Υπάρχουν άπειρες φορές που για τον έναν ή για τον άλλο λόγο, βρεθήκαμε μέσα σ’ έναν καβγά. Ήταν ένας απλός καβγάς, ένας καβγάς όπου ανέβηκε το αίμα στο κεφάλι μας, κάποιες διαφωνίες που μας έκαναν να βγούμε απ’ τα ρούχα μας, αλλά κι εκείνες που ήταν ανούσιες και χαζές.
Μπορεί να ήρθαμε σε αντιπαράθεση με κάποιο μέλος της οικογένειάς μας, με το ταίρι μας ή με τους φίλους μας, αυτό μας στεναχώρησε πολύ, ότι φτάσαμε δηλαδή στο σημείο να μαλώνουμε άσχημα. Αλλά το πρόβλημα δεν είναι ότι διαφωνήσαμε με κάποιο αγαπημένο μας πρόσωπο, αλλά ότι θέλαμε να έχουμε εμείς την τελευταία κουβέντα πριν το τέλος αυτού του καβγά.
Δεν είμαστε εκείνοι οι τύποι που θέλουν να μπλέκουν σε καβγάδες, μόνο και μόνο επειδή τους αρέσει να τσακώνονται με τους άλλους, ίσα-ίσα είμαστε ήσυχοι άνθρωποι, αλλά όταν θα πρέπει να υπερασπιστούμε τη γνώμη μας, θα βγάλουμε νύχια και θα γίνουμε πολύ απαιτητικοί, ώστε να μπορέσουμε να περάσουμε στους άλλους αυτό που ακριβώς θέλουμε.
Σε περίπτωση που ο άλλος μας αντεπιτεθεί για να αποδείξει ότι ίσως έχει αυτός δίκιο, θα του αποδείξουμε ότι κάνει λάθος, διότι είμαστε αυτοί που πάντα θα θέλουμε να νικάμε σ’ έναν καβγά.
Έχετε το ελεύθερο να μας αποκαλέσετε εγωιστές, ισχυρογνώμονες και ξεροκέφαλους, αν θέλετε, δε θα το αρνηθούμε σε καμία περίπτωση. Ναι, είμαστε αυτοί που είμαστε και θέλουμε να σέβονται τη γνώμη μας, αυτό είναι και το νόημα να θέλουμε να λέμε πάντα την τελευταία λέξη.
Η ξεροκεφαλιά μας κάνει να μην ακούμε κανέναν, μας κάνει αμετάκλητους σε μερικά ζητήματα και σε συνδυασμό με τον εγωισμό μας γινόμαστε πολύ δύσκολα συζητήσιμοι. Καταλήγουμε να τσακωνόμαστε και να λογομαχούμε με δικούς μας ανθρώπους, για τον απλούστατο λόγο ότι θέλουμε να έχουμε πάντα την τελευταία κουβέντα και δεν κάνουμε ποτέ πίσω, που τις περισσότερες φορές είναι σωστό και προτιμότερο απ’ το να μαλώνουμε σαν μικρά παιδιά.
Σ’ έναν καυγά, μόλις δούμε πως τα πράγματα δεν τείνουν και τόσο προς τη δική μας μεριά, αρχίζουμε να επιχειρηματολογούμε σκληρά, ώστε ν’ αλλάξουμε την τροπή του. Μπορούμε να καθίσουμε με τις ώρες να μαλώνουμε με κάποιον, μόνο και μόνο για να είμαστε αυτοί που θα βγουν από πάνω, αυτοί που θα πουν την καταλυτική φράση για να τελειώσει μία διαφωνία. Δε θα δεχθούμε να μας την πουν ποτέ και θα κάνουμε τα πάντα για να είμαστε εμείς αυτοί που θα υπερισχύσουν.
Περιπτώσεις που θα είμαστε έξω φρενών, τα νεύρα μας θα έχουν χτυπήσει κόκκινο, ακόμη και τότε που μέσα μας ευχόμαστε να σταματήσει όλος αυτός ο χαμός που προήλθε απ’ τον καβγά, δεν πρόκειται να σταματήσουμε αν δεν είμαστε εκείνοι που θα πουν κάτι το οποίο ο συνομιλητής μας θα το θυμάται μία ζωή και θα ξανασκεφτεί πάρα πολύ, αν θα μαλώσει μαζί μας.
Είμαστε αυτό το είδος των ανθρώπων που θέλουμε να έχουμε το πάνω χέρι σε όλα ακόμη και στις λογομαχίες μας. Δε θα κάνουμε εύκολα πίσω, μέχρι να σας αποδείξουμε ότι έχουμε δίκιο, ακόμα και σε περιπτώσεις που δεν έχουμε. Αλλά τι να κάνουμε; Έτσι είμαστε, θέλουμε να έχουμε πάντα τον τελευταίο λόγο για όλα.
Επιμέλεια κειμένου Σταυρούλας Τζουβάνη: Νάννου Αναστασία.
Συντάκτης: Σταυρούλα Τζουβάνη
