Τι είναι ευτυχία; Ξέρετε; Ούτε εγώ. Αλλά ποιος μπορεί να ξέρει με σιγουριά; Η ευτυχία είναι κάτι το απροσδιόριστο, είναι κάτι όχι δύσκολο, απλώς κάπως περίπλοκο, εμείς το κάνουμε πιο περίπλοκο, τόσο περίπλοκο που καταλήγουμε να πνιγόμαστε σε μία κουταλιά νερό, κυριολεκτικά. Συνήθως κάνουμε το λάθος και την ψάχνουμε τόσο πολύ, την κυνηγάμε ενώ είναι πολύ πιο κοντά απ’ όσο νομίζουμε. Ανησυχούμε τόσο πολύ, ενώ ξέρουμε πολύ καλά πως στην ευτυχία δε χωράνε ανησυχίες.

Διάβασα τυχαία μια μέρα ένα στιχάκι που έλεγε πως «η ευτυχία είναι σαν ένα φιλί, πρέπει να το δώσεις για να το απολαύσεις» κι όντως αν το καλοσκεφτούμε, βγάζει νόημα. Το φιλί για να το νιώσεις πρέπει να το δώσεις, να το απολαύσεις, να ανατριχιάσει όλο σου το σώμα, να σφιχτεί το στομάχι σου, να ζωγραφιστεί η ευτυχία στο χαμόγελό σου κάθε φορά που θα το δίνεις.

Έτσι γίνεται και με την ευτυχία πρέπει να τη δώσεις, να την προσφέρεις. Να είσαι έτοιμος να την προσφέρεις χωρίς δεύτερη σκέψη, απλόχερα. Σκεφτείτε τα μικρά παιδιά που πάντα δίνουν με τόση χαρά και πάντα είναι πρόθυμα να προσφέρουν τα παιχνίδια τους, το φαγητό τους και το καλύτερο είναι πως δεν περιμένουν να πάρουν κάτι σαν αντάλλαγμα, διότι ξέρουν πως αργά ή γρήγορα θα έρθει από μόνο του.

Μόνο όταν προσφέρεις μπορείς να νιώσεις κι εσύ πόσο γλυκιά είναι, πόσο όμορφη και πώς καταφέρνει πάντα να έρχεται από εκεί που δεν το περιμένεις. Είναι πιο κοντά απ’ όσο νομίζεις και φαντάζεσαι. Είναι σ’ όλα εκείνα τα απλά πράγματα, τα καθημερινά που υπάρχουν στη ζωή σου. Σε μια καλημέρα, που μπορεί ν’ αλλάξει όλη σου την ημέρα, σ’ ένα χαμόγελο, σε μία αγκαλιά, σ’ όλα εκείνα τα πράγματα που δεν κοστίζουν τίποτα. Να τα προσφέρεις! Για ποιο λόγο να μην το κάνεις; Δε θα χάσεις κάτι, ίσα-ίσα που θα κερδίσεις.

Η ευτυχία βρίσκεται μέσα σου, διότι αν δεν υπάρχει εκεί, τότε δε θα μπορέσεις πουθενά αλλού στον κόσμο να τη βρεις. Γιατί μόνο τότε θα μπορέσεις να τη νιώσεις κι εσύ, να γεμίσει όλο σου το είναι, μέχρι να φτάσει στο σημείο να μη χωράει και να αρχίσει να ξεχειλίζει απ’ τα μάτια σου, το στόμα σου, τη συμπεριφορά σου και το χαρακτήρα σου, μέχρι ολόκληρο το είναι σου ν’ αποτελεί την ευτυχία που εσύ αναζητούσες τόσο καιρό. Όλα από εμάς τους ίδιους ξεκινάνε, γι’ αυτό κι όταν δίνουμε, το μέσα μας μεγαλώνει κι έτσι έχουμε χώρο για ακόμη περισσότερη ευτυχία.

Όντως, πολλές φορές η ευτυχία κρύβεται, της αρέσει να παίζει κρυφτό. Όχι για να σε παιδέψει, αλλά για να καταλάβεις πως ίσως ψάχνεις στα λάθος μέρη, ότι μάτια μου πρέπει να κοιτάς λίγο πιο καθαρά, χωρίς εγωισμούς κι όχι πολύ μακριά, αλλά κάτω απ’ τη μύτη σου, γιατί εκεί της αρέσει να πηγαίνει και να κάθεται για να μπορέσει, να σου δείξει ότι πάλι λάθος κοιτάς, πάλι βάζεις κουρτίνα στα μάτια σου.

Σταμάτα να περιπλέκεις τα πράγματα, να δημιουργείς μέσα στο μυαλό σου χάος γιατί στο κάτω-κάτω η ευτυχία όντως κρύβεται σ’ ένα φιλί. Μη μου πείτε πως δεν είναι ευτυχία να φιλάς εκείνον που η καρδιά σου λαχταρά και να ταξιδεύεις μόνο μ’ ένα φιλί; Και πού να ξέραμε τι μπορεί να κάνει ένα φιλί! Όλη μέρα θα φιλιόμασταν. Όχι;

Φωνάζει και σου λέει εδώ είμαι και δε θέλει πολλά, βασικά δε θέλει σχεδόν τίποτα. Αυτό που θέλει μονάχα είναι το κουράγιο να την αποδεχθείς και μια αγνή καρδιά για να μπορέσεις να τη δεις.

 

Συντάκτης: Σταυρούλα Τζουβάνη
Επιμέλεια κειμένου: Αναστασία Νάννου