Είμαι ο μόνος που βλέπει ότι οι millennials είναι συνδεδεμένοι με το χιούμορ τους και είναι λες και το έχουν εξελίξει σε ένα τόσο υψηλό επίπεδο, που μοιάζει σαν να λειτουργεί σαν coping mechanism, ακόμα και όταν η κατάσταση είναι πραγματικά σοβαρή και δεν επιδέχεται κανενός αστείου, ή το έχεις παρατηρήσει κι εσύ; Ας δούμε, λοιπόν, γιατί μπορεί να συμβαίνει αυτό:
Η δύσκολη εποχή που βιώνουν από νεαρή ηλικία
Πολλοί ψυχολόγοι αναφέρονται σε αυτόν τον μηχανισμό σαν μορφή άμυνας απέναντι στους καιρούς που βιώνουν — καθώς είναι πολύ νεότεροι από τις γενιές που έχουν ήδη ενηλικιωθεί και διαμορφώσει άλλους τρόπους για να ανταπεξέρχονται στις δυσάρεστες καταστάσεις. Δεν είναι και λίγο να μεγαλώνεις με οικονομικές κρίσεις, πολέμους και μια παγκόσμια πανδημία. Όλα αυτά ενισχύουν το άγχος, το οποίο δεν κάνει καμία διάκριση. Ούτε ηλικιακή. Οπότε, το να επιστρατεύεις χιούμορ (ανεξαρτήτως αν είναι πετυχημένο ή όχι) είναι η πιο δυνατή σου άμυνα για να μην καταρρεύσεις. Κάποιος θα μπορούσε να το περιγράψει και ως μια μορφή ελέγχου απέναντι στο τέρας που λέγεται «χάος».
Αυτό το internet έβαλε και εδώ το χεράκι του
Οι millennials, στην προσπάθειά τους να γίνουν αποδεκτοί και αρεστοί, έκαναν τα memes, τα gifs και τα inside jokes από σειρές και ταινίες, δικά τους. Έτσι γεννήθηκε μια ολόκληρη κουλτούρα, μέσα από την οποία συνδέονται άτομα από διαφορετικά backgrounds. Εκφράζονται με αυτά τα μέσα, με τις «αναφορές» να παίζουν βασικό ρόλο και να γίνονται με τον καιρό στοιχεία του χαρακτήρα τους. Ό,τι κι αν γίνει στον κόσμο, μέσα σε λίγη ώρα έχει γίνει meme: χρησιμοποιείται, σχολιάζεται, τροποποιείται, κυκλοφορεί παντού.
Η επικράτηση της «ειρωνείας»
Ζούμε σε έναν κόσμο όπου δεν μπορείς να είσαι ποτέ σίγουρος αν αυτό που βλέπεις, ακούς ή νιώθεις είναι αληθινό. Το ψεύτικο μοιάζει αυθεντικό, και κάπως έτσι παγιδεύεσαι, χωρίς να ξέρεις ούτε πώς να ξεφύγεις ούτε πώς να το προλάβεις. Ο κόσμος σήμερα είναι γεμάτος από social media, reality shows και influencers που προβάλλουν στάσεις ζωής εντελώς μη ρεαλιστικές. Το πιο ανησυχητικό είναι πως, λόγω της επιρροής και της «λάμψης» τους, αυτές οι στάσεις επηρεάζουν ζωές και ψυχολογίες. Έτσι, ο millennial ειρωνεύεται γιατί είναι ο τρόπος του να καμουφλάρει ένα κόμπλεξ κατωτερότητας που του δημιουργεί αυτό το επιτηδευμένο “τέλειο”. Είναι λες και γεννήθηκε με ένα τσιπάκι ειρωνείας στο κεφάλι — τόσο ενσωματωμένη είναι στη φύση του. Είναι τόσο λεπτή και ασαφής η ειρωνεία του, δε, που δεν μπορείς να ξεχωρίσεις πρόθεση ή τόνο.
Ο ρόλος του χιούμορ ως κάθαρση
Αυτό που μου έκανε εντύπωση —και πάει πίσω μέχρι την αρχαία Ελλάδα— είναι πως το χιούμορ και η τραγωδία πορεύονται χέρι-χέρι. Οι millennials έχουν την τάση να διακωμωδούν τις πιο σκοτεινές στιγμές τους. Όταν το άγχος και η ανασφάλεια τούς καταπλακώνουν, η αντίδρασή τους είναι να κάνουν meme το αδιέξοδο. Μπορεί να μην το πουν στην παρέα τους, αλλά θα το «ποστάρουν» με μια ατάκα που λέει πολλά, μέσα σε λίγες λέξεις. Και ξέρεις ποιο είναι το επόμενο βήμα; Δεν κοιτάνε καν πόσοι το είδαν ή τι απήχηση είχε. Απλώς συνεχίζουν το σκρολάρισμα, βυθίζονται στην άγνοια, προσπαθώντας να κρύψουν τα συναισθήματά τους από τον μόνο αντίπαλο που δεν μπορούν να αποφύγουν: τον εαυτό τους. Αν κάποιος τολμήσει να τους στείλει μήνυμα και να τους ρωτήσει «τι έχεις;», αρχίζει ένα εσωτερικό «ουφ» γιατί τώρα πρέπει να εξηγήσουν— κι αυτό είναι ήδη too much. Γιατί να εξηγείς όταν μπορείς απλά να κάνεις μαύρο χιούμορ;
Και κάπως έτσι, ενώ όλα γύρω τους καίγονται και πάνε κατά διαόλου, οι millennials φτιάχνουν καφέ, πετάνε το πιο meme-worthy σχόλιο και συνεχίζουν. Γιατί αν δεν μπορείς να σώσεις τον κόσμο, τουλάχιστον πες κάτι που θα μείνει.
Συντάκτης: Ιωάννης Μουζάκης
