Αλλάζουμε εμείς οι άνθρωποι, περνάμε στάδια εξέλιξης και μαζί με εμάς αλλάζουν κι οι καταστάσεις, τα στερεότυπα και τα πρότυπα ζωής. Κάποτε το φλερτ περιελάμβανε φιλοφρονήσεις και σεμνά κοπλιμέντα και τώρα περιλαμβάνει γυμνές φωτογραφίες, sexting και cyber sex. Κι όμως δε θεωρείται πρόστυχο ή άσεμνο όλο αυτό.
Έχουν εξελιχθεί οι καιροί. Όσο κι αν κάποιοι κατακρίνουν τις σχέσεις μιας βραδιάς περιττό να σας πω, πως ο κλάδος αυτός ανθίζει υπερβολικά στις μέρες μας. Κρίση ταυτότητας, κρίση ηλικίας, διαρκή ανάγκη για επιβεβαίωση, όπως και να ονομάσεις την ανάγκη που σε ωθεί στην για άλλους αμαρτία αυτή είναι μια αίσθηση αλλιώτικη. Μια απελευθέρωση.
Μια μοναδικότητα της στιγμής που μπορείς να παίξεις ελεύθερα δίχως όρους και περίεργες διαδικασίες. Μια στιγμή λύτρωσης γι’ αυτούς που έχουν έλλειψη αυτοπεποίθησης και μια κατάσταση υπέρμετρης ηδονής για εκείνους που η μοναδικότητα στον έρωτα φαντάζει πληκτική.
Τι γίνεται όμως με όλους εμάς που δυστυχώς βάζουμε λίγο παραπάνω συναίσθημα; Τι γίνεται με εσένα κι εμένα που αν και μας αρέσει η πράξη αυτή, κολλάμε λίγο περισσότερο;
Τρώμε τα μούτρα μας δικέ μου και τα τρώμε άσχημα. Μας εξιτάρει πολύ μια κατάσταση σαν κι αυτή και μαγευόμαστε απ’ τη λάγνα υπόσταση της μιας βραδιάς κι ενδίδουμε παρ’ όλη τη δίψα μας για ερωτισμό και συναίσθημα. Κολλάμε μπροστά στο άγνωστο και θέλουμε να το ζήσουμε.
Ξέρουμε πως όλο αυτό κρατά λίγο και προσπαθούμε να χωρέσουμε όσο συναίσθημα έχουμε εύκαιρο στη μία, αυτή βραδιά. Νιώθουμε τόσο έντονα το κάθε λεπτό κι όσο περίεργο κι αν φαντάζει, δενόμαστε με τον άλλο. Γιατί πάντοτε θα δένεσαι εκεί που δίνεσαι. Ορολογία που μετρά αιώνες πολλούς και βασανίζει άλλους τόσους.
Παίζουμε μπάλα εκτός έδρας με πουλημένο διαιτητή και λουζόμαστε τις συνέπειες. Πηδάμε δικέ μου για μια νύχτα κι αυτό το γαμώτο, μας τυραννά χρόνο ολόκληρο. Είμαστε εμείς οι τολμηροί που θέλουμε να τα δοκιμάσουμε όλα και προσποιούμαστε ότι δε φοβόμαστε τίποτα.
Εμείς που πάντοτε πονάμε από μέσα μας κι έχουμε το θλιμμένο βλέμμα εκείνο, πως κάποιος δε μας έδωσε όσα θα θέλαμε. Ένα βλέμμα προδοσίας απ’ τους άλλους που ουσιαστικά αντιπροσωπεύει τις λανθασμένες κι υψηλές προσδοκίες μας σε καταστάσεις τέτοιες, της μιας βραδιάς.
Αν και συχνά γνωρίζουμε που μπλέκουμε πάντοτε έχουμε αυτήν την προσμονή πως αυτή η φορά θα διαφέρει, πως θα αλλάξει η υπόσταση όλη του στερεοτύπου αυτού και θα κάνουμε την εξαίρεση. Η φάση αυτή, όμως, της συνεχόμενης προσμονής για το διαφορετικό πολλές φορές είναι χειρότερη κι απ’ την ίδια την απόρριψη.
Όλο αυτό, γιατί οι τύποι του συναισθήματος θέλουν να βαδίσουν με τους τύπους του ωμού σεξ και δημιουγείται κρανίου τόπος. Ένας συναισθηματικός όλεθρος που πλήττει πάντοτε τον πιο ευαίσθητο και συνάμα αποποιεί των ευθυνών του τον πιο σκληροτράχηλο. Διότι απ’ την αρχή καθορίζεται ότι το δέσιμο δεν είναι μέσα στα πλαίσια του one night stand.
Ξεκάθαρο παιχνίδι είναι απ’ την αρχή. Εμείς κάνουμε τα στραβά μάτια και προσθέτουμε ελπίδες κι όνειρα σ’ ένα κενό. Ένα κενό τόσο προκλητικό και τόσο ζηλευτό, που σε ωθεί να βουτήξεις. Μην κάνεις όμως το λάθος, κι αν αποφασίσεις να το κάνεις, φρόντισε να λάβεις τα κατάλληλα μέτρα για να μην γίνεις ο αρνητικός σύνδεσμος σε μια πράξη που ενέδωσες, ενώ αποζητούσες.
Επιμέλεια κειμένου Θεοδοσίου Ραβανού: Νάννου Αναστασία.
Συντάκτης: Θεοδόσιος Ραβανός
