Πώς νιώθουν τα παιδιά όταν η οικογένεια μετακομίζει συνεχώς λόγω δουλειάς;

Η επαγγελματική σταδιοδρομία είναι κάτι που απασχολεί τον άνθρωπο από πολύ μικρό. Όλοι κάνουν όνειρα και με περηφάνια πάντα λένε, τι θα ήθελαν να γίνουν όταν μεγαλώσουν. Πολλές φορές αυτές οι φιλοδοξίες αλλάζουν στην πορεία κι εκεί συμβάλλουν πάρα πολλοί παράγοντες.

Θα έχετε ακούσει πολλές φορές να λένε πως η ζωή είναι γεμάτη αποφάσεις και κάποιες είναι πολύ δύσκολες για να παρθούν. Θα έχετε ακούσει να λένε ότι το να έχεις παιδιά και ν’ ακολουθείς κι επαγγελματική καριέρα ταυτόχρονα είναι δύσκολο. Ή θ’ ασχοληθείς με το ένα ή με το άλλο. Υπάρχουν όμως κι αυτοί που τα καταφέρνουν εξίσου καλά και στους δύο τομείς.

Τι γίνεται όμως όταν η δουλειά σου απαιτεί να φεύγεις συχνά ή να κάνεις μακρινά ταξίδια; Ταξίδια που απαιτούν να μένεις σ’ ένα μέρος για μεγάλο χρονικό διάστημα. Αυτό δεν αποτελεί κάποιο πρόβλημα για ένα άτομο όταν είναι μόνο του. Αλλά τι γίνεται όταν από εσένα εξαρτάται μια οικογένεια ολόκληρη; Όταν έχεις δημιουργήσει μια οικογένεια και παιδιά που για εκείνα είσαι το στήριγμα, το πρότυπό τους, ο κόσμος ολόκληρος;

Εκεί τα πράγματα δυσκολεύουν, παίρνουν άλλη τροπή κι οι αποφάσεις πρέπει να είναι μετρημένες και να τις έχεις σκεφτεί πολύ καλά. Σίγουρα δεν υπάρχει περίπτωση ν’ αφήσεις τη δουλειά σου, διότι εκεί καταλήγεις σ’ άλλο άκρο και σ’ ένα μεγαλύτερο πρόβλημα, που είναι η επιβίωση.

Γι’ αυτό με κάθε επαγγελματική αλλαγή, η οικογένεια είναι η πρώτη που θα επηρεαστεί. Είναι προφανές πως για εσάς αποτελεί μεγάλη αλλαγή, αλλά σκεφτείτε τα παιδιά. Πώς νιώθουν εκείνα μ’ αυτές τις αλλαγές στη ζωή τους; Τα παιδιά είναι αθώα πλάσματα σαν σφουγγάρια. Ό,τι και να τους διδάξεις θα το απορροφήσουν αμέσως και θα το εντάξουν στην προσωπικότητά τους.

Οπότε σκεφτείτε πώς νιώθουν αυτά τα πλάσματα όταν εκεί που κάνουν μεγάλες προσπάθειες να προσαρμοστούν σε μια κατάσταση στη ζωή, όλα ξαφνικά αλλάζουν. Τα παιδιά πάντα είναι σοφά και διαλέγουν τα πάντα με πολύ προσοχή.

Όταν αυτά τα παιδιά κάνουν νέες γνωριμίες και φίλους, είναι πολύ σημαντικό γι’ αυτά, να βρουν άλλα παιδάκια που να κουμπώνουν με τη δική τους προσωπικότητα. Όταν ξαφνικά πρέπει ν’ αλλάξουν τους φίλους τους, τη γειτονιά τους, την πόλη τους κι οτιδήποτε αυτά αγαπάνε, είναι δύσκολο να προσαρμοστούν σε κάτι νέο.

Όλες αυτές οι ξαφνικές εξελίξεις τα οδηγούν στο να προσαρμόζονται πολύ δύσκολα στα καινούργια δεδομένα. Να κλείνονται στον εαυτό τους πολλές φορές και να μην μπορούν εύκολα να κάνουν φίλους. Όχι επειδή δε θέλουν, αλλά γιατί μέσα τους έχει περάσει ο φόβος πως θα τους χάσουν πολύ σύντομα. Το να τα αφήσεις όμως πίσω, στην ευθύνη της γιαγιάς ή του παππού, έχει κι αυτό τ’ αρνητικά του.

Πάντα τα παιδιά πρέπει να είναι κοντά με τους γονείς, για να μπορούν να καταλαβαίνουν και να νιώθουν αυτή τη σύνδεση που υπάρχει. Αυτή η σχέση μεταξύ παιδιού και γονιού είναι πολύτιμη. Όταν αυτή η σχέση αρχίζει και φθείρεται, τότε το παιδί έχει ανησυχίες κι αμφισβητεί ποιος πραγματικά παίζει το ρόλο αυτό. Ειδικά όταν τα παιδιά βρίσκονται σε μικρή ηλικία, όπου η οικογένεια κι οι γονείς του αποτελούν την κύρια πηγή, τη βάση για να μπορέσει να εξελιχθεί στη μετέπειτα ζωή του.

Το ν’ αρνηθείς μια επαγγελματική πρόταση, σίγουρα δεν είναι λύση. Τα παιδιά είναι εύθραυστα κι απαιτείται μεγάλη προσοχή σ’ ό,τι τα αφορά. Αν ξέρεις πώς να τα διαχειριστείς κι αν τους δώσεις όλη την αγάπη σου, όλα τα άλλα είναι μικρές λεπτομέρειες.

Γιατί μην ξεχνάς όλοι αγάπη θέλουμε, πόσο μάλλον αυτά τα μικρά πλάσματα που είναι φτιαγμένα από αγάπη.