Είναι πιο ωραίο να ανακαλύπτεις τον άλλο σιγά-σιγά

Η καθημερινότητά μας, συνήθως περνάει με γρήγορους ρυθμούς. Όλες οι δραστηριότητές μας πραγματοποιούνται με πολύ γρήγορους ρυθμούς, για να μπορέσουμε έτσι να κερδίσουμε λίγο χρόνο παραπάνω και να αντεπεξέλθουμε, σε όλα εκείνα που μας υποχρεώνουν. Έτσι, αυτή η συνήθεια ενσωματώνεται και γίνεται ένα με τον εαυτό μας. Από εκείνη τη στιγμή τα πάντα γίνονται γρήγορα, αστραπιαία.

Η ώρα του δείπνου μας. Η ώρα που κάνουμε μπάνιο. Όταν περπατάμε. Όταν μιλάμε. Όταν διασκεδάζουμε. Ακόμη κι όταν κοιμόμαστε. Τα πάντα περνάνε στο λεπτό, τόσο γρήγορα χωρίς καν να το καταλάβουμε. Πιστεύουμε πως αυτός είναι ο καλύτερος τρόπος για να κερδίσουμε χρόνο, αλλά το αντίθετο πετυχαίνουμε.

Χάνουμε το νόημα κι εν τέλει δε κάνουμε τίποτα από αυτά που μας αρέσουν, στον χρόνο που υποτίθεται, κρατήσαμε και παλέψαμε τόσο πολύ για να τον αποκτήσουμε.

Έτσι γίνεται και με τους ανθρώπους. Προσπαθείς να τους μάθεις γρήγορα και έτσι να χάνεις την ουσία που μπορεί να κρύβει ο καθένας ξεχωριστά. Νομίζεις πως μέσα σε μία μέρα θα καταφέρεις να γνωριστείς με κάποιον και να καλλιεργήσεις τα κατάλληλα συναισθήματα για εκείνον που έχεις απέναντί σου. Αλλά κάτι λάθος σου είπαν. Διότι δεν μπορείς να γνωρίσεις έναν άνθρωπο σε λίγες στιγμές και δεν είναι καθόλου ενδιαφέρον να ξεκλειδώσεις τον χαρακτήρα κάποιου μέσα σε λίγες ώρες ή μέρες.

Ο καθένας είναι ξεχωριστός, με τα δικά του ταλέντα, τα άσχημα και τα όμορφα. Είναι αυτά που τον περιβάλουν και τον κάνουν τον άνθρωπο που είναι. Είναι αυτός που είναι κι εσύ πρέπει να τον ξετυλίξεις, αργά και με προσοχή όπως εκείνα τα παιχνίδια με το ωραίο περιτύλιγμα που σου άρεσε πολύ και τα άνοιγες με προσοχή για να μην τα χαλάσεις.

Ο καθένας αξίζει ιδιαίτερη προσοχή. Είναι πολύ πιο ενδιαφέρον να να ανακαλύπτεις τον άλλο σιγά-σιγά. Να ξεκλειδώνεις όλα εκείνα τα κρυφά του σημεία με υπομονή. Να κρατάς αυτή τη μαγεία και την αγωνία, να μην είσαι βιαστικός. Να περιμένεις την επόμενη φορά για να συναντηθείς μαζί με εκείνο το άτομο για να μάθεις περισσότερα γι’ αυτό. Να κάνεις μικρά και σταθερά βήματα. Άσε το μυστήριο της γνωριμίας να εξελιχθεί ομαλά και θα δεις πως δε θα χάσεις.

Προσπάθησε να είσαι διακριτικός και θα δεις πως θα μάθεις τον χαρακτήρα του άλλου πολύ καλύτερα. Θα μαθαίνεις πράγματα γι’ αυτόν που έχεις απέναντί σου και θα εκπλαγείς ευχάριστα με το πόσα έχει να σου προσφέρει αυτό το άτομο. Το να διαβάζεις κάποιον αργά και σταθερά σαν ένα βιβλίο, όπως κι εκείνος εσένα, είναι ό,τι καλύτερο.

Με αυτόν τον τρόπο, του δίνεις περισσότερη βάση και τον κάνεις να νιώθει μοναδικός. Μπορείς έτσι να διακρίνεις την ουσία κι όχι την επιφάνεια κάποιου. Να δίνεις βάση σε αυτά που σου λέει και κάνει για να μπορέσεις να καταλάβεις τον χαρακτήρα του. Μη βιάζεσαι.  Η βιασύνη δεν ωφελεί σε κάτι. Με το να βιάζεσαι χάνεις το ενδιαφέρον.

Είναι η πιο όμορφη εμπειρία να γνωρίζεις άτομα και να τα μαθαίνεις. Να βλέπεις αυτό που πραγματικά είναι κι όχι αυτό που φαίνονται. Να τους ξεδιπλώνεις αργά και να ενθουσιάζεσαι με όλα εκείνα που έχουν να σου δείξουν. Με αργά και σταθερά βήματα για να μπορέσεις κι εσύ να δώσεις την ευκαιρία και σε εκείνους,  αλλά κυρίως σε σένα να μην κοιτάς ρηχά, αλλά να έχεις μία πιο ουσιώδη εντύπωση για τους ανθρώπους που γνωρίζεις και έχεις δίπλα σου.

Ναι, η ζωή περνάει γρήγορα, αλλά αυτό δε σημαίνει πως θα την αφήσεις να περάσει αστραπιαία από μπροστά σου, χωρίς να κάνεις τίποτα.