Κάθε σώμα είναι σώμα για παραλία

Είναι καλοκαιράκι και το μυαλό μας πηγαίνει κατευθείαν στην παραλία! Δυστυχώς, όμως, η αμέσως επόμενη σκέψη μας είναι «έχω σώμα για παραλία;». Μήνες πριν την επίσημη εμφάνισή μας με μαγιό, αρχίζει πολλές φορές η καθιερωμένη προετοιμασία. Γυμναστήριο, διατροφή και εξαντλητικές δίαιτες για να πετύχουμε μια «άψογη» εμφάνιση. Στην πραγματικότητα, πρόκειται για μια ψυχοφθόρα και χρονοβόρα διαδικασία, που επαναλαμβάνεται ξανά και ξανά, κάθε μα κάθε χρονιά. Κι όλα αυτά γιατί; Eπειδή ντρεπόμαστε για το σώμα μας.

“Body shaming” είναι η υποβολή κάποιου σε ταπείνωση ή αρνητική κριτική για τα σωματικά του χαρακτηριστικά. Μπορεί να αφορά στο δικό μας σώμα ή το σώμα κάποιου άλλου. Τα επικριτικά σχόλια συνήθως στοχεύουν στο βάρος, στην ηλικία, στο ύψος, στην ολική εμφάνιση, στο πόσο ελκυστικός είσαι ή όχι.

Αρχικά η ντροπή γεννιέται στην παιδική ηλικία, όπου το παιδί αναγκάζεται να αποκρύψει κάποια στοιχεία του εαυτού του, ώστε να προστατευτεί από την αρνητική κριτική και την απόρριψη. Μεγαλώνοντας, έρχονται τα κοινωνικά πρότυπα, οι πολιτισμικές προσδοκίες και η μόδα της εποχής να εδραιώσουν το αίσθημα της ντροπής μέσα μας.

Μια τεράστια βιομηχανία που αποσκοπεί στο κέρδος, είναι στημένη πάνω στην ιδανική εικόνα μας. Εκατομμύρια άνθρωποι παλεύουν όλη τους τη ζωή να χωρέσουν στα πρότυπα που ορίζουν τα media, οι διαφημίσεις, οι ταινίες ή η μουσική, για να είναι αρεστοί, επιθυμητοί ή κοινωνικά αποδεκτοί. Εμπλέκονται δηλαδή σε μια άνιση μάχη με τα πρότυπα ομορφιάς και στην πλειονότητα των περιπτώσεων βγαίνουν χαμένοι και απογοητευμένοι.

Για παράδειγμα, στις πρώτες δεκαετίες του 20ου αιώνα, όμορφες θεωρούνταν οι γυναίκες με καμπύλες, αλλά από τα ’70s και μετά, άρχισε σταδιακά ένας βομβαρδισμός προβολής λεπτεπίλεπτων σωμάτων, με αποκορύφωμα τα ’90s όπου προβάλλονταν πολύ λεπτά κορμιά, χωρίς ίχνος λίπους ή ατελειών. Παράλληλα, εισέβαλαν στη ζωή μας το fast food, τα επεξεργασμένα τρόφιμα, το delivery και τα λιπαρά. Και ενώ απ’ τις αρχές του 2000 ξεκίνησε μια προσπάθεια αποδοχής των ανθρώπων με παραπάνω κιλά, ακόμη και σήμερα δυστυχώς, αυτή η συνθήκη μοιάζει too good to be true.

Νέες μόδες, τρόποι εκγύμνασης όλων των ειδών, fitness, personal trainings, ειδικές διατροφές, συμπληρώματα και γραμμωμένα σώματα, υπερπροβάλλονται από τα social media και μας έχουν επιβάλλει έναν καινούργιο αγώνα δρόμου προς το υποτιθέμενο σώμα των ονείρων μας. Όλο αυτό μοιάζει παιχνιδάκι αν τυχαίνει να μας αρέσει η γυμναστική και η υγιεινή διατροφή ή το DNA μας μας προίκισε μ’ ένα σώμα που ταιριάζει στα κοινωνικά πρότυπα. Αν όμως δεν ισχύει τίποτα απ’ όλα αυτά, τι γίνεται;

Κάπου εδώ είναι που πρέπει να κάνουμε μια σύσκεψη με τον εαυτό μας και να πάρουμε αποφάσεις, αφού ιδανικό μέρος γι’ αυτή τη σημαντική συζήτηση είναι η παραλία. Γιατί στην παραλία, τα πρότυπα που έχουμε στο μυαλό μας, θα αποδομηθούν σε δευτερόλεπτα. Είναι το μέρος που γίνονται τα «αποκαλυπτήρια» του υπέροχου ανθρώπινου σώματος. Σώματα όλων των ηλικιών και των μεγεθών παρελαύνουν μπροστά στα μάτια μας, με τα πάχη τους, τα κάλλη τους, την κυτταρίτιδα, τις ραγάδες τους, τις κοιλίτσες τους, τα λεπτά χέρια τους, τις τρίχες τους, όλα στη φόρα και όλα μια χαρά τελικά. Όλοι απολαμβάνουν τον ήλιο και τη θάλασσα και καρφί δεν τους καίγεται αν εσύ ή εγώ βρίσκουμε άπειρες ατέλειες στην εμφάνισή μας ή αν νομίζουμε πως όλοι αυτοί ασχολούνται μαζί μας.

Ας παραδεχτούμε, λοιπόν, πως ο αυστηρότερος κριτής μας, είναι ο ίδιος μας ο εαυτός. Ας κάνουμε ειρήνη μαζί του, ας αρχίσουμε να του μιλάμε όμορφα και ας πάψουμε να τον κρίνουμε. Δεν υπάρχουν κανόνες και πρότυπα. Η ομορφιά αναδύεται από μέσα μας. Όταν έχεις αποδεχτεί τον εαυτό σου, λάμπεις ολόκληρος και όλος ο κόσμος βλέπει μόνο το φως που εκπέμπεις. Δε βλέπει ούτε τον ενδιαφέρει αν είσαι αδύνατος ή παχύς, αν είσαι όμορφος ή άσχημος. Αρέσεις όπως κι αν είσαι. Κι όταν αποδεχτείς εσένα, θα αποδεχτείς και τους συνανθρώπους σου. Μίλα μαζί τους. Η ντροπή δεν πρέπει να μας αποξενώνει αλλά να μας φέρνει κοντά με ανθρώπους που έχουν τις ίδιες ανησυχίες, ώστε να μοιραστούμε και να αποδεχτούμε την ευαλωτότητα και τη μοναδικότητά μας.