Έναν ξεροκέφαλο θα τον ερωτευτείς ή θα τον μισήσεις

Ο κάθε άνθρωπος είναι μοναδικός. Κανένας δεν είναι ίδιος. Όλοι διαφέρουν κι όλοι έχουν εκείνα τα ξεχωριστά χαρίσματα που τους κάνουν διαφορετικούς. Αυτά τα ξεχωριστά σε ελκύουν κιόλας στον άλλον. Είναι εκείνα τα μοναδικά που τον κάνουν να μοιάζει αλλιώτικος στα μάτια σου. Μπορεί να είναι ο τρόπος ομιλίας του. Η καλή του η καρδιά, τα νεύρα του, η αγαρμποσύνη του. Όλα εκείνα τα καλά αλλά και τα άσχημα που έχει κάποιος και σε κάνουν να τον λατρεύεις με όλο σου το είναι.

Υπάρχουν όμως και μερικά άτομα που ανήκουν σε μια κατηγορία διαφορετική, μια κατηγορία που χρειάζεται λίγο περισσότερο προσοχή. Αναφέρομαι σε εκείνους τους ανθρώπους που ποτέ δεν πρόκειται να σε ακούσουν, ό,τι και να τους πεις, θα κάνουν μόνο αυτό που θέλουν. Ναι, είναι εκείνα τα ξεροκέφαλα άτομα που ότι και να βάλουν σαν στόχο θα το πετύχουν, μόνο και μόνο για να σου αποδείξουν πως όλα μπορούν να τα κάνουν.

Μπορεί εσύ να λες άσπρο, αλλά αυτοί θα λένε πεισματικά μαύρο. Εκεί είναι που εσύ βρίσκεσαι πάνω σε μια λεπτή γραμμή και δεν μπορείς να καταλάβεις πώς απ’ το ένα άκρο σε πηγαίνει στο άλλο μέσα σε δευτερόλεπτα. Δεν μπορείς να καταλάβεις πόσο εύκολα μπορείς να ερωτευτείς και να μισήσεις ταυτόχρονα έναν τόσο ξεροκέφαλο άνθρωπο.

Αλλά εκεί είναι που την πατάς, γιατί όλη αυτή η ξεροκεφαλιά τους είναι που σε τραβάει σαν μαγνήτης. Όλη αυτή η αποφασιστικότητα, τους ανεβάζει αυτόματα στα μάτια σου και σε κάνει να τους θέλεις πιο πολύ. Αυτό το πείσμα τους, όταν τους λες πως δεν μπορούν να κάνουν κάτι και σε κοιτάνε με ύφος που σου λέει «απλά παρακολούθησε». Αυτή η ανεπανάληπτη γοητεία τους που σε κάνει να τους ερωτευτείς μέσα σε δευτερόλεπτα, διότι σου αποδεικνύουν ότι δεν υπάρχει τίποτα σε αυτόν τον κόσμο που δεν μπορούν να το πραγματοποιήσουν. Είναι κάτι σαν ευχή για αυτούς, να μπορούν τόσο εύκολα να γίνουν ερωτεύσιμοι.

Μπορεί να είναι ευχή αυτή η ξεροκεφαλιά τους αλλά αυτόματα γίνεται και κατάρα. Διότι εκεί που είσαι τρελά ερωτευμένος μαζί τους, μέσα σε λίγα λεπτά μπορεί να τους μισήσεις. Όλο αυτό το πείσμα τους που στην αρχή φαινόταν γοητευτικό, αρχίζει και βγαίνει εκτός ορίων. Καταλήγει κουραστικό όταν δε θέλουν να ακούσουν ούτε τα σωστά πράγματα που ίσως έχεις να τους πεις.  Όταν σε καθετί που λες, σου πηγαίνουν κόντρα μόνο και μόνο για να βγουν από πάνω.

Έτσι εσύ ξεκινάς να χάνεις τον εαυτό σου και να αναγκάζεσαι να πηγαίνεις με τα νερά τους μόνο και μόνο γιατί δε θέλεις να ακούσεις την γκρίνια τους και δε θέλεις να φτάσει σε λογομαχία μαζί τους επειδή δεν μπορούν να ακούσουν έστω και μία φορά τι έχεις να τους πεις. Εκεί είναι που μπερδεύεσαι και δεν ξέρεις τι στάση να κρατήσεις. Απ’ τη μία θέλεις να τους κλείσεις στην αγκαλιά σου και να μην τους αφήσεις πότε να φύγουν κι απ’ την άλλη θέλεις απεγνωσμένα να τους σπάσεις στο ξύλο. Ειδικά αυτό το δίλημμα γίνεται ακόμη μεγαλύτερο όταν αυτό το άτομο είναι ο άνθρωπός σου, κι εκεί τα πράγματα γίνονται ακόμα πιο ζόρικα.

Τελικά τι να τους κάνεις, έτσι είναι και δεν αλλάζουν. Εσύ θα συνεχίσεις να απορείς πόσο εύκολα μπορείς να νιώσεις έρωτα και μίσος για τον ίδιο άνθρωπο, αυτόν τον ξεροκέφαλο.