Τα πάντα ρει. έλεγαν οι αρχαίοι και άδικο δεν είχαν. Όντως τα πάντα γύρω μας αλλάζουν διαρκώς, ο κόσμος, οι εποχές, ο χρόνος και οι καταστάσεις. Οι επιθυμίες και οι απαιτήσεις, τα μη, τα δεν και τα μπορώ.
Άραγε αλλάζουνε οι άνθρωποι; Kι αν αλλάζουν, τι τους ωθεί στην αλλαγή; Τι είναι αυτό ή μάλλον ποιος είναι αυτός που δίνει το έναυσμα για την αλλαγή;
Οι καταστάσεις που καθημερινά βιώνουμε είναι αυτές που τροποποιούν και μετατρέπουν το εγώ μας. Κανείς δεν έχει γεννηθεί καλός ή κακός, πιστός ή άπιστος, εγκληματίας ή όχι. Πλάθεται ο χαρακτήρας του ανθρώπου, συνεχώς και με γοργό ρυθμό και η ζωή είναι ο πιο περίτεχνος γλύπτης, άξιος και ικανός να μετατρέψει τον κάθε ένα ξεχωριστά, όπως αυτή θέλει. Άβυσσος η ανθρώπινη ψυχή και ο νους. Ποτέ δεν ξέρεις πώς θα αντιδράσει στις διάφορες τροπές της ζωής του. Αυτό είναι μάλλον και ο λόγος που στα μάτια μας φαίνεται αν αλλάζουμε πραγματικά.
Μετατρέπονται λοιπόν οι άνθρωποι, αλλά όχι με τον τρόπο που εσύ νομίζεις. Αλλάζουν και μόνο για να ανακαλύψουν χαρακτηριστικά και πτυχές του εαυτού τους που ούτε οι ίδιοι γνώριζαν. Και που δεν πρόκειται να ανακάλυπταν αν οι καταστάσεις δεν το επέβαλαν. Άλλοτε πάλι αλλάζουν για να μπορέσουν να ταιριάξουν κάπου, σε μια παρέα, σε μια σχέση, σε μια κατάσταση.
Έχουν αυτό το χαρακτηριστικό της προσαρμοστικότητας οι άνθρωποι. Να μπορούν σαν άλλοι χαμαιλέοντες να γίνονται ένα με το περιβάλλον που τους περικλείει. Να μπορούν να διαχειριστούν τον καθένα ξεχωριστά και ανάλογα με τον τρόπο που ο καθένας εμπνέει. Διότι όπως και να το κάνουμε ο καθένας μας ξυπνά και ένα διαφορετικό χαρακτηριστικό του χαρακτήρα μας.
Άλλοι μας βγάζουν στην επιφάνεια την στοργή και την οικειότητα, άλλοι το μίσος και την απέχθεια, κάποιοι την χαρά και το γέλιο, ενώ άλλοι την αγάπη. Και με τον ίδιο τρόπο που μας τα ξυπνά, ακόμη πιο εύκολα γίνεται να τα ρίξει σε λήθαργο. Να μετατρέψει ολόκληρη την συμπεριφορά μας απέναντί του, μόνο και μόνο επειδή η δική του στάση έχει αλλάξει. Ή και όχι, δε χρειάζεται να αλλάξει η στάση του, αρκεί μια προσωρινή διαφορά αντιμετώπισης και η δουλειά έχει ήδη γίνει.
Δεν αλλάζουνε λοιπόν οι άνθρωποι με το έτσι θέλω, δεν ξυπνάνε ένα πρωί και αποφασίζουν να μετατραπούν. Υπάρχει ολόκληρη διαδικασία μετάβασης προς την αλλαγή. Περνούν από διαδικασία υπομονής και επιμονής προτού αλλάξουν. Κάποιες φορές όμως η διαδικασία αυτή φαίνεται ή φαντάζει περιττή. Υπάρχουν στιγμές όπου η ζωή δε ρωτά, που δεν ενημερώνει και προμηνύει τα επερχόμενα, στιγμές που οι συνθήκες είναι σκληρές και αντίξοες και απαιτούν αλλαγές δραστικές.
Αλλαγές μεγάλες και δυστυχώς επώδυνες, διότι αν δεν ακολουθήσεις τις ροπές δε θα μπορέσεις να ανταπεξέλθεις. Εκεί λοιπόν, θα ανακαλύψεις την δύναμη που έχεις μέσα σου. Να αλλάξεις αλλά συνάμα να μείνεις ίδιος, γιατί πρέπει να θυμάσαι πως ο άνθρωπος αλλάζει για να βελτιωθεί αλλά ποτέ δε χάνει τον πραγματικό του εαυτό, αυτόν που κρατά σταθερά το πριν και το μετά μέσα του. Αν χάσεις λοιπόν, την μπάλα και προσπαθήσεις να αλλάξεις το είναι σου, πρόσεχε γιατί αυτός ο δρόμος είναι δύσκολος.
Και το να ψάχνεις τον εαυτό σου είναι τρομακτικό σε σχέση με το να τον βελτιώνεις αλλάζοντάς τον.
Συντάκτης: Θεοδόσιος Ραβανός
