Να γίνεσαι αγενής αν χρειαστεί

Από όποια χρονική περίοδο της ανθρωπότητας κι αν το πιάσεις, πάντα και παντού η ευγένεια αποκτούσε θέση σημαντική. Το να κατέχει κανείς τίτλο ευγενείας ήταν κάτι το αξιοσημείωτο και που πρόσδιδε κύρος μεγάλο και σεβασμό.

Ήταν, είναι, και θα είναι ένα χάρισμα, ένα προτέρημα σπάνιο αρχικά, άξιο θαυμασμού. Δεν έχουν όλοι οι άνθρωποι την ικανότητα της ευγενείας, τη συνεχόμενη αυτή κατάσταση όπου κάποιος θα σεβαστεί υπερβολικά τον άλλο και θα κάνει τα πάντα για να τον ευχαριστήσει. Τη στάση αυτή απέναντι σε κάθε έναν άνθρωπο, άγνωστο ή γνωστό, το σεβασμό αυτό και την ανεκτικότητα, απ’ τη χρήση πληθυντικού και την παραχώρηση θέσης, μέχρι την αντιμετώπιση σαν κάτι ανώτερο κι αξιοσέβαστο.

Θέλει πολύ κουράγιο για να είσαι στην εποχή μας ευγενικός. Με όλη αυτή την παραζάλη της ηλεκτρονικής μανίας χάθηκαν οι κοινωνικές επαφές και ο άνθρωπος έχει ξεχάσει πώς πρέπει να φέρετε, έχει γίνει απότομος και κρύος, αγενής και προστακτικός. Είναι δύσκολο για όλους αυτούς που κρατάνε τους τύπους σε ένα επίπεδο ή μάλλον ζωντανούς, να αντιμετωπίσουν αυτή την κακία και το κατηγορώ του κόσμου.

Κάποια στιγμή δεν αντέχεις, λυγίζεις και σπας, ξεχνάς ποιος είσαι και σε παρασέρνει η λαίλαπα της κακεντρέχειας. Μη φοβάσαι, δεν αμαυρώνεις την τιμή σου ούτε προδίδεις την ευγένεια. Απλώς μπουχτίζεις και ξεσπάς. Σε όλους έχει συμβεί, σε κάποιους βέβαια συμβαίνει σε βάση καθημερινή. Και να σου πω και κάτι; Χρειάζεται, δικέ μου, χρειάζεται να γίνεσαι καμιά φορά αγενής, να ξεχνάς για λίγο τους τίτλους και τα καθώς πρέπει, να γίνεσαι μια προσωποποίηση της αγένειας.

Να γίνεσαι, δικέ μου, εκεί που χρειάζεται. Να αντιδράς όταν σου παίρνουν το δίκιο σου. Όταν σου στερούν το δικαίωμά σου κι απαρνούνται κάτι που σου ανήκει κι έχεις παλέψει πολύ γιαυτό. Να αντιδράς και να σηκώνεις μπαϊράκι όταν σου συμπεριφέρονται σαν να είσαι κατώτερος. Να γίνεσαι αγενής με τους ανθρώπους που προσπαθούν με την αγένειά τους να κερδίσουν αυτό που θέλουν.

Να μη χαρίζεις τίποτα και σε κανέναν γιατί αυτό θέλουν οι ανάγωγοι, μια ίδια κι ίσως και χειρότερη αντιμετώπιση. Μόνο αν τους μιλήσεις στη γλώσσα τους θα καταλάβουν.

Να μιλάς στα ίσια και να λες αυτά που θες και σκέφτεσαι σε ανθρώπους που έχουν το ψέμα και τη δηθενιά πανωφόρι χιλιοφορεμένο και πορεύονται δίχως ντροπή. Να είσαι εκεί και να σηκώνεις ανάστημα σε αυτούς που δεν αξίζουν την καλημέρα σου -κι ας την έδινες τόσο καιρό. Να γίνεσαι σκληρός για σένα κι όχι για τους άλλους , για σένα και για την αξιοπρέπειά σου γιατί αν χάσεις αυτήν, τα ΄χεις χάσει όλα.

Να γίνεις αγενής όταν σε προσβάλουν, να μην αφήνεις κανέναν πικραίνει τη ζωή σου. Να μιλάς λοιπόν για να μην κρατάς κακίες, γιατί αυτή η παρακράτηση οδηγεί σε μονοπάτια άσχημα κι ασκεί επιρροή στη δική σου ψυχολογία, κανενός άλλου. Υπερασπίσου τον ίδιο σου τον εαυτό γιατί δυστυχώς κάνεις άλλος δεν πρόκειται να το κάνει.

Ζήσε όπως αρμόζει στις εποχές αρκεί να μην ξεχνάς ποιος είσαι και γίνεσαι ένα με την αγενή μάζα. Κράτα το επίπεδο εσύ και κάνε κουμάντο.