Αυτό που υποψιάζεσαι σου καταστρέφει το μυαλό

Τις περισσότερες φορές καταλήγεις να κάνεις τα πράγματα με τον πιο δύσκολο τρόπο, που μπορεί να υπάρχει. Άσχετα αν ξέρεις πώς να το κάνεις εύκολα και γρήγορα. Εσύ κολλάς εκεί και συνεχίζεις ακάθεκτος. Ίσως είναι από τη φύση μας να θέλουμε να κυνηγάμε τα δύσκολα για να μπορέσουμε να νιώσουμε πιο γεμάτοι, όταν στο τέλος τα καταφέρουμε. Γενικά, όμως, μας αρέσει να παιδευόμαστε και το κάνουμε σε σημείο που αρχίζει όλο αυτό και μας τρώει την ψυχή. Είμαστε γενικά περίεργα όντα. Τα πιο περίεργα που υπάρχουν στο σύμπαν αυτό.

Μια μέρα κάπου διάβασα κάτι που που έκανε πολλή εντύπωση. Πως το μυαλό μας είναι ήσυχο και δεν ασχολείται με πράγματα που ήδη ξέρει και τα έχει επιβεβαιώσει, αλλά βασανίζεται με όλα εκείνα που υποψιάζεται. Όντως όλη αυτή η σκέψη ισχύει και μάλιστα σε πολύ μεγάλο βαθμό. Σκέψου μόνο πόσο πολύ δίκιο είχε αυτός που το σκέφτηκε.

Πόσες φορές κάθεσαι κι αναλύεις διάφορα στη ζωή σου, γεγονότα, ανθρώπους και καταστάσεις. Όχι διότι δεν έχεις κάτι να κάνεις, αλλά επειδή όλο αυτό που συμβαίνει δεν ξέρεις τι είναι και σε βασανίζει. Αναλύεις και ξανά αναλύεις και σκέφτεσαι και ξανά και πάλι απ’ την αρχή. Ένας κύκλος που δεν κλείνει ποτέ, άλλα συνεχίζει και σου βασανίζει το μυαλό.

Αν ήδη ήξερες απ’ την αρχή πώς είναι τα πράγματα δε θα σε ενδιέφερε. Αν ήξερες για εκείνο το άτομο που σου έχει φάει το μυαλό, αν σε θέλει ή όχι, αν ενδιαφέρεται ή αν δεν του καίγεται καρφί, όλα θα ήταν εύκολα και δε θα χρειαζόταν να κάνεις σβούρες όλη νύχτα στο κρεβάτι σου. Αν ήξερες απ’ την αρχή τι θέλεις και τι όχι, αν ήξερες αν πράττεις ορθά ή λανθασμένα, δε θα έμενες ξάγρυπνος μέχρι αργά.

Μην ανησυχείς, δεν κάνεις κάτι λάθος, είναι από τη φύση σου να θέλεις να ξέρεις τα πάντα. Ως άνθρωπος μπορείς και σκέφτεσαι κι έχεις βούληση. Πρώτα θα σκεφτείς κάτι πάρα πολύ και μετά θα το κάνεις πράξη. Είναι πολύ σημαντικό για σένα να φιλοσοφείς κάτι και μετά να ενεργείς. Η άγνοια είναι κάτι που δεν αρέσει σε κανέναν. Γι’ αυτό και σε βασανίζει τόσο πολύ όταν υποψιάζεσαι κάτι, αλλά δεν ξέρεις αν ισχύει. Είναι τόσο τρομερή αυτή η άγνοια που δεν την αντέχεις. Προσπαθείς συνέχεια να σχεδιάσεις το μέλλον κι έτσι ξεχνάς να ζεις το τώρα. Αυτή η υποψία ότι τα πράγματα δε θα πάνε όπως τα θέλεις, σε καταστρέφει.

Σου κατατρώει το μυαλό να κάνεις συνέχεια υποθέσεις, χωρίς καμία βασιμότητα. Δεν μπορείς να το διαχειριστείς και καταλήγεις να περιπλέκεις ακόμη πιο πολύ τις καταστάσεις και να μαυρίζεις το μυαλό σου. Προσπαθείς να σκεφτείς και να ξανασκεφτείς κάθε κίνηση, κάθε στιγμή. Συγκεκριμένες λέξεις, πράγματα που είπες και σου είπαν, μήπως καταφέρεις και βρεις κάποια άκρη. Υποψιάζεσαι και κάνεις υποθέσεις ότι εκείνο μπορεί να ήταν κάτι άλλο. Πως αυτά που σου είπε ή έκανε είχαν κρυμμένα μηνύματα. Δεν εννοούσε αυτό που νόμισες και βασανίζεσαι άδικα.

Προσπάθησε να αφήσεις για μία φορά όλη αυτή την άγνοια που σε βασανίζει και σε καταβάλλει κι άφησε τα πράγματα να κυλήσουν από μόνα τους. Μη χαλάς όλη αυτή τη μαγεία που υπάρχει γύρω σου. Μην προσπαθείς να τα μάθεις όλα, θα δεις είναι πιο ενδιαφέρον. Σταμάτα να υποψιάζεσαι και να υποθέτεις διάφορα, δε βλέπεις ότι σου καταστρέφει όλα αυτά που έχεις τώρα; Κι αν στο κάτω-κάτω θέλεις να μάθεις και να σιγουρευτείς γι αυτό που σε τρώει, απλά πήγαινε και ρώτα, στο χέρι σου είναι.