Ατάκες κονσέρβες που είπαμε ή ακούσαμε και τις ανακυκλώνουμε

Ακούμε τα ίδια, πάλι και ξανά μανά απ’ την αρχή διάφορες φράσεις, να τις λένε και μετά να τις επαναλαμβάνουμε κι εμείς. Δεν είναι και λίγες αυτές οι ατάκες που μας κολλάνε στο μυαλό και τις ακούμε και τις ανακυκλώνουμε κι έτσι καταλήγουν να γίνονται και διάσημες. Το θέμα είναι ποιες είναι αυτές οι φράσεις, αυτές οι ατάκες κονσέρβες, που πέρασαν από πολλά στόματα.

Πόσες φορές έχεις πάει στο γυμναστήριο κι άκουσες τη γνωστή φράση “No pain no gain” γιατί είναι γνωστό χωρίς αυτή τη φράση δε γίνεται να αποδόσεις το εκατό τις εκατό και μετά ακούς τους άλλους που το λένε συνέχεια και λες «Δε βαριέσαι, θα την πω κι εγώ μπας και καταφέρω να βγάλω περισσότερους κοιλιακούς» και ξεκινάς κι εσύ και λες σε όλους παντού “No pain no gain”, όπου κι αν είσαι, ε να μη δείξουμε κι εμείς ότι προσπαθούμε σκληρά;

Η ατάκα που αρέσει σε όλους και κυρίως ακούγεται όταν κάνουμε καινούργιες γνωριμίες -ή καλύτερα όταν θέλουμε να κάνουμε μία καινούργια γνωριμία- και δεν υπάρχει περίπτωση να μην την έχουμε χρησιμοποιήσει έστω και μία φορά -ειδικά σε μπαράκια όταν εντοπίζουμε και κλειδώνουμε τον στόχο μας. Πάμε άνετοι και χαλαροί και ρωτάμε όλο ευγένεια «Η θέση είναι πιασμένη;» κι έτσι καταλαβαίνετε αν είναι μόνο το άτομο που ενδιαφέρεστε. Κι είναι μία φράση που ακούγεται πολύ όπως επίσης όταν ρωτάμε τον άλλον «Θα ήθελες να σε κεράσω ένα ποτό» ή «Θέλεις να χορέψουμε», που είναι και πιο ευγενικό κιόλας απ’ το να αρπάξεις τον άλλον και να χορέψετε με το ζόρι κι αν είναι και γυναίκα θα σου πει και χωρίς καμία ντροπή ότι «τη χτυπάει το παπούτσι», όπως όλες όταν θέλουν να αποφύγουν κάποιον ενοχλητικό.

Συνήθως όταν θέλουν να καταλαγιάσουν τη θλίψη και τον πόνο μας για κάτι πάντα ακούμε να μας λένε πως «Κάθε εμπόδιο για καλό» κι έτσι κάπως νιώθουμε καλύτερα ή «Όλα για κάποιο λόγο γίνονται» κι όντως έτσι είναι, αλλά όταν ακούμε αυτές τις φράσεις νιώθουμε ωραία, μας δίνουν μια μικρή δύναμη για να μπορέσουμε να συνεχίσουμε κι έτσι τη χρησιμοποιούμε κι εμείς με τη σειρά μας για να κάνουμε κι εμείς κάποιον να νιώσει καλύτερα.

«Η γλώσσα κόκαλα δεν έχει και κόκαλα τσακίζει», λένε και νευριάζω πολύ με αυτή την ατάκα γιατί προσπαθούμε να καλύψουμε ό,τι ασυναρτησία βγαίνει απ’ το στόμα μας, αλλά δυστυχώς όλοι τη χρησιμοποιούμε και πολύ συχνά τώρα τελευταία και πολλές άλλες φράσεις που χρησιμοποιούμε και ακούμε καθημερινά. Ίσως ένας λόγος που ανακυκλώνουμε αυτές τις ατάκες, είναι επειδή ηχητικά ακούγονται ευχάριστα, είτε δυσάρεστα κι ο εγκέφαλος μας τις αποθηκεύει πιο εύκολα.

«Κάλλιο αργά παρά ποτέ». Κι είναι γνωστό ότι είναι προτιμότερο να κάνεις κάτι την τελευταία στιγμή από καθόλου. «Όσο πιο γρήγορα τόσο πιο καλά», αν κι εξαρτάται ανάλογα για τι περίπτωση μιλάμε. «Άντε στο διάολο» -αγαπημένο! «Όταν θέλεις τα πολλά, χάνεις και τα λίγα», αν και δεν είναι κακό να προσπαθείς για περισσότερα σε αυτή τη ζωή, τώρα που το λέμε, καθόλου κακό δεν είναι διότι πρέπει να προσπαθούμε για περισσότερα.

Αυτές κι άλλες τόσες ατάκες που όλοι είπαμε, ακούσαμε, θα ξαναπούμε και θα ξανακούσουμε.