Δεν καταλαβαίνει ή δεν πολυκαίγεται να καταλάβει;

Η ιστορία αρχίζει απ’ το φλερτ. Εκεί που καταλαβαίνεις πως το άτομο απέναντί σου σε ελκύει κι αποφασίζεις να ενδώσεις. Καθώς γνωρίζεις πως το φλερτ δεν είναι απλή υπόθεση και πως χρειάζεται άπειρες ώρες πρακτικής, πολλή μελέτη και φυσικά να έχεις φάει τα μούτρα σου τουλάχιστον μία φορά, αρχίζεις να θεωρείς πως έχεις βρει την σωστή αναλογία και δίνεσαι στη μάχη.

Πλησιάζεις το υποψήφιο θήραμα κι αρχίζεις τις τακτικές σου. Βλέμματα που θα κρατάνε λίγα δευτερόλεπτα παραπάνω, υπονοούμενα πιο φανερά κι από πέσιμο στην ψύχρα, γλώσσα του σώματος στο ζενίθ της και τα σχετικά, ό,τι έχεις μάθει δηλαδή απ’ την εμπειρία σου πως περνάει ξεκάθαρα το μήνυμα.

Κι εκεί που έχεις φτάσει σε σημείο να έχεις δώσει ρεσιτάλ πάνω σε πρώτο ρόλο με οσκαρική ερμηνεία, δε βλέπεις καμία απολύτως ανταπόκριση. Όχι, δεν είναι απόρριψη, σε καμία περίπτωση δε μοιάζει, ούτε φαίνεται να είναι δεσμευμένο το άτομο, καμία σχέση. Απλά συνεχίζει να βλέπει τα πράγματα άκρως αντίθετα. Στον κόσμο του, ένα πράγμα, αν έχεις ακουστά.

Εδώ ίσως να αρχίσεις να ψυλλιάζεσαι ότι η υπόθεση από κάπου μπάζει κι ότι το θήραμά σου δεν έχει την παραμικρή ιδέα πως εσύ τόση ώρα προσπαθείς να το προσεγγίσεις. Και μάντεψε πώς πάει από εδώ και πέρα… Τώρα αρχίζουν τα καλά!

Μπορεί στην αρχή να μπαίνεις δυναμικά, με την νοοτροπία της προσπάθειας, γιατί μέσα στο μυαλό σου τίποτα δεν είναι πραγματικά ακατόρθωτο. Και θα προσπαθήσεις μία, σίγουρα δυο, άντε, τρεις γιατί έχεις κι όρεξη κι υπομονή, άντε, τέσσερις κι ας στείλεις εσύ ένα παραπάνω μήνυμα. Στις πέντε καταλαβαίνουμε κι οι πιο αγαθοί ότι τα περιθώρια στενεύουν.

Δε λέει να το καταλάβει. Είδος τόσο σπάνιο που δηλώνει υπό εξαφάνιση, ωστόσο υπάρχει και θεωρεί ότι οι καφέδες που κανονίζεις μέχρι τώρα με κοινές παρέες είναι απλά γιατί δέσατε σαν άτομα.

Έλα όμως που η υπομονή εξαντλείται, γιατί δε μας περισσεύει κιόλας, αυτό είναι το μόνο σίγουρο. Και κάπου εδώ σκάει το δίλημμα: είτε το λες ξεκάθαρα κι ό,τι γίνει έγινε ή ρίχνεις μαύρη πέτρα πίσω σου κι ας πάει στο καλό. Τι είναι καλύτερο;

Η πρώτη επιλογή μπορεί να φαντάζει πολύ σωστή κι εξηγημένη, καθώς σίγουρα δείχνει ποιος έχει τα κότσια εδώ μέσα. Απ’ την άλλη όμως κάτι που δικαίως σε απασχολεί είναι αν βγάζοντάς το στη φόρα το θήραμά σου –που σε αυτήν την τροπή της ιστορίας μετατρέπεται σε θύτη– ενδώσει επειδή όντως θέλει ή επειδή δεν τον χαλάει κιόλας, τελικά.

Αρχίζεις να σκέφτεσαι γιατί έπρεπε αρχικά να βγεις έξω απ’ τη ζώνη ασφαλείας σου (τη λεγόμενη comfort zone) για κάποιον που δεν έδωσε σημασία στις αμέτρητες εμφανέστατες προσπάθειές σου να τον προσεγγίσεις. Δε θέλει, βλέπεις, κάποιος να του πάρει τον προβολέα και να του κλέψει τη σκηνή, όσο έχει εσένα να ρίχνεις αμέτρητα χειροκροτήματα από κάτω.

Μήπως απλά συμβιβάστηκε με την ιδέα, γιατί δεν παίζει και κάτι άλλο αυτόν τον καιρό, και σκοπεύει να το ζήσει μέχρι εκεί που θέλει αυτός κι όχι μέχρι εκεί που πάει; Πιθανότατα ο λεγόμενος βαθμός σχέσης σας να καταλήξει σε αποτρεπτικά χαμηλά επίπεδα καθώς αποτελείται από ένα άτομο που δίνει το 100% κι από ένα που πάει όπως το βολεύει η κατάσταση.

Βεβαιώσου, λοιπόν, πριν αφεθείς στη μαγεία της στιγμής πως δε θα ικανοποιηθεί απλά ο εγωισμός αυτού του ατόμου. Πως τελείωσαν τα μισόλογα κι ό,τι το καθιστά και καλά ανίδεο, ειδικά απέναντι στις πράξεις σου. Πως θέλει εσένα για σένα κι όχι για τις συγκυρίες που απλά το βόλεψαν. Δε θέλεις άλλες διφορούμενες κινήσεις και λόγια του αέρα στη ζωή σου.

Μπορεί να αγαπάς τα μυστήρια και τα παιχνίδια γιατί σου μοιάζουν -ή βασικά επειδή τους μοιάζεις εσύ λίγο πιο πολύ. Αλλά όσο κι αν σε γοητεύει το περίπλοκο και το δύσκολο, πρέπει να μάθεις να βάζεις τον εαυτό σου πάνω από αυτά τα άτομα. Γιατί μπορεί και να στα γυρίσουν με την πρώτη ευκαιρία -μπορεί κι όχι. Δοκίμασέ τα όπως σε δοκίμασαν κι αυτά. Μην περιμένεις καμία έγκριση ή προειδοποίηση. Και χρόνος υπάρχει, αυτό είναι το μόνο σίγουρο!