Ξύπνα έχεις κάτι που σε τρώει μέσα σου και αυτό το κάτι λέγεται ζωή. Είναι αρμοδιότητά σου και υποχρέωσή σου να τη ζήσεις. Μη σπαταλάς άλλο κομμάτια του ίδιου σου του εαυτού σε πράξεις και ανθρώπους ανούσιους, που δεν έχουν τίποτα περισσότερο να σου προσφέρουν απο αυτοκαταστροφή.
Μπορεί να γεννήθηκες με περισσότερα γονίδια ευαισθησίας δικέ μου, αλλά πρέπει να γνωρίζεις πως κανένας δε γεννήθηκε για να υπηρετεί τους άλλους. Όσο καλός και στοργικός και αν είσαι κανένας δεν πρόκειται να το εκτιμήσει ποτέ πραγματικά.
Οι σχέσεις των ανθρώπων έμαθαν να κρίνονται στο δούναι και λαβείν. Πάντοτε κάτι αποζητάς από τον άλλον και δυστυχώς οι περισσότεροι αρνούνται να επιστρέψουν. Σταμάτα να είσαι πια αυτό το καλό παιδί που όλοι συμπαθούν. Το καλό παιδί τις πιο πολλές φορές την πατάει δικέ μου, την πατάει άσχημα και γίνεται μαλάκας. Ένας μαλάκας που όλοι εκμεταλλεύονται.
Όλοι αποζητούν λίγη από την δική σου καλοσύνη, όλοι θέλουν να πατήσουν πάνω σου κι εσύ να τους υπηρετήσεις, με όποιο τρόπο και με μοναδικό κόστος το βάρος της δικής σου ψυχής. Για αυτούς είσαι μοναδικό κομμάτι σε περίοδο προσφορών που όλοι κράζουν για να αποκτήσουν. Μην τους κάνεις αυτήν την χάρη. Μην υποτιμάς τον εαυτό σου στον βωμό της συμπάθειας των άλλων. Οι περισσότεροι θα υποκρίνονται, να ξέρεις. Λογικό, μέρος του παιχνιδιού είναι και αυτό.
Πρόσεξε όμως γιατί και ο Ιούδας φιλούσε υπέροχα, όμως το κίνητρό του δεν ήταν και το πλέον αγνό. Και υπάρχουν και άλλοι Ιούδες εκεί έξω που δεν πρόλαβες καν να φιλήσεις. Ιούδες που θα βάλουν όλη τους την τέχνη για να πάρουν αυτό που ζητάνε, τη δική σου υποδούλωση.
Είσαι εκεί πάντοτε για αυτούς, κάνεις στην άκρη τον δικό σου κόσμο για να τους βάλεις προτεραιότητα και αντί να σου προσφέρουν ψυχική ισορροπία, σου προσφέρουν μια καταρράκωση. Μια καταρράκωση που σε κάνει συχνά να αναρωτιέσαι γιατί. Γιατί δε λαμβάνεις την ίδια αντιμετώπιση, ενώ εσύ είσαι από μέρους σου σωστός σε όλα. Κάνε λίγο πίσω.
Προσπάθησε για σένα ρε γαμώτο. Δείξε πως είσαι κι εσύ άνθρωπος. Άνθρωπος με ανάγκες και απαιτήσεις όπως όλοι. Ανάγκες που έχεις μέσα σου καταπιεσμένες και η καταπίεση οδηγεί σε καταστάσεις βλαβερές ακόμα και την υγεία σου. Δεν πρόκειται να είσαι ποτέ ευτυχισμένος και γαλήνιος αν δε διεκδικήσεις όλα όσα σου αναλογούν.
Διότι όταν βρεις πραγματικά τον εαυτό σου και αναλογιστείς τι είναι αυτό που του αξίζει και ποια αντιμετώπιση του αρμόζει, τότε θα έχεις κάνει ορθά μια εσωτερική ανασκόπηση και θα έχεις βρει αυτό το κάτι που έλειπε, αυτό το κάτι που χρειαζόταν για να πας μπροστά και πλέον να μη δίνεις και να μη δίνεσαι αλόγιστα.
Κάνε το και θα δεις πώς θα αντιδράσει και το πλήθος γύρω σου. Το πλήθος που τόσο καιρό έθρεψες με πίστη και αφοσίωση. Θα ξυπνήσει και θα αποζητά τον παλιό, καλόβολο σε όλα εαυτό σου, τον συγκαταβατικό, τον υποχωρητικό, τον υπηρέτη. Μπορεί να τον πουν εγωισμό, εγώ θα το πω αξιοπρέπεια. Μάθε να κοιτάς και την πάρτη σου.
Επιμέλεια Κειμένου Θεοδόσιου Ραβανού: Κατερίνα Κεχαγιά.
Συντάκτης: Θεοδόσιος Ραβανός
