«Όχι δε μπορείς να είσαι φίλος με την πρώην σου και δεν υπάρχει λόγος ούτε να το θες. Σε μια τέτοια υποτυπώδη φιλία, απώς προσποιείσαι για κάτι το οποίο δεν ισχύει και δεν έχει νόημα.»
«Τι εννοείς να γίνω φίλη με τον πρώην μου; Έχουμε κάνει σεξ!»
«Αυτά είναι σαχλαμάρες και δήθεν υπεράνω καταστάσεις. Δεν υπήρξα ποτέ φίλος με καμία πρώην μου, άσε που όλες ήταν καριόλες. Σκέψου να τις έκανα και φίλες!»
«Μπορεί να προκύψει, αλλά δύσκολο. Δεν αναιρώ τίποτα. Προσωπικά δε μου έχει τύχει και δε ξέρω αν θα το ήθελα κιόλας. Είναι δυνατό με έναν άνθρωπο που έχετε μοιραστεί κρεβάτι και ξέρει κάθε σπιθαμή του κορμιού σου να γίνετε φίλοι;! Εσύ πως το βλέπεις;»
Να απαντήσω; Το βλέπω θετικά! Ναι, είναι δυνατό με έναν άνθρωπο που ξέρει απ’ έξω και ανακατωτά όλο σου το σώμα, που σε έχει φιλήσει, που σε έχει κάνει να φτάσεις σε απανωτούς οργασμούς, που σε έχει ταξιδέψει, σε έχει ζήσει και τέλος και βασικότερο σε έχει αγαπήσει, να μείνετε φίλοι. Και όχι μόνο φίλοι, αλλά οι καλύτεροι.
Όπως καταλάβατε λοιπόν για να ξεκινήσω να γράφω πάνω στο ζήτημα, έκανα ένα μίνι γκάλοπ. Σαφέστατα γνώριζα πως κατά γενική ομολογία το «όχι δε γίνεται» θα υπερίσχυε και το κατανοώ απόλυτα. Δεν υπάρχουν άλλωστε τόσο τυχεροί πια άνθρωποι σε αυτόν τον κόσμο, ώστε να μπορούν να διατηρούν σχέσεις ανθρώπινες, υπέροχες σχέσεις και φιλικές με «πρώην».
Γιατί έρχομαι να σας πω αγαπημένοι μου πως αυτό το πράγμα είναι τύχη και πως ανήκω για καλή μου τύχη στις εξαιρέσεις σε αυτό το κομμάτι. Ο πρώην μου, είναι ο καλύτερος μου φίλος. Πριν πέσετε λοιπόν πάνω μου να με φάτε ωσάν τα λιοντάρια, να με στολίσετε με καθόλου όμορφους επιθετικούς προσδιορισμούς, να με ρίξετε στα τάρταρα, ή να με σταυρώσετε πατώντας το «Χ» πάνω δεξιά και κλείνοντας μια για πάντα αυτή τη σελίδα, ακούστε με.
Αυτά τα πράγματα δεν υπογράφονται, δεν είναι συμφωνίες που κλείνονται με χειραψίες επιβλητικές, ούτε σιγουράκια άγουρα. Οι σχέσεις πάσης φύσεως απλώς προκύπτουν και εφόσον σε γεμίζουν και τις γουστάρεις, εννοείται τις κρατάς. Εκτός κι αν είσαι μαλάκας!
Θα σου το θέσω απλά. Ήσουν τόσα χρόνια με έναν άνθρωπο. Σε ξέρει και το ξέρεις. Σε αγαπάει για αυτό που είσαι και εσύ το ίδιο. Ζήσατε τόσα και μοιραστήκατε ακόμα περισσότερα, σε νοιάζεται υπερβολικά, τόσο που αν χρειαζόταν θα έδινε και τη ζωή του για σένα. Το μόνο που έχει αλλάξει είναι πως δεν είστε πλέον μαζί. Το ερωτικό κομμάτι έχει κοπεί μαχαίρι. Εδώ χρειάζεται απόλυτη προσοχή. Αυτή είναι η νούμερο ένα προϋπόθεση ώστε να καταφέρεις να υπάρξεις φίλος με τον πρώην σου.
Ο χρόνος βοηθάει. Δε γίνεται από τη μια στιγμή στην άλλη να γίνετε κώλος και βρακί. Καλά εντάξει, αυτό δεν είναι ανάγκη να γίνει γενικότερα. Χρειάζεται απόσταση την πρώτη περίοδο, ίσως μεγάλη, αποτοξίνωση από τη συνήθεια και τα όποια συναισθηματικά κατάλοιπα μπορεί να σου αφήσει μια ερωτική σχέση, χρειάζεται ανάσα μετά το χωρισμό, χρειάζεται αέρας. Και φυσικά για να διατηρήσεις μια φιλική επαφή με τον πρώην σου απαιτούνται δύο πράγματα: ουσιαστική αγάπη και ανοιχτό μυαλό.
Θα το έχετε ακούσει κι εσείς πολλάκις αυτό το κλισέ «Με ενδιαφέρει πραγματικά να είσαι ευτυχισμένη κι ας μην είσαι μαζί μου. Σε αγαπάω και θέλω για σένα το καλύτερο». Αυτό είναι λοιπόν η αρχή για να έχεις τη χαρά να είσαι φίλος με κάποιον τόσο δικό σου άνθρωπο. Να τον δεις απλά ως «δικό σου άνθρωπο» και η ταμπέλα «πρώην» να μην παίζει καν στο μυαλό σου.
Δεν είναι δύσκολο να πετύχει, όχι. Είναι πολύ δύσκολο όμως τέτοια φιλοσοφία να τη μοιράζονται ταυτόχρονα δύο άτομα και στην προκειμένη οι χωρισμένοι της υπόθεσης. Για αυτό επιμένω πως είναι τύχη και ναι, μπορεί να πετύχει.
Ένα παράδειγμα απτό, είναι αυτές εδώ οι αράδες και η τύπισσα που τις γράφει – εγώ!. Ξέρετε πόσο όμορφο είναι ο πρώην σου να είναι ο καλύτερος σου φίλος;
Να του μιλάς για την προβληματική σου σχέση και να προσπαθεί να σου φυτέψει αγγελάκια στον εγκέφαλο, προσπαθώντας να σε βοηθήσει και να διαλευκάνει την υπόθεση. Να σου περιγράφει την τύπισσα με την οποία έκανε τελευταία φορά σεξ η οποία «καθόταν σαν σκοτωμένη κατσαρίδα και δεν έκανε τίποτα!» και να γελάτε παρέα. Να μοιράζεστε γεγονότα και καφέδες και σινεμά και βόλτες μαζί. Να σε ρωτάει για τους γονείς σου που λάτρευε και λατρεύει και να κάνετε διαγωνισμούς ρεψίματος όπως τότε μετά από τρελό γουρούνιασμα πιτόγυρων μετα γιαουρτοσκορδίου. Και ναι, να μην αισθάνεσαι ούτε την ανάγκη να το φιλήσεις, ούτε να τον αγγίξεις, ούτε να σου γεννιούνται σεξουαλικές επιθυμίες.
Γίνεται παιδιά, γίνεται. Άπαξ το ερωτικό κλείσει και η ουσιαστική αγάπη βγει στην επιφάνεια, χωρίς εγωισμούς και τριτοδεύτερες σκέψεις, μια τέτοια σχέση μπορεί να οδηγήσει σε σχέση ζωής με όλη την σημασία.
Μη ξεχνάτε άλλωστε τι είχε πει και ο θεός Jim Morrison – προσκυνείστε!
«Φίλος είναι κάποιος ο οποίος σου δίνει πλήρη ελευθερία να είσαι ο εαυτός σου.»
Κι αν αυτός ο κάποιος τυχαίνει να είναι πρώην μου, όχι μόνο κατακριτέο δεν είναι, αλλά πραγματικά ιδανικό.
Συντάκτης: Μάρη Γαργαλιάνου
