίο δεν επιτρεπόταν τίποτα άλλο στην παραγωγή της, πέρα από κριθάρι, λυκίσκο και καθαρό νερό. Βλέπετε, μέχρι τότε η παραγωγή της ήταν καθαρά οικιακή υπόθεση και τότε άρχισε να απογαλακτίζεται και να παίρνει τα χνάρια της εμποροποίησης, μιας εμποροποίησης που μετρά χρόνια και θεωρείται μια απ’ τις πιο κερδοφόρες ανά τον κόσμο.

Ό,τι και να πεις, όσο και να το αναλύσεις, το θέμα είναι ένα∙ πως είναι ένα απ’ τα μεγαλύτερα δώρα που έκανε ο άνθρωπος ποτέ στον άνθρωπο. Ένα δώρο που πλέον απαντάται σε χρώματα διάφορα, από ξανθιά και μελαχρινή, μέχρι κόκκινη. Από απλή και ελαφριά, σε φρουτώδη και βαριά, μεστή. Έχει περάσει από διαγωνισμούς και διακρίσεις κι έχει επάξια κερδίσει μια θέση ανάμεσα στα καλύτερα αλκοολούχα του κόσμου μα το κυριότερο έχει κερδίσει μια θέση στην καρδιά μας.

Μια θέση καλύτερα στο τραπέζι μας, είτε πρόκειται για οικογενειακή υπόθεση είτε για μάσα με τους κολλητούς. Έχει συνδεθεί με τη χαλάρωση και το διάλειμμα από οτιδήποτε σε κουράζει. Έχει καθιερωθεί παγκοσμίως η έκφραση «Πάμε για μια μπίρα» και μας βγαίνει αβίαστα κάθε φορά που ψάχνουμε διαφυγή απ’ τη ρουτίνα μας.

Είναι ένα θαύμα πόσιμο το οποίο προέρχεται απ’ τη ζύμωση του κριθαριού με τον λυκίσκο και τη μαγιά, εκλεπτυσμένο ακόμα και για τους πιο απαιτητικούς ουρανίσκους, ικανό να δροσίσει και τον πιο διψασμένο -και πάνω από όλα λόγω της ελάχιστης αλκοόλης που περιέχει σου δίνει τη δυνατότητα να την απολαύσεις όση ώρα θες και σε όση ποσότητα θέλεις.

Μια ωδή λοιπόν στο χρυσίζον αυτό υγρό που μας χαρίζει κάθε φορά όμορφες μέρες και νύχτες και βρίσκεται πάντοτε εκεί για να ολοκληρώσει κάθε στιγμή ευτυχίας μας, μια ωδή στην μπίρα που έχει να θυμάται κάθε μας χαρά και κάθε λύπη, κάθε ενθουσιασμό και κάθε κατρακύλα μας, κάθε χαμόγελό μας. Στην υγειά μας!