

Τους ανθρώπους από τη φύση μας, μας ιντριγκάρει πάρα πολύ όταν μας αναφέρουν ότι κάτι δεν μπορούμε να το καταφέρουμε, με το πιο τρανταχτό παράδειγμα τον σερβιτόρο που μας λέει ότι είναι πολλά αυτά που πήραμε κι αν είμαστε σίγουροι για ό,τι έχουμε παραγγείλει. Τότε, είναι σαν να ξεκλειδώνουμε μια έξτρα υπερδύναμη από το εσωτερικό μας σεντούκι προκειμένου να καταφέρουμε την επερχόμενη δοκιμασία. Σήμερα, πάνω στη θεωρία αυτή, θα διαβάσεις για ένα δωμάτιο που ίσως ξέρεις ότι υπάρχει, ή έστω ρε παιδί μου το έχεις φανταστεί, αν δεν το έχεις συζητήσει με την παρέα σου. Ο λόγος για το πιο ήσυχο δωμάτιο του κόσμου, που μπορεί να σου βάλει δύσκολα, μιας και το ρεκόρ παραμονής σε αυτό είναι 45 λεπτά- αφού η σιωπή κυριολεκτικά δεν αντέχεται. Στο πρώτο άκουσμα, το μυαλό σου σού ψιθυρίζει ότι είναι ευκολάκι, αλλά μετά από αυτό το άρθρο ίσως αρχίσεις να το ξανασκέφτεσαι.
Το συγκεκριμένο δωμάτιο βρίσκεται στα Orfield Laboratories στη Μινεσότα (στο Αμέρικα για εσένα αδερφέ) και χαρακτηρίζεται ως πιο ήσυχο κι από την απόλυτη απομόνωση που παρουσιάζεται στις ταινίες, αφού από πολλούς ειδικούς αναφέρεται κι ως ένας απόλυτα ανηχοϊκός θάλαμος. Με άλλα λόγια, αυτός ο χώρος απορροφά σχεδόν όλους τους ήχους, χωρίς να υπάρχει αντήχηση ή εξωτερικοί θόρυβοι. Για εσένα, τον λάτρη της φυσικής και των μαθηματικών, μετρήσεις δείχνουν ότι το επίπεδο ησυχίας του φτάνει τα -20,35 ντεσιμπέλ, νούμερο χαμηλότερο από το όριο της ανθρώπινης ακοής!
Σίγουρα, θα έχεις την απορία αν ακούγεται τίποτα σε αυτό τον μυστήριο δωμάτιο. Η κατασκευή του εγκεφάλου έχει από κατασκευής την εξής ιδιότητα: από τη στιγμή που δεν αναγνωρίζει κάποιον εξωτερικό ήχο και προκειμένου να τον αναλύσει, ξεκινά να επικεντρώνεται στους εσωτερικούς ήχους. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα, να έχεις την ευκαιρία να ακούσεις ήχους που στην καθημερινότητα ήταν πάρα πολύ δύσκολο. Μερικοί από αυτούς είναι οι παρακάτω (να ξέρεις ότι τοποθετήθηκαν κλιμακωτά, προκειμένου το τελευταίο να είναι και το πιο τρομακτικό):
- Τους χτύπους της καρδιάς σου δυνατά και καθαρά. (Οι εμπειρίες από τα άτομα που το δοκίμασαν λένε ότι τους άκουγαν σαν τους χτύπους του λεπτού δείκτη από ρολόι τοίχου.)
- Την κίνηση των αρθρώσεών σου καθώς αλλάζεις θέση. (Εδώ κι αν ξεκινά να γίνεται matrix η φάση-είπαμε, θα το πάμε κλιμακωτά)
- Το ανοιγοκλείσιμο των ματιών σου! (Δε θεωρείς κι εσύ, ότι ξεφύγαμε ήδη;)
- Το αίμα να κυκλοφορεί στις φλέβες σου. (Ξαναδιάβασέ το προκειμένου να είσαι σίγουρος ότι δεν κάνουν πουλάκια τα μάτια σου. Πες μου, είμαι ο μόνος που ανατρίχιασε στην ιδέα ότι μπορείς να φτάσεις να αφουγκραστείς κάτι τέτοιο;)
Γιατί, όμως, κανείς δεν αντέχει παραπάνω προκειμένου να σπάσει αυτό το «στοιχειωμένο» ρεκόρ των 45 λεπτών;
Γιατί η απόλυτη ησυχία δεν είναι τόσο χαλαρωτική όσο νομίζεις. Όπως προαναφέρθηκε, ο ανθρώπινος εγκέφαλος έχει συνηθίσει να ασχολείται με και να επεξεργάζεται τα εξωτερικά ακούσματα. Χωρίς αυτά, ξεκινάει η διαδικασία της προσαρμογής στην απώλεια των ήχων που είχε συνηθίσει. Οπότε, αυτό έχει ως απόρροια το να αναζητάει ήχους από το εσωτερικό του σώματος, μερικοί από τους οποίους αναφέρθηκαν παραπάνω. Αυτή η εσωτερική ανακατάταξη όμως, μπορεί να σου προκαλέσει ψευδαισθήσεις. Πολλοί άνθρωποι αρχίζουν να νιώθουν ζάλη, αποπροσανατολισμό και πανικό. Όσο περνάει η ώρα, η αίσθηση της ισορροπίας επηρεάζεται επειδή δεν υπάρχουν ακουστικά σημεία αναφοράς, και κάποιοι αναφέρουν ότι αρχίζουν να «βλέπουν» ήχους. Τέλος, μπορεί από την ίδια σου την αναπνοή, να φτάσεις ως και στη λιποθυμία. Συνεχίζεις να θες να το δοκιμάσεις προκειμένου να βεβαιωθείς ότι δε θα άντεχες περισσότερο από αυτούς που το δοκίμασαν;
Θα ήθελα να σε πληροφορήσω ότι το ρεκόρ παραμονής στο δωμάτιο είναι μόλις 45 λεπτά, οπότε το να αντέξεις να καθίσεις μια ώρα ισοδυναμεί με το 33% παραπάνω από το ρεκόρ. Αν σου αρέσει η απόλυτη ησυχία, ίσως και να είναι μια ενδιαφέρουσα δοκιμασία, αλλά σίγουρα θα είναι κι αρκετά ζόρικη. Οι περισσότεροι, δεν αντέχουν περισσότερο από λίγα λεπτά πριν νιώσουν άβολα. Και πάμε στο δια ταύτα. Αν είχες την ευκαιρία, θα δοκίμαζες να μείνεις στο πιο ήσυχο δωμάτιο του κόσμου; Ή μήπως προτιμάς τον ήχο της καθημερινότητας κι ας γίνεται καμιά φορά βαβούρα;